Afghanistan was een van de Britse protectoraten aan het begin van de 20-eeuw. De geschiedenis van het hedendaagse Afghanistan gaat echter terug tot het midden van de 16-eeuw, toen Ahmad Shah Durrani het als een staat vestigde. Er zijn ook geschreven records die kunnen worden getraceerd zo ver terug als 500 BCE. Gedurende deze tijd was het gebied onder invloed van het Eerste Perzische rijk. Bijkomend archeologisch bewijs toont ook aan dat het gebied dat door Afghanistan wordt bezet, vandaag verstedelijkte nederzettingen had tussen 3000 BCE en 2000 BCE. De vestiging van het huidige Afghanistan wordt echter toegeschreven aan de ondertekening van het Anglo-Afghaanse Verdrag van het jaar 1919, dat Afghanistan van Britse invloed bevrijdde.
Geografische locatie van Afghanistan
Afghanistan is een geheel door land omgeven land dat zich in Zuid- en Centraal-Azië bevindt. Het heeft een verscheidenheid aan fysieke reliëfkenmerken, variërend van uitgestrekte vlaktes in het noorden en zuidwesten tot bergketens, voornamelijk in de centrale regio. Het hoogste punt van het land is Noshaq stijgt tot 24,580 meter boven zeeniveau. Afghanistan heeft grenzen met zes landen: Iran in het westen, China in het uiterste noordoosten, Turkmenistan, Tadzjikistan en Oezbekistan in het noorden, en Pakistan in het zuiden en oosten.
Strategische locatie van Afghanistan
De naam Afghanistan betekent 'land van de Afghanen'. De regio bezet door het land is door de geschiedenis heen van strategisch belang geweest. Afghanistan was een belangrijk punt op de oude Zijderoute. Deze locatie werd beschouwd als een toegangspoort tot India en de Middellandse Zee. Deze levendige handelsroute was een van de elementen die de bloei van Afghanistan mogelijk maakte. Andere handelsroutes convergeren in Afghanistan, afkomstig uit het Midden-Oosten, het Verre Oosten en de Indusvallei met passen over de Hindu Kush. Afghanistan is daarom de Central Asia-rotonde genoemd vanwege de vele handelsroutes op zijn grondgebied.
Brits protectoraat
De nederlaag van Groot-Brittannië in de Eerste Anglo-Afghaanse Oorlog tussen 1839 en 1842 leidde tot het innemen van Britse krijgsgevangenen door Afghaanse troepen. De Tweede Anglo-Afghaanse Oorlog begon nadat de Britse troepen een speciale missie hadden uitgevoerd om deze gevangenen te redden. Tijdens de tweede oorlog werden de Britten eerst verslagen, maar behaalden ze de overwinning later in de Slag om Kandahar. Abdur Rahman Khan werd geïnstalleerd als de nieuwe emir. Het is tijdens de tweede oorlog dat Afghanistan onder de Britten kwam na onderhandelingen tussen de twee strijdkrachten.
Onafhankelijkheid van Groot-Brittannië
Met een nieuwe emir aan de macht werden de Brits-Afghaanse betrekkingen vriendelijk. De Britten werden beloofd dat ze de controle zouden krijgen over de buitenlandse aangelegenheden van het land. In ruil daarvoor zou Groot-Brittannië bescherming bieden tegen Perzische en Russische troepen, volledige terugtrekking van hun troepen uit Afghanistan en grote sommen geld. Groot-Brittannië kreeg geen controle over de buitenlandse zaken, en de toenemende spanning leidde tot de derde Anglo-Afghaanse oorlog van 1919 en de ondertekening en goedkeuring van het verdrag van Anglo-Afghaans. Dankzij deze overeenkomst kon Afghanistan zijn onafhankelijkheid van Groot-Brittannië herwinnen. Het duurde echter tot 1921 dat Groot Brittannië de controle over Afghaanse buitenlandse aangelegenheden volledig overnam. In augustus 19 viert Afghanistan de onafhankelijkheidsdag ter herdenking van het verdrag en het opgeven van de staat als protectoraat.
