Conceptuele kunst is een soort kunst waarin de kunstenaar meer concentreert op de ideeën en concepten achter zijn kunstwerk dan zich te concentreren op de uiteindelijke materiële producten. In de conceptuele kunst is het belangrijkste onderdeel het bedenken van een uniek idee of concept dat volgens de meeste kunstenaars uiteindelijk zal leiden tot een succesvol kunstwerk. Conceptuele kunstenaars leggen veel nadruk op het idee of concept achter hun werk. Dit is door velen bestempeld als dematerialisatie van kunst.
Dit heeft geleid tot een verhit debat tussen de kunsteliten waar sommigen voor pleiten en anderen die volledig tegen de conceptuele kunst zijn, beweren dat kunst moet worden geassocieerd met kenmerken zoals kleur, vorm of lijnen. De conceptuele kunstenaars blijven echter onvermurwbaar verklaren dat de kunst in de conceptuele kunst is gemaakt door de persoon die het kunstwerk bekijkt en niet door de kunstenaar.
De geschiedenis en evolutie van conceptuele kunst
Conceptuele kunst vindt zijn wortels in de kunstwerken van een Dada-kunstenaar met de naam Marcel Duchamp. In het begin van de twintigste eeuw bracht Duchamp het idee van readymade op het gebied van kunst naar voren. Hier koos de kunstenaar het kunstwerk zonder rekening te houden met de afwerking of de handtekening. Het kunstwerk werd gekozen louter gebaseerd op het idee erachter. In het jaar 1950s verschoof het artwork geleidelijk van abstracte expressie naar neo-Dada. In het jaar 1960 zagen we de verschuiving van fluxus; dit was gericht op het integreren van kunst en leven door het gebruik van objecten, geluiden en reacties op redactionele tegoeden: BakerJarvis / Shutterstock.com
LeWitt's perceptie van conceptuele kunst
LeWitt heeft in het jaar 1967 een stempel gedrukt in de wereld van de kunst toen hij enkele paragrafen over conceptuele kunst publiceerde. Weinig wist hij dat zijn publicatie zou worden aangepast en gebruikt als manifest van de conceptuele kunstbeweging. In zijn documentatie merkt LeWitt op dat hoe het eindproduct van het kunstwerk eruit ziet niet belangrijk is, het moet tenslotte een vorm aannemen. Hij zegt eerder dat het belangrijkste element in het kunstwerk het concept is dat resulteert in het eindwerk. Hij merkt snel op dat de kunstenaars die concepten vóór objecten plaatsen, de beste kunstwerken produceren.
Wiener's Perception of Conceptual Art
Een jaar later na LeWitt's publicatie leek Wiener het volledig eens met LeWitt toen hij met een 'Declaration of Intent' kwam. Hier merkt Wiener op dat hij zou overschakelen van het produceren van fysieke kunst en zich concentreren op het idee achter het kunstwerk zelf. Hij beweert dat de intentie van de kunstenaar hetzelfde zal blijven ongeacht of hun werk in fysieke of conceptuele vorm is, maar is het ermee eens dat het concept eerder meer gewicht draagt.
