
Ontzilting is het proces van het zuiveren van zout water om het geschikt te maken voor menselijke consumptie. Van al het water op aarde bestaat 97.5% uit zout water, waarbij alleen 2.5% zoet water is. Meer dan tweederde van het zoete water zit echter gevangen in gletsjers en ijskappen in de poolgebieden van de wereld, waardoor alleen 0.83% van het totale water op aarde toegankelijk schoon water is. Hoewel sommige landen het voorrecht hebben om veel meren en rivieren binnen hun grenzen te hebben (zoals Canada), hebben anderen niet zoveel geluk en kunnen ze alleen vertrouwen op het ontzilten van zeewater om in hun lokale waterbehoefte te voorzien. Ontzilting vindt plaats via twee primaire destillatieprocessen en omgekeerd osmose.
Landen die op ontzilting vertrouwen
Ontzilting in Saoedi-Arabië
Saudi-Arabië is de wereldleider in de productie van ontzout water met een dagelijkse productiecapaciteit van 117 miljoen kubieke voet. Het land heeft 27-ontziltingsfabrieken verspreid langs de kustlijn van het land met 21 aan de Rode Zee en zes aan de oostkust. De ontziltingsinstallaties maken gebruik van twee verschillende ontziltingsprocessen met zeven installaties met behulp van het multi-effect-destillatieproces, acht installaties met behulp van de omgekeerde osmose-technologie en 12 met behulp van het meertrapsdestillatieproces. Het land heeft de grootste drijvende ontziltingsfabriek ter wereld met een productiecapaciteit tot 882,867 kubieke voet.
Ontzilting in de Verenigde Arabische Emiraten
De Verenigde Arabische Emiraten is een woestijnnatie met extreem weinig zoetwatervoorraden en een vraag naar zoet water per hoofd van 650-liters per dag. De primaire bron van zoet water in de VAE is watervoerende lagen. Het water uit de meeste watervoerende lagen is echter zout, met sommige tot acht keer meer zoutgehalte dan zeewater. Dit betekent dat het niet geschikt is voor menselijke consumptie. Daarom heeft de op Abu Dhabi gebaseerde regering zwaar geïnvesteerd in de ontzilting van zeewater en acht ontziltingsfabrieken in de Golfstaat ingesteld voor een bedrag van meer dan $ 3.2 miljard. Deze ontziltingsinstallaties worden beheerd door een samenwerkingsverband van buitenlandse investeerders.
Ontzilting in Koeweit
Koeweit is een woestijnland in het Midden-Oosten. Het land heeft een ernstig tekort aan natuurlijke zoetwaterbronnen met nul permanente rivieren en vertrouwt op zijn ontziltingsinstallaties voor zoet water. Het land staat bekend als het eerste land in de geschiedenis dat een grote ontziltingsinstallatie heeft opgezet voor de grootschalige levering van schoon water in 1951. Op dit moment hebben de ontziltingsinstallaties van het land dagelijks een capaciteit van 58.3 miljoen kubieke voet, waarbij 52 miljoen kubieke voet wordt gegenereerd door meertraps flashdestillatie en de resterende 6 miljoen kubieke voet wordt geproduceerd door omgekeerde osmose. In 1965 heeft de regering de opdracht gegeven voor de bouw van een watervoorzieningssysteem dat het gebruik van ontzilting integreert in de hoofdstad Koeweit. Dit omvat de wereldberoemde Koeweit Watertorens, een wateropslagfaciliteit met een opslagcapaciteit van 3,602,096 kubieke voet.
Toekomst van ontzilting
Verbeteringen in technologieën verlagen de exploitatiekosten van ontziltingsinstallaties met studies die worden uitgevoerd om de haalbaarheid van het gebruik van zonne-energie voor de ontziltingsinstallaties te beoordelen. Ontzilting zal naar verwachting in de toekomst toenemen, omdat de groeiende bevolking in het Midden-Oosten een toename van de vraag naar zoet water zal veroorzaken.
Landen die op ontzilting vertrouwen
| land |
|---|
| Saudi-Arabië |
| Verenigde Arabische Emiraten |
| Koeweit |
| Katar |
| Bahrein |
| Libië |