Schietpartijen Door Politie In De Verenigde Staten Van Amerika Per Ras, Geslacht En Leeftijd

Vaak worden politiemannen geconfronteerd met ongelooflijk gewelddadige en moeilijke situaties terwijl ze in de rij staan. Deze stressvolle werkomstandigheden, gekoppeld aan emotionele uitputting, resulteren soms in verloren levens. Helaas lijkt in de Verenigde Staten het leven dat verloren is gegaan door politieopnames, maar al te vaak voor te komen. Nog tragischer is dat de slachtoffers vaak onschuldig waren en geen directe bedreiging vormden voor de verantwoordelijke politieagent. Deze functionarissen zullen waarschijnlijk niet worden geconfronteerd met andere kosten dan betaalde schorsing en de politie afdeling beschermt 20% van de tijd hun naam. Het probleem is zo gewoon dat in 2015 bijvoorbeeld ongeveer 945-mensen door de politie werden gedood. Vanaf juli 2016 zijn naar schatting 971-mensen gestorven door politiebrand. Dit artikel gaat dieper in op wie deze politie schietende slachtoffers zijn.

Analyse van politieopnamen volgens ras, geslacht, leeftijd en mentale gezondheid

Mannen in de dertig en vroege jaren veertig de meest voorkomende slachtoffers

Een korte blik op de statistieken wijst op alarmerende ongelijkheid in geslacht en ras. Het overgrote deel van de schietpartijen van de politie is bijvoorbeeld van mannen, 95.8% om precies te zijn. Van alle opnames is 35.8% van de slachtoffers tussen 30 en 44 jaar oud. Niet alleen vormen mannen de meeste doden, maar mannelijke politieagenten zijn over het algemeen ook verantwoordelijk voor deze schietpartijen. Vrouwelijke officieren zijn zelden betrokken bij schietpartijen omdat ze meer geneigd zijn om hun toevlucht te nemen tot andere deëscalatiemethoden.

Zijn Afro-Amerikanen waarschijnlijk door de politie neergeschoten?

Wat misschien wel het meest verontrustend is aan deze statistieken, is dat de Afro-Amerikanen 26% uitmaken van het aantal dodelijke schietpartijen en dat een ander 50% wit is. Op het eerste gezicht lijken deze cijfers geen probleem te suggereren met racisme bij de politie. Echter, Afrikaanse Amerikanen maken slechts ongeveer 12.6% uit van de Amerikaanse bevolking, terwijl blanke Amerikanen 72.4% uitmaken. Deze discrepantie houdt in dat de politie 2.5 keer eerder geneigd is om Afro-Amerikanen te neerschieten. 17.4% van de slachtoffers is daarentegen Spaans, wat hun aandeel in de bevolking nauwkeuriger weergeeft. Ongeveer 6.6% van de schietende slachtoffers van politie is van onbekend ras of etniciteit.

Ongewapende slachtoffers

Van deze doden waren de meeste slachtoffers gewapend. Een groot aantal personen was echter ongewapend wanneer ze door de politie werden neergeschoten. In 2015 was 40% van deze ongewapende slachtoffers Afrikaans-Amerikaans. Het andere 60% bestond uit blanken, Iberiërs, Aziaten, indianen en andere rassen. Dit is zorgwekkend omdat de politie bestaat uit ongeveer 87% blanke mannelijke officieren in het hele land. Sommige mensen suggereren dat deze incidenten voorkomen omdat Afro-Amerikanen vaker betrokken zijn bij geweldsmisdrijven of in misdaadgemeenschappen leven. Onderzoek heeft echter gesuggereerd dat er geen correlatie bestaat tussen raciale criminaliteit en racistische vooroordelen bij dodelijke schietpartijen bij de politie.

Geestesziekten

Ongeveer een kwart (25.6%) van schietende slachtoffers van de politie wordt later ontdekt als geestesziek. Dit percentage wordt berekend door rapportage door familie of politie. Niet-gerapporteerde mentale ziektes worden ontelbaar. Op basis van dit aantal zijn 4-mensen met psychische aandoeningen vaker door de politie neergeschoten. Deze tragedie wordt vaak toegeschreven aan politie-training. Typische reactie van de politie omvat schreeuwopdrachten om de controle over de situatie te nemen. Bij mensen met psychische aandoeningen of in een geestelijke gezondheidscrisis werkt deze aanpak averechts en kan een situatie snel escaleren. Experts suggereren dat de politie kalm moet blijven en in lagere volumes moet spreken.

Hoe verminderen we politiepchots in de Verenigde Staten?

Gegeven het feit dat schietpartijen in de politie steeds meer een prominentere en zichtbaardere zorg binnen de Verenigde Staten worden, hebben veel deskundigen nieuwe processen en procedures voorgesteld om de frequentie van dergelijke incidenten te verminderen. De meeste van deze suggesties betreffen nieuwe trainingsprogramma's die zich richten op conflictvermijding. Anderen suggereren een mengeling van omscholing van oud personeel en het aantrekken van nieuw personeel, voornamelijk vrouwen en mensen van niet-blanke afkomst. Critici van conflictvermijdende trainingen suggereren dat deze aanpak onnodige pauzes zou kunnen veroorzaken als de politie snel zou moeten handelen, wat mogelijk zou kunnen leiden tot verhoogde politie-sterfgevallen. Eén ding is duidelijk: als de schietpartijen van de politie ongestraft blijven en niet worden geadresseerd, zal het probleem waarschijnlijk toenemen.