Hotline van Moskou-Washington
De hotline van Moskou-Washington werd in eerste instantie de Washington-Moskou directe communicatieverbinding in de Verenigde Staten genoemd. Het is een schema dat een ononderbroken communicatie mogelijk maakt tussen de koplopers van de Russische alliantie en de Verenigde Staten. De Sovjet Communistische Partij, anders gebrandmerkt als het Kremlin, heeft verbindingen met het Pentagon als gevolg van de hotline die in 1963 is neergezet. De hotline werd opgericht om de naties in staat te stellen contact te houden tijdens een crisis. De creatie kwam als een resultaat van de Cubaanse rakettencrisis die bijna een uitbarsting van een nucleaire strijd veroorzaakte. Mensen hebben de overtuiging dat de hotline een rode telefoon was, maar onderzoekers beweren dat het geen rode telefoon noch een telefoonlijn was. De hotline Moskou-Washington is sinds 2008 een veilige computerverbinding gebleven omdat communicatie via elektronische post mogelijk is.
Geschiedenis van de hotline Moskou-Washington
In 1954 werd gevonden dat een directe communicatielijn noodzakelijk was om een nucleaire botsing tussen Rusland en de Verenigde Staten te voorkomen. Veel langdurig luchtwapen met atoomladingen was diep onder de grond bedekt in gereedheid voor de strijd. Gerard C. Smith, die op dat moment hoofd van de beleidsplanning van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken was, stelde voor een hotline te creëren om Washington en Moskou te verbinden, maar zijn suggestie kreeg oppositie van het Kremlin, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Amerikaanse leger, wat leidde tot het uitstel van de hotline's vestiging.
Het was in 1992 dat de Cubaanse rakettencrisis uitbrak, wat de oprichting van de hotline urgent maakte. Het duurde enkele uren om formele diplomatieke berichten over te brengen, en ongeautoriseerde netwerken zoals televisiemedia werkten als een vervanging omdat het snel was. Het duurde vrij lang voordat de Verenigde Staten de communicatie van Nikita Chroesjtsjov tijdens de catastrofe kregen en erop reageerden. Tegen de tijd dat hij een antwoord had opgesteld, was er vanuit Moskou een ruiger memo verstuurd. De calamiteit werd voorkomen door het Witte Huis dat snel heeft gecommuniceerd, resulterend in de goedkeuring van de hotline-overeenkomst op 20, 1963 in juni, wat het eerste moment was dat de landen officieel actie ondernamen om nucleaire veldslagen te elimineren.
De bekrachtiging van het memorandum van overeenstemming betreffende de oprichting van een directe communicatielijn vond plaats in Zwitserland, waar agenten van de Verenigde Staten en de Sovjetunie aanwezig waren. De functie van de hotline was om heersers van de twee landen in staat te stellen contact te maken en te communiceren als er ooit een noodsituatie in het vooruitzicht zou zijn.
Technische gegevens
De hotline op het Pentagon bevond zich in het National Military Command Centre, waar een officier die niet werd bevolen, werd beschermd. Een ingehuurde officier, die goed in het Russisch werd gesproken en goed op de hoogte was van zaken, was een tolk. De VS probeerden elk uur de communicatieverbinding uit om te controleren of deze werkte. De testinformatie bevatte citaten uit Shakespeare, eerstehulphandleiding of Mark Twain. Sovjetprocessen bestonden uit tests uit de uittreksels van Anton Tsjechov. De medewerkers van de Moskou-link waren voorzichtig om metaforen te omarmen die verkeerd begrepen zouden worden, bijvoorbeeld clausules uit Winnie-the-Pooh, aangezien de beer wordt verondersteld de Russische vertegenwoordiging te zijn.
