Braille is een tactiel schrijfsysteem dat in het jaar 1824 is ontwikkeld door Louis Braille, een Fransman met als doel om die hoer met gezichtsstoornissen te laten lezen en schrijven. Louis ontwikkelde braille nadat hij betrokken was bij een ongeluk in zijn jeugd waardoor hij zijn gezichtsvermogen verloor. Traditioneel is braille geschreven met reliëfpapier. In de moderne tijd kunnen Braille-gebruikers vernieuwbare brailleleesregels gebruiken om elektronische ondersteuningen en computerschermen te lezen. Ze kunnen de originele stylus en lei gebruiken om braille te schrijven of om het op een braille-schrijver te typen.
Geschiedenis
Louis verbeterde de nacht door een code te schrijven die was uitgevonden door Charles Barbier voor het leger. Louis verbeterde deze code door code te ontwikkelen voor het Franse alfabet en vervolgens nam hij een muzieknotatie op in zijn systeem dat in 1829 werd gepubliceerd. In 1837 werd de tweede editie gepubliceerd, het eerste kleine binaire systeem van schrijven in het moderne tijdperk. Deze karakters bestaan uit blokken die rechthoekig waren met kleine bultjes, cellen met verhoogde punten. Tekens onderscheiden zich van elkaar door de rangschikking en het aantal van deze punten.
Braille-illustraties
Braillecellen verschijnen niet exclusief in Braille-tekst, illustraties en grafieken kunnen worden gebosseleerd met ononderbroken lijnen of lijnen gemaakt van een reeks pijlen, kogels of punten die groter zijn dan Braille-punten. Een complete braillecel heeft zes verhoogde punten die in twee kolommen zijn gerangschikt, en elke kolom heeft drie punten. De nummers één tot en met zes identificeren de puntpositie met behulp van een of meer punten die u kunt verzinnen met 64-combinaties. Men kan een cel gebruiken voor verschillende functies, zoals het weergeven van een cijfer, letter, woord of leesteken.
Vroeger braillesysteem
In het oorspronkelijke systeem van braille werden punten toegewezen aan letters volgens hun volgorde in het Franse alfabet. Letters aj van het alfabet gebruiken de bovenste vier stipposities. Omdat het niet gemakkelijk is om te wissen als er een fout wordt gemaakt bij het schrijven van braille, worden alle zes stippen gebruikt om de fout te overschrijven. Acht puntcodes zijn afgeleid door Braille uit te breiden om het te gebruiken met de Braille-stempels waarbij de extra punten worden toegevoegd aan de onderkant van de cel, waardoor een matrix van vier punten hoog en twee punten breed wordt gemaakt.
contracties
Briefsamentrekkingen worden gebruikt bij het schrijven van braille die wordt aangeduid als gecontracteerde braille met als doel de hoeveelheid papier die nodig is om een boek in braille te produceren te verminderen en helpt ook bij het vereenvoudigen van het lezen. Grade 2 Braille is braille die volledig is gecontracteerd, terwijl hoofdletters en nummerborden worden gebruikt in Grade 1. De linguïstische structuur van een woord wordt in overweging genomen bij het gebruik van de samentrekkingsregel, en daarom kan deze regel niet worden gebruikt als het gebruik ervan de braille-vorm van een woord kan veranderen.
