Slavenpopulatie Van De Vroege Verenigde Staten

De slavenhandel

De slavenhandel in Amerika was een bloeiende onderneming in de 18TH en 19th eeuw. De handel is ontstaan in Afrika. Waar tribale rivaliteiten en wedstrijden plaatsvonden, was de slavenhandel ook een reële bedreiging. De Arabische handelaren die zich voor het eerst vestigden in de kustplaatsen van Afrika, maakten de eerste slavenexport mogelijk. De slavenhandel tussen de Arabieren begon al in AD 650 die slaven leverde aan rijke Arabische gezinnen in het Midden-Oosten. Sommige Europeanen werden ook tot slaaf gemaakt door Arabische handelaren. De Amerikaanse en Europese slavenhandelaren waren nieuw in vergelijking met de oude Arabische slavenhandelaren die al gevestigde handelsroutes hadden.

In 1776, tijdens de Declaration of US Independence van de Britse overheersing, was chattel-slavernij al een legale instelling in de 13-kolonies. Dit systeem werd erkend als een racestatus verbonden met de Afrikaanse afstammingslijn. Maar in 1789 mochten vrije mensen van kleur stemmen nadat de Amerikaanse grondwet was geratificeerd. De abolitionistische beweging kreeg een impuls na de Amerikaanse revolutie en de abolitionistische wetten werden aangenomen in de noordelijke staten. Maar de meeste zuidelijke staten hadden in plaats daarvan hun handmatige slavenarbeid opgevoerd naarmate hun katoenindustrie groeide. Thomas Jefferson als afgevaardigde van het Amerikaanse Congres uit Virginia schreef een verordening die de slavernij verbood in de 13-staten, die de wet werd in 1808 in de noordelijke staten.

Katoenplantages in het zuiden

De nasleep van de Amerikaanse revolutie en het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog was een tijd van snelle uitbreidingen van katoenplantages naar het diepe zuiden vanuit het Boven-Zuiden. Deze industrie moedigde binnenlandse slavenhandel aan die meer dan een miljoen slaven naar het diepe zuiden bracht. De slavenpopulatie in de VS groeide bijna 6-voudig tussen het einde van de revolutie en het begin van de burgeroorlog. Als gevolg hiervan, slaaf nummer in het zuiden raakte de vier miljoen mark. Deze ontwikkeling veroorzaakte spanningen in het Amerikaanse Congres dat de zuidelijke staten de afscheiding van de Unie bedreigden.

De opkomst in de slavernij

Historische records laten zien dat er in het jaar 1790 ongeveer 697,681-slaven waren in de dertien koloniën. Bij 1800 is dit aantal toegenomen tot 893,602. Tien jaar later, in 1810, passeerde het nummer het miljoenste teken naar 1,191,362-slaven. Toen, tien jaar later, in 1820, nam het toe tot 1,538,022. Nog een decennium en het aantal slaven steeg met een kwart in het jaar 1830 naar 2,009,043-slaven. Het jaar waarin 1840 een verdere toename zag in 2,487,355-slaven en door 1850 waren slaven in de dertien koloniën gestegen naar 3,204,313. In het jaar dat 1860 getuige was van het stijgende aantal 3,953,760-slaven, werd een meerderheid van deze slaven naar het diepe zuiden gestuurd om aan de katoenplantages te werken. Elk decennium of zo werd ongeveer 500 duizend toename van het aantal slaven gezien als een gevolg van de vraag in de zuidelijke staten naar slavenarbeid.

De afschaffing van de slavenhandel

Toen Abraham Lincoln aan de macht kwam, scheidden zes zuidelijke staten zich af om de confederatie te vormen. Dit evenement begon de burgeroorlog tussen het noorden en het zuiden. De noordelijke staten bevrijdden uiteindelijk ongeveer 75% van hun slaven op hun grondgebied met de wetgeving van geleidelijke afschaffing die eerst kinderen van slavinnen bevrijdde. Deze actie werd gevolgd door de totale afschaffing van de slavernij die werd voltooid door 1840. Hoewel, de schaduw was er nog steeds in de vorm van rassenscheiding en discriminatie. De industrialisatie van de noordelijke staten had de slavernij overbodig gemaakt terwijl het Zuiden landbouw bleef die slavenarbeid in stand hield totdat de slavernij in december volledig werd afgeschaft in de Verenigde Staten van Amerika 18, 1865, zoals formeel is aangenomen in de Amerikaanse grondwet.