In de afgelopen jaren zijn gevallen van geweld tegen Joden toegenomen in Europa. Er is ook een groeiende ondergrondse antisemitisme-beweging op het continent die een punt van zorg is geworden voor Joden in Europa. Gegevens van het Pew Research Institute hebben aangetoond dat de Joodse bevolking in Europa sinds het begin van de 20-eeuw een scherpe terugval heeft doorgemaakt. Volgens de gegevens bedroeg de totale Jodenpopulatie in 1939 naar schatting 9.5 miljoen, maar in 2010 was dit aantal gedaald tot slechts 1.4 miljoen Joden. De daling is toegeschreven aan een breed scala aan factoren. De meest voor de hand liggende factor in de achteruitgang was de Holocaust die leidde tot de dood van 6 miljoen Joden en miljoenen meer die uit Europa emigreerden en zich vestigden in de Verenigde Staten, Palestina of het Verenigd Koninkrijk.
Geschiedenis van de Joodse nederzetting in Europa
De vroegste Joodse nederzetting in Europa is terug te voeren tot de 3rd eeuw v.Chr. Deze Joden, die het hellenistische jodendom beoefenden, bestonden in groten getale in Griekenland na hun verhuizing uit het Midden-Oosten, met name uit Alexandrië. Beroemde historici en schrijvers uit deze tijd, zoals Josephus, Strabo, Seneca, Cicero en Philo, noemden allemaal de aanwezigheid van Joden overal in de Middellandse Zee. De Joodse bevolking had zich in de 2e eeuw voor de eeuwwisseling over het Romeinse Rijk verspreid en tijdens het bewind van Caesar Augustus werd geschat dat het aantal Joden in Rome rond 7,000-mensen lag. In de Middeleeuwen werden joden overal in Europa gevonden en waren ze in de 12-eeuw in Engeland aangekomen.
Door 1100 werd geschat dat de totale bevolking van Joden in christelijk Europa ongeveer 1.5 miljoen mensen zou zijn. De Joden waren vrijgesteld van het toenmalige feodale regeringssysteem en waren dus niet verplicht om deel te nemen aan oorlogsvoering of de onderdrukkende praktijken, iets dat de Joden toestond om te bloeien en te bloeien. Door deze welvaart werden Joden gemakkelijke doelwitten en kregen zij de schuld voor elk tragisch incident dat zou ontstaan. Een goed voorbeeld was tijdens de zwarte dood van de 14-eeuw, veroorzaakt door de builenpest die de Europese bevolking heeft gedecimeerd. Joden kregen de schuld van de pest en hele gemeenschappen werden vernietigd in een willekeurige golf van geweld tegen Joden. Een opmerkelijk incident vond plaats in februari 1349 in Straatsburg, waar 2,000-joden werden doodgebrand als een richtlijn van de gemeenteraad, ondanks het feit dat Straatsburg geen enkele dood door de pest had gehad. Deze slachting, verergerd door de miljoenen doden door de pest, leidde ertoe dat de Joodse bevolking in Europa een drastische achteruitgang in de 14 eeuw meemaakte.
Antisemitisme in het middeleeuwse Europa
De Joodse bevolking in Europa heeft sinds de kerstening van het Romeinse Rijk in de 8e eeuw AD verschillende vormen van discriminatie ervaren. Joden en christenen waren vijandig gezind, waarbij christenen de Joden de schuld gaven van de dood van Jezus Christus, de figuur waarop de hele christelijke godsdienst is gegrondvest. Het antisemitisme in Europa bereikte echter tijdens de kruistochten zijn hoogtepunt in de hoge middeleeuwen tussen de 11e eeuw en de 14E eeuw. Tijdens de Eerste en Tweede Kruistochten werden hele Joodse gemeenschappen in heel Europa verwoest, waarbij Joden werden verdreven uit Frankrijk, Polen en Oostenrijk. In de late Middeleeuwen waren Joodse mensen die in Europese steden woonden beperkt tot gebieden die bekend stonden als getto's. Spanje en Portugal hebben richtlijnen uitgevaardigd waarin wordt opgeroepen tot de verdrijving van joden uit de koninkrijken in 1492 en 1496, respectievelijk resulterend in een van de grootste uittocht van Joden uit Europa.
