Krabben zijn decapoden schaaldieren die leven in de oceanen, zoet water en op het land. Modderkrabben zijn soorten krabben die voornamelijk in de modder leven. Voorbeelden van modderkrabben zijn Scylla serrata, Scylla tranquebarica, Scylla paramamosain, Panopeus herbstii en de tunneling-modderkrab. Scylla tranquebarica is een mangrovemodderkrab die veel voorkomt in mangrovegebieden in Taiwan en Pakistan, terwijl Scylla paramamosain een populair gerecht is in Zuidoost-Azië. Panopeus herbstii is een kleine modderkrab die vooral voorkomt langs de Atlantische kust van Noord-Amerika. De tunneling-modderkrab, wetenschappelijk bekend als Helice crassa, is een modderkrab met grote ogen die endemisch is voor de kust van Nieuw-Zeeland.
Scylla Serrata
Scylla serrata, op sommige plaatsen ook wel zwarte krab genoemd, is een populaire en economisch belangrijke krabsoort. Het wordt vaak aangetroffen in de estuaria en mangroven van Afrika, Australië en Azië.
Fysieke beschrijving
Scylla serrata heeft een glad schild met sterke gekruiste ruggen. Het schild is vaak groen tot bijna zwart van kleur. Het heeft relatief brede frontale lobben die bijna in lijn met elkaar zijn. De tanden zijn lang en anterolateraal en steken schuin naar buiten uit. De chelipeds of klauwen zijn robuust en hebben verschillende goed ontwikkelde stekels. De achterbenen zijn afgeplat tot zwemband. De modderkrab is over het algemeen grijsachtig groen tot paarsbruin van kleur. Het schild en de achterpoten hebben onregelmatige witte vlekken.
Dieet
Scylla serrata is voornamelijk een carnivoor. Hij prooien op kleine ongewervelde dieren zoals schaaldieren, weekdieren en kleine hoeveelheden planten. Ze voeden zich ook met garnalen, andere krabben en vissen. Tijdens de ruiperiode kunnen de krabben met harde schil de vervellingen aanvallen en verslinden. Scylla serrata foerageert vooral 's nachts. Het soort voedsel dat door de modderkrab wordt ingenomen, is afhankelijk van de habitat en de beschikbaarheid van voedsel. Het type voedsel dat Scylla serrata in Afrika gebruikt, varieert van dat in Azië of Australië. Ook is er een klein verschil in het type voedsel dat de krab inneemt in verschillende groeifasen.
Habitat en bereik
Het natuurlijke bereik van de zwarte krab is de Indo-Pacific. Het is heel gewoon Zuid-Afrika, rond de kust van de Indische Oceaan. Het wordt ook gevonden in de Maleisische archipel en Zuid-Japan. Scylla serrata is ook geïntroduceerd in Hawaii, Florida, en elders om opzettelijk de populatie te vestigen. De krab bewoont de modderige bodem van de mangrovemoerassen beïnvloed door getijdenwateren. De vrouwelijke krabben begraven in de modder terwijl de mannetjes schuilplaats zoeken in grafheuvels. De meeste krabben worden inactief bij lage temperaturen. Sterker nog, de meeste van hen registreren verminderde beweging en activiteiten met de dalende temperaturen.
Weergave
Scylla serrata wordt reproductief volwassen met een breedte van ongeveer 90 mm, binnen het eerste jaar. Tijdens de paring zal de mannelijke krab de vrouwelijke krab naderen, deze met zijn chelipiden vastpakken en deze een aantal dagen ronddragen totdat het vrouwtje gaat vervellen. Na rui keert het mannetje het vrouwtje rond en begint het proces van copulatie. Paaien vindt plaats vijf weken na de paring.
