Een eclips verwijst naar een fenomeen dat optreedt wanneer het licht van de zon (een hemellichaam) volledig of gedeeltelijk wordt geblokkeerd door een planeet of de maan (of een ander hemellichaam). Tijdens zonsverduisteringen staan de maan, de zon en de aarde op één lijn. Er zijn twee soorten verduisteringen vanuit het perspectief van de aarde; de zonsverduistering (eclips van de zon) en de maansverduistering (zonsverduistering van de maan).
Verschillen tussen een zonsverduistering en een maansverduistering
Het eerste verschil komt van hoe de twee zich voordoen. De zonsverduistering vindt plaats wanneer de maan tussen de zon en de aarde komt. Het resultaat is dat de maan zijn schaduw op aarde werpt. Daarom wordt de dag donkerder. Een totale zonsverduistering (volledige blokkering van het zonlicht van de zon) gebeurt ergens op aarde eens in de anderhalf jaar. Gedeeltelijke eclipsen komen minstens twee keer per jaar op de aarde voor. De maansverduistering doet zich voor wanneer de aarde het licht van de zon blokkeert om de maan te bereiken. Als gevolg hiervan lijkt de maan te vervagen tijdens een volle maan omdat deze geen licht reflecteert. Ook kan de maan roodachtig lijken door breking van het licht door de atmosfeer van de aarde.
Ten tweede vindt de zonsverduistering overdag plaats. Aan de andere kant vindt de maansverduistering 's nachts plaats. Verder vindt de zonsverduistering plaats wanneer er een nieuwe maan is terwijl de maansverduistering plaatsvindt tijdens een volle maan.
Een ander verschil komt voort uit de duur van beide gebeurtenissen. De zonsverduistering is korter dan de maansverduistering. De zonsverduistering vindt plaats gedurende een periode tussen 7 en minuten, terwijl de zonsverduistering minstens een uur duurt. Over het onderwerp van de frequentie van voorkomen, hebben beide soorten verduisteringen een bijna vergelijkbare frequentie van voorkomen.
Sommige plaatsen op aarde ervaren de zonsverduistering niet. De reden hiervoor is dat de schaduw van de aarde die op de maan wordt geworpen tijdens de maansverduistering veel groter is dan de schaduw die de maan op aarde werpt tijdens een zonsverduistering. Dientengevolge, zijn meer plaatsen en mensen veel waarschijnlijker om de maansverduistering te ervaren dan de zonsverduistering.
Tijdens de observatie van de twee is er nog een belangrijk verschil. Het menselijk oog is in staat om de maansverduistering veilig waar te nemen zonder beschermende uitrusting voor de ogen. Het menselijk oog kan de zonsverduistering echter niet continu waarnemen zonder schade te lijden vanwege de gevaarlijke stralen zoals röntgenstralen die de aarde nog steeds bereiken.
Volgende keer
In 2018 ervaart het grootste deel van de VS een totale maansverduistering op januari 31. De maan zal donker oranje of rood lijken. Juli 12 zal een gedeeltelijke zonsverduistering hebben die zal worden waargenomen in gebieden tussen Australië en Antarctica. Een andere totale maansverduistering zal plaatsvinden op juli 27 en zal zichtbaar zijn over het oostelijk halfrond en delen van Zuid-Amerika. Een gedeeltelijke zonsverduistering zal plaatsvinden op augustus 11 in Europa en het grootste deel van Afrika en Azië.
