Uitvinding van de telefoon
3, 1847, geboren in maart, Alexander Graham Bell was een uitvinder, wetenschapper en innovator. Hij verzon en patenteerde de eerste praktische telefoon. Bell's vader en grootvader namen deel aan een programma voor spraakontwikkeling dat bekend staat als elocution. Als gevolg hiervan werd Bell geïnspireerd om communicatie en spraak te studeren. Bell's uitgebreide onderzoekswerk werd ook sterk beïnvloed door het feit dat zijn moeder en vrouw doof waren. Hoewel Bell de elektromagnetische overdracht van stemgeluid heeft gepatenteerd, wordt Antonio Meucci gecrediteerd als de allereerste telefoon.
Alexander Graham Bell's vroege leven en opvoeding
Bell werd geboren in Edinburg, Schotland bij Eliza Grace en professor Alexander Melville Bell. Hij had twee broers, Melville en Edward Bell. Bell kreeg vroege scholing van zijn vader en ging daarna studeren aan de Royal High School Edinburg Schotland tot het 15-tijdperk. Op school had Bell niet veel belangstelling voor andere onderwerpen dan de wetenschappen. Na het voltooien van de middelbare school ging Bell wonen bij zijn grootvader in Londen. Op de leeftijd van 17 trad Bell toe tot de universiteit van Edinburg, maar hij schreef zijn examens niet op het opgegeven tijdstip sinds hij en zijn gezin naar Canada verhuisden. Toen hij eindelijk zijn examens afrondde, slaagde hij en werd hij toegelaten aan het University College of London. Bell was op juli 11, 1877 getrouwd met Mabel Hubbard.
Alexander Graham Bell's carrière
Bell was van nature heel nieuwsgierig naar zijn omgeving vanaf een zeer jonge leeftijd. Hij creëerde zelfs een eenvoudig ontwend apparaat op de leeftijd van 12. Het apparaat werd vele jaren gebruikt in de familie graanmolen van zijn vriend. Vervolgens begon hij interesse te tonen in geluids- en geluidsapparatuur. In 1863 regelde Bell's vader een trip naar Bell om een automaat te zien. Het was ontwikkeld door Sir Charles Whitestone. De machine, die de menselijke stem simuleerde, maakte indruk op de jonge Bell, die later hoogleraar in de autocommunicatie aan de universiteit van Boston werd. Vervolgens begon Bell met het uitvoeren van experimenten met geluid en bouwde hij zelfs zijn eerste automaatkop. Alexander begon uiteindelijk elektriciteit te gebruiken om geluid door te geven, en installeerde ook een telegraafdraad om te helpen bij zijn experimenten om geluid van de ene plaats naar de andere over te brengen.
Door 1874 werden Bell's experimenten enorm succesvol. Een van die experimenten was op de phonautograaf, een machine die trillingen kon gebruiken om vormen op een stuk glas te tekenen. In 1875 heeft Bell een akoestische telegraaf (telefoon) ontwikkeld en aangevraagd om te worden geoctrooieerd. Naderhand, in maart 10, 1876, slaagde hij erin zijn telefoon te laten werken. Vervolgens beschikten 145,000-mensen in de Verenigde Staten over een telefoon van 1886. De uitvinding van de telefoon ontving verschillende onderscheidingen, zoals de Albert-medaille, de John Fritz-medaille en de Eliot Cresson-medaille.
Dood en Legacy
Bell stierf op augustus 2, 1922 op zijn landgoed in Cape Breton, Nova Scotia, na het strijden tegen diabetes. The Bell Memorial staat in Brantford, Ontario om de uitvinding van de telefoon van Alexander Graham Bell te herdenken.
