Robinson Crusoe Island is een van de Juan Fernandez-eilanden, gelegen 416 kilometer ten westen van San Antonio, Chili. Het eiland was de thuisbasis van Alexander Selkirk, een schipbreukeling zeeman, voor vier jaar van 1704 naar 1709. Het eiland heeft Daniel Defoe misschien geïnspireerd om zijn fictieve roman "Robinson Crusoe" in 1719 te schrijven, gebaseerd op Alexander Selkirk. Het verhaal is gebaseerd op slechts één overlevende in die periode die misschien gekend was door Defoe. Het eiland werd in 1966 omgedoopt van "Robinson Crusoereiland" van het voormalige "Mas a Tierra" door de Chileense overheid om de daaraan verbonden literaire verhalen te weerspiegelen en in een poging meer toeristen te trekken.
Aardrijkskunde En Klimaat Van Robinson Crusoe Island
Robinson Crusoe Island wordt gekenmerkt door bergen en golvende terreinen die werden gevormd door de oude lavastroom die zich opbouwde vanuit de verschillende vulkanische activiteiten. Het hoogste punt van het eiland is El Yunque, met 3,002-poten boven zeeniveau. De steile valleien en bergkammen op het eiland zijn gevormd door intense erosie. Een smal schiereiland, Cordon Escarpado, is gevormd op het zuidwestelijke deel van het eiland. Een vulkanische activiteit op het eiland Robinson Crusoe heeft mogelijk plaatsgevonden in 1743, maar het evenement moet nog worden bevestigd. Een daglange uitbarsting begon op het eiland op 20 in februari, 1835 aan de onderzeese luchtopening ongeveer anderhalve kilometer ten noorden van Punta Bacalao. Het eiland wordt gekenmerkt door subtropisch klimaat gereguleerd door de koude Humboldt-golven. De temperaturen op het eiland variëren van 3 graden Celsius tot 34 graden Celsius met een jaarlijkse gemiddelde temperatuur van 15.4 graden Celsius. Het eiland ervaart veel neerslag in de winter met af en toe een nachtvorst.
Flora en Fauna van het eiland Robinson Crusoe
De regio's van Fernandez, met inbegrip van de Juan Fernandez-archipel, zijn bloemistregio's. De eilanden liggen binnen het Antarctic Florist Kingdom en zijn ook opgenomen in het Neotropical Kingdom. Het Robinson Crusoe-eiland maakt deel uit van het Wereldbiosfeerreservaat sinds 1977 en wordt beschouwd als van groot wetenschappelijk belang vanwege de endemische plantensoorten en verschillende soorten faunal. De Lactoridaceae is de belangrijkste endemische plantensoort die op het eiland wordt gevonden. De Juan Fernandez firecrown is een van de endemische en bedreigde vogelsoorten die op het eiland te vinden zijn.
Geschiedenis van het eiland Robinson Crusoe
Het eiland is vernoemd naar Juan Fernandez, de eerste Spaanse zeiler en ontdekkingsreiziger die op 1574 op het eiland landde. Het eiland was ook bekend als Mas a Tierra. In 1704 was Alexander Selkirk gestrand als een schipbreukeling op Robinson Crusoe Island. Hij verbleef langer dan vier jaar in het eenzaamheid op het eiland. Selkirk verzocht om op het eiland te blijven nadat hij bezorgdheid had geuit over de zeewaardigheid van zijn schip. Het eiland werd ook omschreven als een klein detentiecentrum, maar werd al snel verlaten omdat het eiland verlaten werd voordat het in de late 19e eeuw een kolonie werd. Het eiland werd in februari 2010 getroffen door de tsunami, na een aardbeving met een kracht van 8.8. Verschillende mensen verloren hun leven en de kustdorpen werden weggespoeld.
