De oudste gebouwen ter wereld werpen een licht op het vroege begin van de beschaving. Ze helpen ons ook het intellect van mensen in het vervlogen tijdperk te begrijpen en hoe het zich heeft ontwikkeld.
10. Sechin Bajo, Peru - 3500 BCE
Sechin Bajo is een archeologische site van 30-hectare, 370-kilometers in het noorden van Lima, Peru, in de Casma-vallei. Sechin Bajo heeft gebouwen uit de tijd dat het bezet was. Men denkt dat dit de hoofdstad was van de pre-Inca-cultuur in 1800 en 1900 BC. Recente archeologische opgravingen hebben een cirkelvormig stenen plein onthuld daterend rond 3500 BC. Sechin Bajo wordt beschouwd als het oudste complex in de Nieuwe Wereld en maakt deel uit van een grotere archeologische site genaamd het Sechin-complex.
9. Pentre Ifan, Wales - 3500 BCE
De Pentre Ifan-grafkamer is een megalithische (stenige) grafkamersite in Pembrokeshire, Wales. Het is gebouwd rond 3500 BC en vertaalt zich naar Ivan's Village en is de populairste megalithische site van het land. De Pentre Ifan-grafkamer ontstond na opgravingen in het gebied en onthulde een 16 ton en 5-meter lange sluiter uitgebalanceerd op drie enorme stenen 2.4 meters van de grond. De deksteen wijst naar de Nevern-rivier en de vallei.
8. Listoghil, Ierland - 3550 BCE
Listoghil is een historisch centraal graf onder andere graven in Carrowmore in County Sligo, Ierland. De Carrowmore-graven vormen een van de vier begraafplaatsen van het begraafgraf in het land. Listoghil wordt verondersteld te zijn gevestigd in 3550 BC. Het graf is uniek omdat het de enige met steenhoofdenbedekking was die 15 meters hoog was, voordat het werd geplunderd voor stenen om muren te bouwen. Alvorens te worden vernield, was de cairn 32 meter in diameter. Het graf van Listoghil heeft ook megalithische gravures aan de voorkant en aan de binnenkant van een van de stenen pilaren. Pogingen om het graf in 2003 te reconstrueren bleken controversieel over hoe het moest worden gedaan om hun historische authenticiteit te herstellen en te vangen.
7. West Kennet Long Barrow, Engeland - 3650 BCE
West Kennet Long Barrow is een cluster van chambered tombes die teruggaat tot 3650 BC, een tijdperk dat bekend staat als het nieuwe stenen tijdperk. Deze graven zijn gelegen in Wiltshire, Engeland en veel mensen werden hier gecremeerd en begraven voordat de graven werden gesloten in 2000 BC, na minimaal 1000 jaren te zijn gebruikt, volgens de English Heritage Organization. Het sluiten van de hoofdpassage gebeurde met aarde, stenen, puin en puin en het voorplein met sarsen zandsteenblokken. Opgravingen in 1859 en 1955 naar 1956, opgegraven aardewerk, stenen gereedschappen zoals dolken en kralen die dateren tussen 3000 en 2600 BC.
6. Ggantija, Malta - 3700 BCE
Ġgantija-tempels zijn gegroepeerd als een UNESCO-werelderfgoedlocatie in Xaghra op Gozo, Malta. Deze twee tempels stammen uit de periode 3600 en 3200 BC volgens Heritage Malta. Ġgantija-tempels behoren tot 's werelds oudste vrijstaande monumenten en gaan vooraf aan de Stonehenge en de Egyptische piramides. De tempels, gelegen op een 3.155 hectare grond, zijn opmerkelijk voor hun enorme bronstijd structuren. De ruimte tussen de binnenste kamers en de buitenmuren van de tempels is gevuld met stenen en aarde die de structuur aan elkaar binden. Tempelbouwers gebruikten ook lokaal geproduceerde stenen om de tempels te bouwen. Harde koraalkalksteen werd gebruikt voor buitenmuren en zacht globigerina Malta kalksteen voor het interieur zoals altaren, deuropeningen en decoratieve platen.
