De kathedraal van St Giles is de centrale plaats van aanbidding van de Church of Scotland in Edinburgh. De kathedraal van St. Giles, ook bekend als High Kirk, heeft een opvallende kronkeltoren die de skyline van de stad domineert. High Kirk is al meer dan negenhonderd jaar het religieuze centrum van de stad en de huidige kerkstructuur dateert uit de 14 eeuw.
Geschiedenis
De vier massieve centrale pilaren zijn de oudste delen van de kerk waarvan wordt aangenomen dat ze zijn opgetrokken in 1124. Brand heeft het gebouw beschadigd in 1385, maar het is later opnieuw opgebouwd. De arbeiders hebben het binnengedeelte van de Kirk in deze periode gerestaureerd. Paus Paulus II vestigde de kerk als de collegiale kerk in 1466, en dit resulteerde in de bouw van de lantaarntoren in 1490. Halverwege de 16e eeuw waren er ongeveer 50 zijaltaren op St Giles '.
In 1580 was St Giles 'verdeeld in twee predikingszalen die geschikt waren voor de hervormde Presbyteriaanse godsdienststijl voor de mensen die in Edinburgh woonden. De kerk verwijderde de scheidingsmuren in 1633 toen de kerk een kathedraal werd. Tijdens de late 17e eeuw maakte James Meikle de beiaard voor de Kirk. De hoge Kirk was verdeeld in vier secten bekend als het gat van Haddo, oud of midden, oost of nieuw, en Tolbooth kirks.
Na de sloop van de Luckenbooths in de hoofdstraat en de verwijdering van de winkels rond het parlement in de buurt, werd het buitengedeelte van de kathedraal blootgelegd en verkeerde in slechte staat waardoor de stad in verlegenheid werd gebracht. Daarom werd William Burn ingehuurd om de Kirk te herstellen, te verfraaien en te helpen behouden. William vernietigde een aantal kapellen om de asymmetrie van het uiterlijk te verbeteren terwijl er nieuwere standaard raamopeningen werden toegevoegd. Hij omhulde ook het buitenste deel van de kathedraal met een gladde stengel.
Van 1872 tot 1883 financierde Sir Chambers de verdere restauratie van het gebouw met als hoofddoel het bouwen van een nationale kerk. Daarom benaderde hij Robert Morham, de architect van de stad, om te helpen met het omzetten van de onderverdeelde ruimtes binnen de kathedraal in een enkele ruimte. Hij heeft zelfs George Henderson en William Hay gecontracteerd om het project te overzien.
Unieke functies
De kathedraal van St Giles heeft een distelkapel die de oudste en hoogste orde van distels is. De kapel was gepland in 1909 en vervolgens gebouwd in 1911 in de zuidoostelijke hoek. Talrijke ridderstallen met het wapen van de ridders op de stalplaten zijn in de kathedraal. De kathedraal heeft ook gebrandschilderde glazen die tijdens de 19e eeuw werden geïnstalleerd. De bril illustreert tal van bijbelverhalen. Enkele van de opmerkelijke monumenten op het terrein van de kathedraal zijn onder andere die van Robert Stevenson, markies van Argyll, Archibald Campbell, markies van Montrose en James Graham.
Behoud
Het instandhoudingsproject van de vernieuwing van het interieur en de stof van St Giles 'begon in 1998. De kerk rondde het project in januari af met 2011 met dankzegging. Het instandhoudingsproject was gericht op de restauratie van de kroon, de middeleeuwse toren en het buitengedeelte van het gebouw. Deskundigen kregen de opdracht om aan de glas-in-loodramen te werken en ook het metselwerk en het dak te repareren. De ingang naar de westelijke deur werd vernieuwd om rolstoelgebruikers gemakkelijk toegang te geven tot de kerk. Voor de eerste keer in een eeuw herstelde het conservatieteam de Thistle Chapel.
