Planeten Met De Meeste Manen

Er zijn veel natuurlijke satellieten in de ruimte. Natuurlijke satellieten worden gedefinieerd als astronomische lichamen die in het universum bestaan. Asteroïden en meteoren zijn astronomische lichamen. De zon, maan en planeten die rond een groter natuurlijk lichaam in de ruimte cirkelen, zijn ook satellieten naar het grotere lichaam zoals de zon.

De planeet met de meeste manen is Jupiter. Jupiter heeft in totaal 67-manen. Deskundigen zijn het erover eens dat natuurlijke satellieten werden gevormd uit hetzelfde proces dat primaire astronomische lichamen zoals planeten vormde. Sommigen stellen dat de ineenstorting van een proto-planetaire schijf natuurlijke satellieten creëert, terwijl anderen denken dat twee grote lichamen elkaar aanvliegen en kleinere natuurlijke satellieten creëren. De rotatie van sommige manen duurt 10 uur terwijl de baanperioden honderden dagen duren. Schadevergrendeling heeft ook invloed op de positie van een maan. Orbitale kenmerken variëren van reguliere baanpatronen tot hellende, excentrische en retrograde patronen.

Planeten en hun satellieten

Jupiter heeft vier zware manen, namelijk Io, Europa, Ganymedes en Callisto, die elk door Galileo in 1610 werden ontdekt. Saturn komt op de tweede plaats met 62-manen waarvan Titan de grootste en Rhea-tweede is met complexe padbewegingen. Uranus is de derde met 27-manen waarvan Titania de grootste is met een coplanaire baan. Neptunus is de vierde met 14-manen waarvan Triton de grootste is, in een achterwaarts patroon cirkelt en een atmosfeer bezit. De op een na grootste maan is Nereid. Pluto is de vijfde met 5-manen waarvan Charon de grootste is en in een getijdengesloten baan rondloopt met Pluto. Mars is zesde met 2-manen. Het zijn Phobos en Deimos genoemd naar Griekse mythologiekarakters. Haumea is zevende met 2-manen. Hi'iaka en Namaka cirkelen rond de dwergplaneet Haumea. De aarde is de achtste met alleen 1-maan. Makemake, een dwergplaneet is de negende met ook 1-maan wiens naam MK 2 is in de Kuipergordel. Eris, een enorme dwergplaneet in de Kuipergordel is tiende met ook 1-maan genoemd, Dysnomia draait in een cirkelvormig patroon.

Menselijke verkenning van verschillende manen

De beroemdste ruimtemissies naar een natuurlijke satelliet waren naar onze eigen maan. In september 14, 1959, lanceerde het Russian Space-programma met succes ruimtevaartuigen Luna 2 om op de maan te landen. Vervolgens, in 1966, Luna 9 landde ook op de maan. Luna 10 ging in 60 dagen in de baan van de maan in maart 31, 1966. Het US Space-programma begon met de lancering van Apollo maanmissies van 1968 naar 1972. Apollo 8 en Apollo 10 draaide om de maan. In juli was 1969, de Amerikaanse astronaut Neil Armstrong, aan de beurt Apollo 11 en werd de eerste man die op de maan liep. Het Russian Space-programma lanceerde ook een aantal meer onbemande missies naar de maan die rotsmonsters van de maan namen. China, India, Luxemburg en Japan hebben ook verschillende recentere maanmissies gelanceerd.

Toekomstige onbemande en robotmissies zijn gepland in samenwerking met andere landen om de maan verder te verkennen. Particuliere entiteiten en bedrijven hebben ook plannen aangekondigd om hun eigen missies, inclusief toeristische vluchten, te lanceren. Er zijn echter al meer spannende onbemande maanmissies gelanceerd om verre manen in ons zonnestelsel te verkennen. NASA lanceerde zijn Galileo missie op oktober 18, 1989 om de manen van Jupiter te bestuderen. In juli 14, 2015, het Amerikaanse ruimtevaartuig New Horizon vloog door Pluto en zijn maan Charon om verbazingwekkende foto's terug te sturen. In juni 30, 2004, het Amerikaanse ruimtevaartuig Cassini liet een sonde achter in Titan, een van de manen van Saturnus.