5. Knap of Howar, Schotland - 3700 BCE
De Knap of Howar is een Neolithische (nieuwe steentijd) site op Papa Westray Island in Orkney, Schotland. Het gebouw dat op de locatie wordt bewaard, wordt beschouwd als het oudste stenen huis in Noord-Europa en dateert uit 3700 en 3500 BC. De Knap of Howar heeft twee huizen die farmstead worden genoemd, gebouwd door een droge stenen constructie met een aangrenzende doorgang ertussen. De huizen hebben twee kasten en kraampjes en waren bezet voor 500 jaar, volgens Papay Development Trust. De stenen muren van de boerderij zijn 1.6 meters hoog volgens de oude geschiedenis. Van archeologische opgravingen, in 1930 en 1970s, wordt gesuggereerd dat deze structuren bovenop een oudere site zijn gebouwd en in dat tijdperk de kern vormden van een boerenbedrijf. De twee huizen worden bewaard door verwaaid zand.
4. Monte d'Accoddi, Italië - 4000 BCE
Monte d 'Accoddi is een archeologische vindplaats die is ontdekt in 1954 en zich bevindt in Sassari; Noord-Sardinië, Italië, en wordt de stappiramide van Italië genoemd. De oudste secties van deze site dateren van 4000 tot 3650 BC, en historici hebben aangenomen dat het een altaar of een tempel was, vanwege een gebrek aan ingangen of kamers. Monte d 'Accoddi heeft een basis van 27meters van 27-meters en een hoogte van 5.5-meters. Het heeft een platform van 12.5-meters van 7.2-meters die toegankelijk zijn via een oprit. Deze site is de meest grondige weergave van de prehistorie van Sardinië omdat het de meest vitale elementen van innovatie en traditie heeft tijdens de overgang van Neolithicum (nieuw stenen tijdperk) naar de Eneolithische periode (overgang tussen het Neolithicum en het Bronzen Tijdperk) volgens het historische verslag van de Universiteit van Sassari.
3. Tumulus Saint-Michel, Frankrijk - 4500 BCE
Tumulus Saint-Michel is een stenige grafheuvel ten oosten van Carnac in het noordwesten van Frankrijk. Deze heuvel dateert uit 4500 BC en is 12 meters hoog, 125 meters lang en 60 meters breed en is daarmee de grootste grafheuvel in continentaal Europa. Op de top van de Tumulus Saint-Michel is een kapel met vintage uitzicht op het prachtige landschap, de baai van Quiberon en het schiereiland Rhuys. De kapel is opgedragen aan de aartsengel Michael. Toen archeologen het opgegraven hadden, vonden ze prestigieuze voorwerpen gemaakt van Italiaans Jadeïet, een bewijs dat de heuvel een begraafplaats was van een persoon met een hoge sociale status volgens het Franse Nationale Monumentencentrum.
2. Tumulus van Bougon, Frankrijk - 4700 BCE
Tumulus of Bougon is een serie van vijf grafheuvels die dateren uit 4700 BC, in de regio Bougon in West-Frankrijk. Deze necropolises uit de Nieuwe Steentijdperiode werden door archeologen ontdekt in 1840 en zijn de oudste grafheuvels in Europa. Heuvels zoals de Tumulus van Bougon waren gemaakt van zware platen waarvan sommige tot 90 ton zouden wegen. De Tumulus van Bougon geven een voorproefje van de geschiedenis van de mensheid in het Neolithicum en de opkomst van agrarische gemeenschappen, nieuwe technologieën zoals steenpolijsten, weven, aardewerk en menselijke nederzettingen volgens Memo Travel. Dat komt omdat in het Neolithicum de doden werden begraven met offers, en opgravingen hebben de eerdergenoemde levensstijl bewezen.
1. Barnenez, Frankrijk - 4850 BCE
De Cairn van Barnenez, gelegen in Bretagne, Frankrijk, is een van de oudste gebouwen op aarde en dateert uit 4850 BC. Deze cairn is 72 meter lang, 20 tot 25 meter breed en 9 meter lang en heeft 11 grafkamers met doorgangen. Het is een weergave van de neolithische periode waarin het gebruik van gepolijste steen, veeteelt en landbouw begon, volgens het Franse nationale monumentencentrum. Het Cairn van Barnenez ligt op de top van een heuvel langs de kust van het Engelse Kanaal. Het valt op door zijn lange uiterlijk en de gekartelde patronen van ordening van de stenen die het vormen. De stenen hebben V-vormige gravures en gestippelde assen. Er wordt geschat dat de Cairn van Barnenez tussen 12,000 en 14,000 metrische tonnen weegt. Ingangen naar de grafkamers kijken uit op het zuid-oosten richting de zonsopgang.
