Vroege leven
De erfenis en het vroege leven van Queen Anne maakten haar niet de ideale kandidaat om koningin van Groot-Brittannië en Ierland te worden. Geboren op 6TH februari, 1665, ze was het vierde kind van de hertog van York. Van alle kinderen van de hertog van York overleefden alleen Anne en haar oudere zus, Mary, de puberteit. De koning uit die tijd, koning Karel II, had geen kinderen, dus zijn broer en Anne's vader, de hertog van York, was de volgende in de rij bij de kroon. Nadat Charles II in 1685 was overleden, werd Anne's vader koning James II in Engeland en Ierland, en koning James VII in Schotland, waardoor Anne tweede werd in de lijn van opvolging van de kroon, na haar zuster Mary.
Aan de macht komen
Koning James II was katholiek, terwijl Anne en Mary protestanten waren. Religieuze spanningen binnen het gezin waren slechts een miniatuur van die op de nationale schaal. De geboorte van de zoon van King James II in 1688 veroorzaakte deze spanning tot zijn climax, aangezien protestantse leiders in het Parlement vreesden dat rooms-katholieken het land in de loop van de jaren zouden volgen. Ze nodigden Mary en haar echtgenoot, de Nederlandse stadhouder William Orange, uit om Engeland binnen te vallen. Met succes afgezet van King James II in 1688, de gebeurtenis die algemeen bekend staat als de "Glorious Revolution", werden William en Mary gekroond als co-regent King en Queen of England, Ierland en Schotland in 1689. Nadat Mary stierf in 1694 en William zelfleed in 1702, werd Anne Queen Anne van Engeland, Schotland en Ierland.
Bijdragen
Koningin Anna steunde vurig de unie van Engeland en Schotland en zag uiteindelijk toe naar de ondertekening van de Handelingen van de Unie. Deze daden stelden dat Engeland en Schotland voortaan zouden worden verenigd in één soeverein koninkrijk, Groot-Brittannië zouden worden genoemd, met één parlement in plaats van twee. Het was ook onder haar bewind dat het systeem van de twee partijen duidelijker vorm begon te krijgen in het Britse parlement. De Tories, die Anne zelf begunstigde, steunden de Anglicaanse kerk en de klasse der adel, terwijl de Whigs sympathiseerden met religieuze dissidenten en de groeiende klasse van kooplieden. Queen Anne nam ook actief deel aan de "Spaanse Successieoorlog", waarin ze de oorlog verklaarde aan Frankrijk, in een poging om de groeiende invloed in Europa te beteugelen.
Uitdagingen
De grootste uitdaging voor Queen Anne was wie haar erfgenaam zou kiezen. Over deze kwestie, de spanning tussen de Tories en de Whigs verder verslechterd. Terwijl de Tories, en Anne zelf, Anne's katholieke halfbroer, James Francis Edward Stuart, de voorkeur gaven om de erfgenaam te zijn, verzette Whigs zich vurig tegen hem. In plaats daarvan drongen ze er bij de koningin op aan zich te verplichten tot de akte van nederlegging, die elke katholiek verbood de troon te erven en George van Hannover te kiezen. Anne eindelijk verplicht tot de druk van de Whigs, en George van Hannover erfde de troon na Anne's dood, als Koning George I van Groot-Brittannië en Ierland.
Dood en Legacy
Omdat ze gedurende haar hele leven last had gehad van een slechte gezondheid en meerdere miskramen, de beroerte die Anne leed op juli 30th, bleek 1714 de laatste druppel te zijn die ze kon verdragen en uiteindelijk haar dood op augustus 1st veroorzaakte. Ze was een populaire koningin in haar tijd en tijdens haar regeerperiode keken kunst, literatuur en economie gestaag door. Ze nam ook actief deel aan parlementaire aangelegenheden en hield zich bezig met democratische politiek in plaats van misbruik te maken van haar kroonmacht. Niettemin is ze door historici ook berispt omdat ze bevooroordeeld is en een slecht beoordelingsvermogen heeft. Toen George van Hannover de troon besteeg na haar dood, was koningin Anne de laatste Britse monarch uit het huis van Stuart, een keerpunt dat het einde betekende van een belangrijk tijdperk in zowel de Britse als de Europese geschiedenis.
