Xenofobie in Zuid-Afrika
Zuid-Afrika heeft de laatste twee decennia verschillende incidenten van xenofobe aanvallen gehad. Hoewel deze gegevens niet worden ondersteund door gegevens, wordt aangenomen dat deze aanvallen aanzienlijk zijn toegenomen nadat de democratische regering aan het bewind was in 1994 na het einde van het Apartheids-tijdperk. Het South African Migration Project (SAMP) merkte in een onderzoek in 2004 dat deze agressie en intolerantie tegenover buitenlanders een niet-gepland gevolg was van de agressieve campagne van de ANC-regering om de door de apartheid achtergelaten divisies te overwinnen en de natie te bouwen. Gevallen waarin immigranten werden gediscrimineerd en aangevallen hadden plaatsgevonden in het pre-1994 Zuid-Afrika en waren in die tijd een bijproduct geweest van het apartheidsstelsel dat racisme in het land had geïnstitutionaliseerd.
Toonaangevende oorzaken van vreemdelingenhaat in Zuid-Afrika
De Raad voor de Wetenschappelijke Raad voor Menswetenschappen heeft een rapport opgesteld waarin zij vier redenen voor deze vijandigheid ten opzichte van buitenlanders hebben geïdentificeerd. De belangrijkste oorzaken van vijandigheid tegenover buitenstaanders zijn relatieve deprivatie, waardoor angst ontstaat dat buitenlanders de beperkte banen en huisvesting wegnemen. De tweede reden omvat sociale dynamiek, samen met psychologische categorisatie, die sterk wordt beïnvloed door een nationalistische geest en de derde is de neiging om zich superieur te voelen tegenover andere Afrikanen, en de vierde is het idee van exclusief burgerschap, een nationalistische houding die anderen uitsluit / buitenstaanders.
Aanvullende oorzaken van vreemdelingenhaat in Zuid-Afrika
Naast deze vier zijn er ook andere gesuggereerde oorzaken: slechte dienstverlening, hoge toestroom van buitenlanders en lokale townshippolitiek. Vanwege de hoge werkloosheid hebben sommige werkloze jongeren zich tot gemeenschapsleiderschap gewend. Het aanmoedigen van vijandigheid jegens immigranten en het organiseren van dergelijke aanvallen, is een manier voor deze leiders om hun autoriteit te markeren en volgers te krijgen. Aanvallen gebeuren ook tijdens perioden van hevige concurrentie tussen bendes of groepen, of in tijden waarin de gemeenschap uit een politiek vacuüm tevoorschijn komt.
Doelen van vreemdelingenhaat
De primaire doelen van xenofoob geweld en vijandigheid zijn immigranten uit andere Afrikaanse landen. In 1977 brak er een burgeroorlog uit in Mozambique en in 1984 kwamen vluchtelingen in Zuid-Afrika opduiken. Ze kregen niet de status van vluchteling, maar de apartheidsregering gaf hen de toestemming om zich te vestigen in de zwarte thuislanden die het voor autochtone Afrikanen had gecreëerd. Het thuisland van Lebowa was vijandig tegenover de Mozambikanen en verbood hen om zich in hun land te vestigen. Wegens de burgeroorlog in Congo zijn tientallen Congolezen ontsnapt naar Zuid-Afrika, vooral in 1993 en 1997. Volgens studies zijn er xenofobe attitudes in het land jegens de vluchtelingen, bijvoorbeeld door hen de toegang tot basisgezondheidszorg te ontzeggen. Naast buitenlandse Afrikanen zijn aanvallen ook gericht tegen immigranten uit Aziatische landen zoals Pakistan en Bangladesh.
Statistieken en evenementen met betrekking tot vreemdelingenhaat in Zuid-Afrika
Het aantal doden door xenofobe aanvallen van het jaar 2000 tot 2008 was op zijn minst 67-mensen. De 20008-aanvallen resulteerden in de dood van 62-mensen, waarvan 21 Zuid-Afrikaanse burgers was. Toen een nieuwe ronde van aanvallen uitbrak in 2015, begon de Malawische regering met de repatriëring van zijn burgers.
Anti-Xenofobie Activisme
Er zijn maatregelen om de anti-vreemdelingengeest tegen te gaan die het land heeft doorkruist en er zijn verschillende anti-xenofobe bewegingen die zich in Zuid-Afrika hebben voorgedaan. Deze omvatten de Western Cape Anti-Uitzettingcampagne. In hutjeszettingen zoals Khutsong in Gauteng, KwaZulu-Natal, zijn sociale bewegingen ontstaan, met de bedoeling ervoor te zorgen dat er geen gewelddadige aanvallen meer plaatsvinden tegen immigranten.
Reacties op xenofobe aanvallen in Zuid-Afrika
De regering van Zuid-Afrika heeft herhaaldelijk de aanslagen veroordeeld, zelfs als politieke partijen in het land de schuld op elkaar leggen. Er wordt algemeen aangenomen dat de aanvallen het gevolg zijn van politieke opruiing. Organisaties en overheden uit Afrika en de rest van de wereld hebben de aanslagen veroordeeld, waarbij Malawi na zijn aanslagen in dat jaar het proces begon van repatriëring van zijn onderdanen in 2015.
