Definitie van terraslandbouw
Terraslandbouw is een landbouwsoort die is bedacht door de Inca mensen die in de Zuid-Amerikaanse bergen woonden. Deze landbouwmethode heeft de teelt van gewassen in heuvelachtige of bergachtige gebieden mogelijk gemaakt. Het wordt veel gebruikt in Azië door rijstproducerende landen zoals Vietnam, de Filippijnen en Indonesië. In feite zijn de rijstterrassen in de Cordilleras van de Filippijnen erkend als UNESCO-werelderfgoed. Naast de rijstteelt worden terrassen ook gebruikt voor het verbouwen van rijst, aardappelen en maïs. Terraslandbouw wordt ook vaak gebruikt in eilanden zoals de Canarische Eilanden, omdat ze heuvelachtige terreinen hebben.
Hoe werkt terraslandbouw?
Terraslandbouw is een manier van landbouw waarbij op de hellingen van heuvels en bergen "treden" worden gebouwd die bekend staan als terrassen. Als het regent, stromen in plaats van regen de voedingsstoffen en planten weg van de helling naar het volgende terras. Elke stap heeft een uitlaat die water naar de volgende stap leidt. Dit helpt om sommige gebieden droog te houden en andere gebieden nat te houden. Op zeer grote hoogtes kunnen andere gewassen dan rijst worden verbouwd. Dit komt omdat rijst niet goed presteert op grote hoogte. Er zijn twee soorten terrassen, bekend als graded terracing en level terracing. Een genivelleerd terras kan over de gehele lengte constante of variabele hellingen hebben. Integendeel, de vlakke terrassen volgen een contourlijn en zijn het best geschikt voor doorlatende grond.
De voordelen van terrasbewerking
Terraslandbouw voorkomt het wegspoelen van bodemvoedingsstoffen door de regen. Dit leidt tot de groei van gezonde gewassen. Ten tweede voorkomt het het wegvoeren van planten door de zwaar stromende rivieren van water. Soms voert regenwater de gewassen weg, wat leidt tot een lage gewasopbrengst. Ten derde helpen terrassen bij het verminderen van bodemerosie en waterverlies. Het vierde voordeel van terrasteelt is dat het nutteloze heuvelachtige land productief is geworden. Ten slotte vangen terrassen regenwater op, waardoor de mensen kunnen deelnemen aan de teelt van waterintensieve gewassen zoals rijst.
Terraslandbouw is een belangrijke landbouwmethode die de landbouw in bergachtige delen van de wereld mogelijk heeft gemaakt. De afwezigheid ervan zou ertoe hebben geleid dat de meeste delen van Azië niet productief waren. Daarom moet het worden onderzocht in andere delen van de wereld, zoals Afrika, Amerika en andere delen van Azië die het nog niet gebruiken. Terraslandbouw is in staat om het vochtige inactieve land om te vormen tot productieve boerderijen die leiden tot een hoge voedselzekerheid in de wereld. Het helpt ook bij het vasthouden van de bodemvoedingsstoffen in de boerderijen.
Nadelen van terrasbewerking
Terraslandbouw kan leiden tot regenwaterverzadiging. Dit is gevaarlijk omdat het tijdens het regenseizoen de overloop van water veroorzaakt. Het gevolg van overstromend water is dat het gevaarlijkere afvoer van water veroorzaakt. Rotsen kunnen ook leiden tot modderverschuivingen als ze niet goed worden beheerd. Een andere beperking van terraslandbouw is dat er grote hoeveelheden arbeidskrachten nodig zijn om de terrassen aan te leggen en te onderhouden. Daarom is het duur omdat het arbeidsintensief is. Het kan echter goedkoop zijn als er toegang is tot goedkope arbeidskrachten. Terraslandbouw leidt ook tot vermindering van de bodemkwaliteit door het uitloogproces.
