Propaganda van de daad verwijst naar de roep om gewelddadige actie, meestal gepleegd door anarchisten, die massa's ertoe aanzet om in een bepaalde staat in opstand te komen tegen politieke structuren. In sommige gevallen zijn de revoluties vreedzame demonstraties die worden opgeroepen door groepen die veranderingen of verbeteringen in hun samenlevingen willen zien. In extreme situaties zijn echter terroristische daden zoals bomaanslagen, op voertuigen gebaseerde aanvallen, steekpartijen en aanvallen van vliegtuigen gemeld.
Oorsprong
Dit concept stamt uit de late 19e eeuw en de vroege 20e eeuw toen Carlo Pisacane, een Italiaanse anarchist en een van de eerste socialisten, in zijn boek schreef over het concept als een poging om de massa's te 'wekken' van politieke onderdrukking. Het concept moedigde mensen aan om geweld te gebruiken om te rebelleren tegen politieke leiders en systemen in de regering. Hij voerde aan dat door geweld te gebruiken, snel aandacht zou worden geschapen, in tegenstelling tot andere vreedzame demonstraties die anders geen reactie zouden opleveren voor de mensen. Zijn idee heeft sindsdien velen beïnvloed, resulterend in de opkomst van terroristische groeperingen en massale revoluties in die eeuw, en werd wijdverspreid in andere Europese landen zoals Duitsland, Frankrijk, Rusland en Spanje. Het verspreidde zich ook naar Amerika, waar de massamoordpogingen en moorden op politieke leiders door bombardementen, steekpartijen en zelfs schietpartijen werden vastgelegd. In Amerika bepleitte de anarchist zoals Johann Most de vernietiging van iedereen die hij de "vijand van het volk" noemde door moorden die gericht waren tegen vertegenwoordigers van de regering en kapitalisten. Hij beïnvloedde ook de opkomst van de anarchist in de natie door zijn geschreven handleiding over de verwerving en detonatie van explosieven.
Moderne dagvoorbeelden
Er is de afgelopen jaren gezien dat anarchie nog steeds bloeit. Het is geëvolueerd en heeft geleid tot de groei van anarchistische terroristische groeperingen die in bijna elk deel van de wereld worden gevormd - inclusief Syrië, Afghanistan, Nigeria en Somalië - met de meest verwoestende sterfgevallen in de geschiedenis van revoluties en opstanden die de krantenkoppen halen bij bijna elke dageraad van de dag. Terroristische groeperingen zoals de Al-Qaida, Boko Haram, Al-Shabaab en ISIS hebben publiekelijk toegegeven dat ze terroristen plannen of handelen als hun eisen niet worden ingewilligd.
De typen anarchistische terroristische groeperingen die tegenwoordig populair zijn geworden, zijn:
Dissent Terrorist Groups
Dit zijn groepen gevormd door mensen die in opstand zijn gekomen tegen hun regeringen. Meestal voelen de mensen die zich bij deze groepen aansluiten onderdrukt door hun leiders en proberen manieren te vinden om hen te verdrijven. Wanneer ze falen, is hun volgende alternatief om te proberen ze met kracht uit te werpen.
Religieuze Terroristische Groepen
Deze groepen bestaan voornamelijk uit leden van dezelfde religieuze organisaties. Hun grieven raken meer aan religieuze overtuigingen dan aan maatschappelijke.
Dit probleem aanpakken
Een belangrijk punt om op te merken is dat, terwijl de meeste anarchisten deze aanpak goedkeurden, sommige van hen zich distantiëren van hetzelfde als dat het meer over moord ging dan over revolutie. Velen vragen om terug te keren naar de slimmere manieren om om te gaan met opkomende problemen, zoals door het vormen van vakbonden waar grieven kunnen worden aangepakt. Er worden maatregelen genomen om orde en vrede te waarborgen, en dat de grieven worden aangepakt via de juiste kanalen.
