De Amfibieën Van Argentinië

Argentinië is een uitgestrekt Zuid-Amerikaans land waarvan het terrein de Pampas-graslanden, het Andesgebergte en de gletsjermeren omvat. Het land heeft grote droge gebieden waar weinig organismen overleven. De geografie van Argentinië bestaat echter uit vijf grote regio's die verschillende leefomstandigheden voor organismen bieden. Amfibieën zijn talrijk in Argentinië en ze overleven vele veranderingen in het milieu. De meesten van hen zijn inheems in het land of delen hun habitat met andere Zuid-Amerikaanse landen. De Darwin's kikker en de Telmatobius pisanoi zijn enkele van de meest bedreigde door veranderingen in de omgeving.

Darwin's Frog

Dit is een rhinodermatid-kikker die veel voorkomt in de bossen van Argentinië. De kikker is groen of soms bruin en heeft een gemiddelde lengte van snuit tot venting van ongeveer 2.7 centimeter. De kikker ziet er driehoekig uit vanwege zijn langwerpige snuit. De ledematen zijn slank met alleen de achterpoten met zwemvliezen. Darwin's kikker voedt zich met geleedpotigen, maar hij moet zich verbergen voor roofdieren tijdens zijn jacht. Met behulp van camouflage kan een roofdier denken dat het een dood blad is en laat het met rust. Andere keren kan de kikker op zijn rug draaien om zijn ventrale oppervlak bloot te stellen met gedurfde patronen. Het vrouwtje legt bijna veertig eieren op een bladafval waar het mannetje hen ongeveer 3.5 weken bewaakt. Wanneer de embryo's zich vormen, neemt het ze op en bewaart ze de vocale zak. Na het uitkomen blijven ze in de mond van het mannetje. Ze voeden zich met hun eierdooier en de secreties van de zakwand. Ze blijven totdat de metamorfose voltooid is, waar ze uit de mond van de man springen en zich verspreiden. Deze kikker wordt vermeld als "kwetsbaar" volgens de instandhoudingsstatus van de Internationale Unie voor de Behoud van de Natuur (IUCN).

Scinax Berthae

Deze kikkersoort komt veel voor in de noordoostelijke regio's van Argentinië. De habitats daar variëren van Buenos Aires, Corrientes, Entre Rios en Misiones tot Chaco. Het houdt van de regenwouden en graslanden. Bovendien houdt het van terrestrische en zoetwatersystemen. De reproductie ervan vindt plaats in tijdelijke zwembaden en andere veranderde habitats. Verontreiniging en habitatverlies bedreigen de overleving van de kikker. Volgens de instandhoudingsstatus van de IUCN is dit echter het minst zorgwekkend omdat de distributie ervan veel voorkomt. De kikker is tolerant voor vele milieu-aanpassingen. Daarom is het verval mogelijk niet snel genoeg om het uit te wissen.

Cranwell's Horned Frog

De kikkersoort is aards en is endemisch voor de Gran Chaco-regio's in Argentinië. De meeste volwassenen kunnen variëren van 8 tot 13 centimeters en wegen rond de 0.5-grammen. Hun rug is donkergroen of bruin van kleur, wat hun camouflage gedrag verbetert. Ze zijn inactief. Ze zijn echter agressief tijdens het jagen. Ze kunnen verschillende keren over hun lichaamslengte springen om prooien te vangen. De kikkers zijn 's nachts en tijdens het rusten houden ze hun oogleden open. Tijdens hete temperaturen kunnen de kikkers de vertering betreden. Hierdoor kunnen ze een dikke laag beschermende huid ontwikkelen om te helpen bij hun ademhalingsproces. De gehoornde kikkers van Cranwell zijn favoriete huisdieren voor veel inwoners van het land. Hun act verhoogt hun conservering. Het bijhouden hiervan is eenvoudig omdat u ze elke 4- naar 7-dagen alleen maar hoeft te voeden. Deze kikker wordt niet bedreigd en wordt bij de IUCN vermeld als zijnde van "minste zorg".

Rode gevlekte pad

Deze kikker is klein met een lengte van ongeveer 5.5 centimeter. Het wordt voornamelijk gevonden langs rotsachtige beken en rivierbeddingen in de droge en semi-aride landen. Verspreiding is gelokaliseerd langs de kust maar wijdverspreid in de woestijn. Ze kunnen gemakkelijk overleven op de droogste plaatsen waar ze broeden in met regen gevulde tinajas. Voor de fokkerij maken de mannetjes worstelen tijdens terrestrische geschillen. Het heeft seizoensgebonden zwembaden nodig om te broeden waar hun eieren na drie dagen uitkomen. Metamorfose van de pad duurt ongeveer 6 naar 8 weken. De volwassen pad brengt het grootste deel van de tijd door in holen of onder stenen. Tijdens regenval wordt de pad actief wanneer anderen tevoorschijn komen. Deze soort staat op de lijst met IUCN als kwetsbaar.