De Holocaust
In de loop van de 20E eeuw was de Europese Joodse bevolking tot bloei gekomen en naar schatting ongeveer 9 miljoen mensen bereikt. Antisemitisme bleef echter een onderliggend probleem, vooral in Duitsland, waar deze gevoelens werden gepropageerd door de Volkse beweging. De wereld werd al snel verwikkeld in de Eerste Wereldoorlog, die ook bekend stond als de Grote Oorlog. In de nasleep, Duitsland geconfronteerd met een vernederende nederlaag en had een deel van zijn grondgebied bijgevoegd. De betreurenswaardige financiële situatie in Duitsland werd nog verergerd door de Grote Depressie van de 1930s. Duitse mensen waren wanhopig op zoek naar een redder. De antisemitische nazi-partij kreeg in deze periode een grote populariteit en weldra stond Adolf Hitler op om Führer van het Derde Rijk te worden. Antisemitisme in Duitsland werd niet alleen toegestaan door de nazi-regering, maar ook bemoedigend, waarbij joden verplicht werden om armbanden te dragen voor identificatie.
In de 1940s werd de wereld ondergedompeld in een bloediger oorlog, de Tweede Wereldoorlog. Met behulp van de oorlog als rookgordijn begon het Nazi-Duitsland met de grootschalige opsluiting van Joden in concentratiekampen. In 1942 begonnen nazi-leiders "de laatste oplossing" te implementeren die bedoeld was om de hele Joodse bevolking van 11 miljoen in Europa te vernietigen. Over 6 miljoen Joden werden gedood in de Holocaust, goed voor tweederde van de gehele Joodse bevolking van Europa. Andere joden konden in honderdduizenden naar andere landen emigreren, zoals de Verenigde Staten. Deze incidenten leidden tot de grootste achteruitgang van de Joodse bevolking in Europa sinds de Zwarte Dood.
Joden in Post World War Europe
Kort nadat de Tweede Wereldoorlog in 1945 was geëindigd, begon de Joodse bevolking in Europa met een massale uittocht uit Europa om zich in de Verenigde Staten en Palestina te vestigen, en daarmee tot een verdere daling van de Joodse bevolking in Europa. De vestiging van Joden in Palestina creëerde wrijving met naburige islamitische landen die leidden tot de Zesdaagse Oorlog. Dit gewapende conflict leidde tot een heropleving van antisemitisme in Europa. Het Palestijns-Israëlische conflict in de late 20-eeuw leidde ook tot de groei van antisemitisme in Europa. Aan het begin van de 20-eeuw waren Joden goed voor 57% van de totale Europese bevolking, maar in 1991 vormden Joden slechts 16% van de totale Europese bevolking.
Het 21st Century-scenario
Het aantal Joden in Europa is in de 21st eeuw verder afgenomen. Deze achteruitgang is het meest dramatisch in de landen van de voormalige Sovjet-Unie. Records van het Pew Research Institute toonden aan dat in 1945 de totale Joodse bevolking in Oost-Europese landen over 859,000-mensen ging. In 2010 was het aantal Joden in deze landen gedaald tot 70,000-mensen. In Oost-Europese landen is er een nieuwe golf van antisemitisme aan het groeien, vooral onder de jongere generatie.
De daling van de Joodse bevolking in Europa
| Rang | Jaar | Joodse bevolking in Europa (in miljoenen) |
|---|---|---|
| 1 | 1939 | 9.5 |
| 2 | 1945 | 3.8 |
| 3 | 1960 | 3.2 |
| 4 | 1991 | 2.0 |
| 5 | 2010 | 1.4 |
