Gedurende vele jaren is discriminatie op basis van zaken als geslacht, ras, etniciteit, geografische locatie en vele anderen in opkomst. Bij het proces van gelijkheid hebben veel regeringen en niet-gouvernementele organisaties verschillende maatregelen getroffen. De Zero Discrimination Day heeft zijn wortels in het beëindigen van ongelijkheid voor de wet. De Verenigde Naties (VN) hebben deze dag opgericht om een platform te creëren waarop de gelijkheid tussen verschillende mensen binnen de lidstaten wordt verbeterd. Met name het Gezamenlijke programma van de Verenigde Naties inzake hiv en aids (UNAIDS) is begonnen met beleid gericht op het minimaliseren van discriminatie van mensen met aids.
Geschiedenis van de Zero Discrimination Day
Zero Discrimination Day werd voor het eerst gelanceerd in Beijing, China, in februari 27, 2014. De eerste viering van deze dag werd later echter in maart 1 gehouden, dat jaar. Het primaire doel van de lancering van deze dag was om de mensen met hiv / aids te stimuleren en het publiek te sensibiliseren voor de noodzaak om dergelijke mensen te ondersteunen.
De Verenigde Naties zijn het brandpunt geweest van het proberen om ziekten in de lidstaten uit te roeien. De UNAIDS heeft met name verschillende campagnestrategieën en Sustainable Development Goals (SDG's) ontwikkeld om de ziekte door 2030 te elimineren. De strategie van de organisatie is gericht op kwesties als het beëindigen van armoede, honger en het waarborgen van kwaliteitsvol onderwijs over andere onderwerpen.
Doelstellingen van Zero Discrimination Day
De belangrijkste reden waarom Zero Discrimination Day werd vastgesteld was om gelijkheid voor de wet te waarborgen. Er is wijdverspreide discriminatie van mensen gebaseerd op religie, ras, geslacht, educatieve achtergrond en gezondheid, naast andere waarden. Door de oprichting van Zero Discrimination Day probeert de VN de mensen in de lidstaten te verenigen en ze gelijk voor de wet te behandelen. In de afgelopen jaren is gezondheidsdiscriminatie van mensen die leven met HIV en AIDS in de lift vanwege mythes en misvattingen. Als gevolg hiervan zijn slachtoffers gestigmatiseerd en buitengesloten in gemeenschappelijke aangelegenheden.
Achievements of Zero Discrimination Day
Sinds de oprichting in 2014 heeft Zero Discrimination Day een aantal opmerkelijke stappen gezet om discriminatie te verminderen. Veel lidstaten hebben deze dag gebruikt als een platform om hun grieven uit te drukken over kwesties die gelijkheid in de weg staan. In India zijn campagnevoerders uit om hun klachten te uiten, vooral tegen de wetten die de LGBTI-gemeenschap discrimineren. De regels in de Indiase grondwet discrimineren homoseksuele mensen. Een ander land dat deze dag in Liberia heeft gebruikt. De National AIDS in Liberia heeft er via haar voorzitter bij mensen op aangedrongen geen mensen met hiv / aids in het leven te roepen. Een andere opmerkelijke prestatie was de campagnes van het UNDP in 2017 voor de juiste behandeling van LGBTI-mensen en mensen die leven met HIV en AIDS.
Uitdagingen van Zero Discrimination Day
Hoewel Zero Discrimination Day enige vooruitgang heeft geboekt, zijn er enkele uitdagingen geweest die de strategieën ervan belemmerden. Politieke verschillen in de lidstaten hebben een belangrijke rol gespeeld bij het vertragen van VN-activiteiten. Dergelijke uiteenlopende politieke ideologieën bieden geen gunstig klimaat voor campagnes tegen discriminatie. Bovendien heerst armoede in sommige lidstaten, waardoor mensen in dergelijke regio's gedurende deze dag geen toegang hebben tot de diensten die worden aangeboden. Door een gebrek aan kwaliteitsonderwijs zijn veel mensen zich niet bewust van hun rechten.
