Ook wel Latijnse of Neolatijnse talen genoemd, de Romaanse talen zijn de moderne talen die zijn geëvolueerd tussen de 6TH en 9th eeuw van het Vulgair Latijn. De Neolatijnse talen zijn wijdverspreid over drie continenten, namelijk Europa, Afrika en de Amerika's. Een geschatte populatie van ongeveer 800 miljoen sprekers over de hele wereld heeft hun taal gekoppeld aan het Vulgair Latijn.
Momenteel is een zeer significante meerderheid van de sprekers van het Neo-Latijn niet de moedertaalsprekers. Frans wordt bijvoorbeeld gesproken in verschillende West- en Centraal-Afrikaanse landen, Mauritius en Madagaskar.
Spaans, waarvan de native speakers naar schatting 470 miljoen zijn, is de veel gesproken Neolathe taal. Deze compositie wordt gevolgd door Portugees en Frans, respectievelijk 250 en 150 miljoen. De Italiaan volgt in het verre derde deel, met 60 miljoen, de laatste is Roemeens met 25 miljoen sprekers.
Soorten Romaanse talen
Gebaseerd op wederzijdse verstaanbaarheid, bestaan er tegenwoordig drieentwintig Romaanse talen en vallen ze onder tien categorieën:
• Iberische romantiek: Portugees, Spaans, Oostenrijks, Galicisch, Mirandese, Lagino, Aragonese, Leonees
• Occitano-Romantiek: Occitaans; Catalaans, Gascon
• Gallo-Romance: Frans
• Italo-Dalmatiër: Dalmatiër (uitgestorven in 1898); Italiaans, Siciliaans, Sassarese, Toscaans, Corsicaans, Neopolitan
• Oost-Romaans: Daco-Roemeens, Magleno-Roemeens, Istro-Roemeens, Aromaans
• Reto-Romaans: Romaans, Ladinisch, Friulisch
• Venetiaans
• Sardisch
• Gallo-Itallic: Ligurië, Lombardije, Emilian-Romagnol, Piemontees
• Istriot
Classificatie
Classificatie van Romaanse talen is voortdurend een uitdaging geworden vanwege het dialect en met politieke ketenvoorkeuren in het spel. Romaanse talen zijn niettemin onderverdeeld in drie grote schema's, namelijk:
• Italo-Western versus Oost-versus Zuid: dit is een linguïstische classificatie op basis van de articulatie van het geluid van de single ten klinker.
• West versus Oost: deze classificatie volgt de La Spezia Rimmi-lijn ten noorden van Florence, Italië. In dit schema zijn de talen die centraal en zuidelijk Italië bezetten de oosterse romantiek, terwijl de talen van Portugal, Frankrijk, Zwitserland en Noord-Italië onder het "Westen" vallen.
• Conservatory vs. Innovatory: deze classificatie van is geen genetische basis, daarom zijn de exacte grenzen onderwerp van discussie. Onder deze categorie wordt een beoordeling gemaakt van de Gallo-Romance als innovatief, waarbij Frans de leiding neemt. Spaans, Italiaans, Portugees en Roemeens grotendeels niet-dynamisch worden beschouwd als conservatief, met de meest conservatieve van alle Romaanse talen die Sarnidian zijn.
Binnen de classificatieschema's van de Romaanse talen hebben etnologen drie hoofdsubfamilies voorgesteld, waaronder Italo-Western, Eastern en Southern Romance. Italo-Western is de grootste categorie die bestaat uit het Catalaans, Portugees, Italiaans, Spaans en Frans. Talen van Oost-Europa zoals Roemenen vallen onder oosterse romantiek. Sardijns, Corsicaans en de uitgestorven Romaanse talen van Afrika omvatten de zuidelijke romantiek.
De moderne status
Spaans is een van de meest gesproken Romaanse talen, gevolgd door Portugees, Frans, Italiaans en Roemeens. De bovenstaande talen worden niet alleen in Europa veel gesproken, maar ook in tientallen landen en in de Europese Unie als officiële en nationale talen gebruikt. De Latijnse Unie heeft de bovengenoemde vijf talen en het Catalaans als zijn officiële taal. De Verenigde Naties heeft zes officiële talen, waarvan er twee Frans en Spaans zijn. In de respectieve koloniale rijken buiten Europa worden ook Frans, Portugees en Spaans gesproken en genieten van de officiële status. Het is vermeldenswaard dat negen landen in Zuid-Amerika het Spaans als officiële taal gebruiken.