Alexander Selkirk: The Marooned Sailor
Alexander Selkirk was een officier van de Royal Navy die ongeveer vier jaar en vier maanden op Robinson Crusoe Island doorbracht als schipbreukeling tussen de maroon door zijn kapitein. Alexander overleefde de beproeving maar bezweek jaren later aan tropische ziekten terwijl hij in West-Afrika diende. Opgroeien, Alexander was een onhandelbare jeugd. Hij voegde zich bij de reis naar de Stille Zuidzee tijdens de Spaanse Successieoorlog. Een van deze expedities vroeg om een voorziening op het eiland Robinson Crusoe, waar Alexander vroeg om daar te worden achtergelaten. Hij liet alleen nog een mes, een bijbel, kleding en buskruit achter. Selkirk werd al snel bedreven in het jagen en gebruik maken van middelen die op het eiland aanwezig waren. Uiteindelijk werd hij gered door Woodes Rogers, zijn overleving werd na zijn terugkeer naar Engeland wijd en zijd gepubliceerd. Hij werd een inspiratie voor romanschrijver Daniel Defoe.
Waarom was Selkirk Castaway op het eiland?
Na het afscheid van William Damper stuurde Captain Stradling de Cinque Port naar Mas a Tierra, een van de Juan Fernandez-eilanden. Selkirk had een oprechte bezorgdheid over de veiligheid van hun schip en hij wilde de nodige reparaties uitvoeren voordat ze konden varen. Hij vertelde Stradling dat hij liever op het eiland zou blijven in plaats van hen te vergezellen in een lekkend vaartuig. De Stradling, die tijdens de gehele expeditie een onruststoker was geweest, nam Selkirk op zijn aanbod en liet hem op het eiland vallen met alleen een kookpot, een mes, een bijl, een bijbel en wat kleding. Hoewel Selkirk zijn onbezonnenheid betreurde, weigerde Stradling hem terug te laten naar het schip. Trouw aan zijn zorgen, heeft Cinque Ports zijn bestemming niet bereikt. Het werd voor de kust van het huidige Colombia gevonden, terwijl Stradling en een aantal bemanningsleden gedwongen werden zich over te geven aan de Spanjaarden en naar Peru werden gebracht waar ze hard werden behandeld.
Selkirk's leven op het eiland
Selkirks leven op het eiland, weg van de mens, was een interessante episode. Aanvankelijk vestigde hij zich langs de oevers van het eiland, waar hij langoesten at en de oceaan dagelijks controleerde op hulp. Gedurende deze tijd leed hij eenzaamheid, ellende en spijt. De zeeleeuwen die voor hun paartijd naar het strand kwamen, duwden hem naar het binnenland van het eiland. Zijn leven verbeterde toen hij naar het binnenland van het eiland verhuisde. Hij kreeg toegang tot meer voedsel met wilde geiten die werden voorgesteld door oudere matrozen die hem melk en vlees schonken. De koolbladeren en gedroogde peperbessen leverden specerijen voor zijn eten. Hij zou 's nachts door ratten worden aangevallen, maar hij zou wilde katten temmen, wat hem hielp de ratten weg te houden. Hij was in staat om twee hutten te bouwen van peperboom, waarvan hij er een gebruikte als zijn keuken en de andere als slaapkamer. Toen zijn kleren versleten waren, maakte hij nieuwe uit geitenhuid. Hij vond troost door de bijbel te lezen en psalmen te zingen. Tijdens zijn verblijf op het eiland kwamen twee Spaanse schepen voor anker, maar hij kon niet riskeren gevangen te worden genomen.
De veelverwachtte redding
Selkirk's langverwachte redding kwam in februari 2, 1709, door een schip dat bestuurd werd door William Damper. Hij was onsamenhangend van vreugde na vier jaar en vier maanden zonder een menselijke metgezel. De leider van de expeditie was Woodes Rogers, die voor de grap Selkirk noemde als de gouverneur van Robinson Crusoe Island. Selkirk was fysiek sterk en had gemoedsrust ten tijde van zijn redding. Na zijn redding keerde Selkirk terug met veel energie en vol wraak.
