De term islamitische economie wordt gebruikt om te verwijzen naar islamitische commerciële jurisprudentie. Het is een economische ideologie die voornamelijk gebaseerd is op de leer van de islam en die een middenweg neemt tussen het systeem van het marxisme en het kapitalisme. De islamitische wet, Shari'a, bepaalt wat wordt aangemoedigd, verboden of gewenst in economische activiteit. Veel wetenschappers hebben verschillende definities voor de term bedacht, maar geen enkele definitie is universeel geaccepteerd. In dit artikel bespreken we de toepassingen en de evolutie van de islamitische economie.
Geschiedenis en principes van islamitische economie
De tak van de islamitische economie vloeide voort uit een aantal traditionele islamitische concepten. Een van de sleutelbegrippen was Zakat, die verwees naar charitatieve belastingen op bepaalde activa. De opbrengsten van de belastingen worden gekanaliseerd naar acht uitgaven die uitdrukkelijk worden genoemd in de Koran. De andere concepten omvatten Taa'won (onderlinge competitie) en de doctrine van eerlijkheid in alle zaken. Qamar (gokken), Riba (rente) en Gharar (hoge mate van onzekerheid) zijn sterk ontmoedigd in de islam. Islameconomie is zo oud als de islamgodsdienst, maar werd formeel erkend in de 20th Eeuw. De soennitische tak van de islam zag geen noodzaak om economie te studeren, omdat hun voorgangers, waaronder de profeet Mohammed, er blijkbaar nooit interesse in hadden getoond. De Shi'a-moslims vonden het echter belangrijk om het onderwerp op te nemen in hun religie. Sommige Shi'a-denkers brachten enkele zeer belangrijke antwoorden op de hedendaagse economische problemen in hun boeken. Ze omvatten Mahmud Taleqani (auteur van Onze economie), Abolhassan Banisadir (auteur van De economie van goddelijke harmonie) en Habibullah Perman. Deze schrijvers beeldden de islam af als een religie die sociale rechtvaardigheid en een rechtvaardige verdeling van middelen waardeert.
Relevante applicaties
Het vakgebied van de islamitische economie wordt tegenwoordig veel gebruikt door leden van de moslimgemeenschap bij het nemen van financiële beslissingen. Sharia-compliant banken rekenen bijvoorbeeld geen rente over leningen of geld dat op hun rekeningen is gestort. De Koran stelt dat alle eigendommen van God zijn en dat God het alleen aan God toevertrouwt om voor het bezit te zorgen. Volgens geleerden van de islam kan eigendom worden opgedeeld in drie vormen, namelijk ofwel privébezit, publiek bezit of staatseigendom. Hij is ook voorstander van regulering van markten om consumenten te beschermen en gezondheidsvraagstukken op te lossen. Sommige landen zoals Pakistan die de Sharia-wetgeving gebruiken om te regeren hebben getracht een gecontroleerde markteconomie te hebben. Van de islamitische bankinstellingen wordt gezegd dat ze de enige haalbare en haalbare toepassing van de islamitische economie zijn. Deze banken rekenen geen rente op leningen en deposito's. Volgens de islam is interesse Haram (niet toegestaan).
Evolutie in de loop van de tijd
Dit veld heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld om een manier van financiële besluitvorming in het dagelijks leven te worden voor mensen in de moslimgemeenschap. Het is ook een van de meest gewilde academische velden geworden. Net als bij 2008 waren er meer dan duizend unieke titels over het onderwerp en via 200 waren mensen afgestudeerd met doctoraten van filosofie (PhD.) In de islamitische economie. Moe-mensen tonen veel interesse in het leren van het onderwerp.
Lof en kritiek
Economen hebben betoogd dat de meeste concepten in de islamitische economie niet praktisch zijn, en velen hebben zelfs beweerd dat ze worden gedreven door religieus fanatisme in plaats van te proberen bestaande problemen op te lossen. Anderen hebben kritiek geuit op het idee van marktcontroles, omdat het efficiënter is om de marktkrachten in staat te stellen de trend van de markt te dicteren en de consument te beschermen. Voorstanders van het idee hebben daarentegen betoogd dat dit heeft geleid tot een meer rechtvaardige samenleving die de minder bedeelden beschermt. De principes van het economische model zijn echter volledig onpraktisch en alleen wishful thinking.
