Het is een bekend feit dat de oceanen geen vlakke terreinen hebben en dat sommige punten dieper zijn dan andere. Het diepste deel van de oceaan op aarde is de Challenger Deep. Gelegen op de bodem van de Stille Oceaan, is dit een vallei aan de zuidkant van de Mariana Trench. Mariana Trench is een 43mi breed halvemaanvormig gebied op de vloer van de Stille Oceaan. De Challenger Deep heeft een diepte van ongeveer 36,070ft (met een fout van +/- 130ft).
De Mariana Trench
De Mariana Trench bevindt zich aan de grens van twee convergerende platen, waar twee oceanische lithosfeerplaten botsten waardoor één ervan afdaalde in de aardmantel. Zeetroggen vormen enkele van de meest diep gelegen valleien van de oceaan. Een geul van de oceaan is een neerwaartse buiging die vormen vormt op de grens waar twee lithosfeerplaten botsten.
De Marianas Trench werd voor het eerst gemeten door een Brits surveyschip dat bekend staat als HMS Challenger in 1875 en de hoogste gemeten diepte was 26,850ft. In 1951 ontdekte een tweede HMS Challenger een dieper punt op de Marianas Trench met behulp van de echo-klinkende techniek, die ongeveer 35,760ft dieper was. In 2009 hebben onderzoekers van RV Kilo Moana die sonarmapping deden, vastgesteld dat het 35,994ft diep was met een 72FTFT-fout. De meest recente meting door het Coastal and Ocean mapping center van de Verenigde Staten in 2010 concludeerde dat de Challenger Deep 36,070ft diep is met een mogelijke fout van 130ft.
Verkennen van de uitdager diep
Don Walsh en Jacques Piccard waren de eerste individuen die dit deel van de oceaan in 1960 verkenden. Met behulp van de Triëst Bathyscaaf daalden ze af naar ongeveer 35,814ft. Onderzoekers van het oceanografisch instituut Wood-hole voltooiden de diepste duik in 2009. Met een robotvat dat bekend staat als Nereus, bereikten deze onderzoekers een diepte van ongeveer 35,767ft. In tegenstelling tot Kaiko, het Japanse robotvoertuig dat naar de loopgraaf van de jachthavens in 1998 werd gestuurd, werd Nereus niet gecontroleerd of gevoed door een kabel die het aan het moederschip koppelde, en stuurde het live gegevens naar het schip. De nieuwste verkenning was door de Haidou, een Chinees schip, op mei 23, 2016, en het bereikte een diepte van ongeveer 35,325ft.
Aardbevingen in de Marina Trench
De geul gevormd op de plaatgrens tussen de lithosfeerplaten uit de Stille Oceaan en de Filippijnen. Hoewel ze allebei in de richting van het noordwesten bewegen, was de snelheid van de Stille Oceaan hoger dan de snelheid van de Filippijnse plaat. Terugkerende aardbevingen komen voor op de grens, aangezien de afdaling van de Pacifische plaat in de mantel van de aarde niet uniform of soepel is. Terwijl de Pacifische plaat in de richting van de mantel beweegt, wordt deze verwarmd door geothermische gradiënt en wrijving. Mineralen smelten van de rotsen en dit produceert magma dat naar de oppervlakte drijft. Naarmate het magma naar de top stijgt, komen vulkaanuitbarstingen voor.
