De Zoutste Wateren Ter Wereld

De Don Juan Vijver is een klein en zeer ondiep hypersalinaal meer gelegen op Antarctica en heeft een zoutgehalte van 44%. De vijver bevriest niet vanwege de verzilting, ondanks dat ze zich op een van de koudste plekken op aarde bevindt. Lake Vanda, ook gelegen in Antarctica, heeft een zoutgehalte van 35%. Andere zoute lichamen van water omvatten de Dode Zee, gedeeld tussen Israël, Jordanië en Palestina; Great Salt Lake, Mono Lake en Salton Sea in de VS en de Oostzee in Europa.

Wat is een hypersaline lichaam van water?

Een hypersaline waterlichaam bevat hogere zoutgehalten dan die van oceanen. Het zoutgehalte wordt veroorzaakt door de concentratie van natriumchloride of andere zouten. Deze waterlichamen hebben geen output, wat betekent dat ze alleen water verliezen door verdamping, een proces dat minerale zouten achterlaat. Sommige van deze watermassa's zoals het meer Assal in Djibouti zijn commercieel waardevol vanwege de zoutconcentraties. De hypersaline lichamen van water hebben een groot drijfvermogen als gevolg van hoge zoutgehalten.

Het zoutgehalte van de oceanen van de wereld

Oceanen hebben een 3.5% zoutgehalte dat bescheiden is in vergelijking met enkele van de zoute lichamen van water in de wereld. Zeewater herbergt tal van chemicaliën die het zout maken. Deze chemicaliën zijn afkomstig van rotsen en grond die oplossen in de rivieren die de oceanen voeden. Het zoutgehalte van de oceaan is niet gelijkmatig verdeeld, omdat sommige regio's hogere niveaus hebben dan andere. Delen van de oceaan die veel verdamping ervaren, neigen meer zout en dichter te zijn. Gebieden van de oceaan die veel regen of dichtbij het land ontvangen, hebben de neiging minder zout te zijn, omdat zoet water de zouten verdunt.

De Don Juan-vijver, de meest zoute watermassa

De Don Juan Pond ligt genesteld in de McMurdo Dry Valleys op Antarctica. Bij 44% zoutgehalte heeft de vijver 12 maal meer zoutgehaltes dan die gevonden in oceanen. Dankzij de zoutgehalten blijft het zelfs bij temperaturen onder -50 graden Celsius vloeibaar. De vijver vertrouwt op vers water uit gesmolten sneeuw om de zoutconcentratie te verdunnen. De Don Juan-vijver is een klein watertje dat slechts 0.03 km beslaat² van oppervlakte.

The Dead Sea: The Deepest Hypersaline Body Of Water

Het Midden-Oosten is de thuisbasis van de Dode Zee, een beroemd meer dat is genoemd vanwege de afwezigheid van levensvormen. Alleen bacteriën gedijen in het meer en de modder, die hoge concentraties mineralen bevat, is populair voor cosmetische en therapeutische doeleinden. De kusten en het oppervlak van de Dode Zee zijn 430.5 meters onder de zeespiegel en het neemt de kroon als de laagste hoogte op het land. De Dode Zee staat bekend om zijn drijfvermogen waardoor mensen drijven en bijgevolg veel bezoekers trekken.

Gevolgen van hoogwater-zoutgehalte

Hoog waterzout heeft een negatieve invloed op de landbouwproductie in gevallen waarin water wordt gebruikt voor irrigatie. Hoge zoutconcentraties in het grondwater zorgen ervoor dat water van de wortels van de planten terugvloeit naar de grond, wat uitdroging van de planten veroorzaakt. Sommige zouten zijn ook giftig voor planten. Op plaatsen waar mensen water consumeren met een hoog zoutgehalte, zijn ze kwetsbaar voor ernstige gezondheidseffecten zoals hypertensie.

Welke soorten leven in hypersaline wateren?

Hypersaline wateren ondersteunen weinig leven; voornamelijk halofielen die zijn aangepast aan de zoute omgeving. In de wateren leven overvloedige bacteriën, schimmels en archaea-micro-organismen. De wateren ondersteunen ook vissoorten zoals copepod soorten en sommige algensoorten.

De meest zilte wateren ter wereld