Regering van Armenië
De regering van Armenië werd eerder uitgevoerd volgens het systeem van een semi-presidentiële representatieve democratie. In 2015 hebben de burgers van het land echter gestemd om een referendum goed te keuren waardoor het land een parlementaire republiek is geworden. Deze actie kreeg een vetorecht van de president en maakte het standpunt niet meer geschikt voor herverkiezing. Bovendien mogen kandidaten voor het presidentschap niet aangesloten zijn bij een politieke partij. Armenië staat nog steeds onder leiding van zowel een president als een premier, alleen de president fungeert nu meer als een boegbeeld voor het land. Overheidsfunctionarissen behoren tot een veelvoud aan politieke partijen, waarbij de Republikeinse partij momenteel een meerderheid in de wetgevende macht bezit. Het bestuur van de regering van Armenië is verdeeld tussen de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht. In dit artikel worden ze van dichterbij bekeken.
Uitvoerende tak van de regering van Armenië
De uitvoerende macht in Armenië wordt over het algemeen eenvoudigweg "de regering" genoemd en wordt beschouwd als een uitvoerende raad van ministers. Het wordt formeel geleid door de president en de premier, maar de premier heeft meer macht en wordt beschouwd als het hoofd van de regering.
De president treedt op als staatshoofd en is opperbevelhebber van het leger. De persoon in deze positie vertegenwoordigt het land in internationale betrekkingen, inclusief onderhandelingsovereenkomsten en het uitvoeren van buitenlands beleid. Bovendien ondertekent de president wetsvoorstellen die door de Nationale Assemblee zijn aangenomen, in de wet en benoemt de premier.
De premier is verantwoordelijk voor het beheer van de werkzaamheden en activiteiten van de 18-ministeries en 7-hulpinstanties in het land. Om dit te bereiken, moet de minister-president het werk van de ministers organiseren en ervoor zorgen dat wetgevende besluiten worden uitgevoerd.
Wettelijke tak van de regering van Armenië
De legislatieve tak van Armenië bestaat uit de Nationale Assemblee, een parlementaire eenheid met eenkamerstelsel. Deze overheidsinstantie bestond eerder uit 131-leden, maar met het eerder genoemde referendum van 2015 is dat nummer nu 101. Volgens het nieuwe systeem kan de Nationale Assemblee tot 200-stoelen in buitengewone omstandigheden reiken. Momenteel zitten 105-leden in de Nationale Assemblee, die de volgende politieke partijen vertegenwoordigen: Republikeinse partij (58-zetels), Tsarukyan Alliance (31-zetels), Way Out Alliance (9-zetels) en ARF (7-zetels).
Elk lid dient voor een 5-jaar en maakt deel uit van een ad-hoc commissie binnen de Nationale Assemblee. De commissies werken aan het onderzoeken van specifieke kwesties en geven deskundig advies en advies aan het wetgevend orgaan om ervoor te zorgen dat passende resoluties en verordeningen worden aangenomen. Momenteel zijn er twee speciale commissies gevormd: de ethiekcommissie en de commissie voor het bestuderen van het aardgasvoorzieningssysteem in de Republiek Armenië.
Rechterlijke afdeling van de regering van Armenië
De rechterlijke macht is verantwoordelijk voor de rechtspraak in dit land. Dit wordt bereikt door middel van een hiërarchisch systeem van rechtbanken, waaronder de rechtbank van eerste aanleg met algemene bevoegdheid, het hof van beroep, het Hof van Cassatie, het Constitutionele Hof en gespecialiseerde rechtbanken. Het Hof van Cassatie is het hoogste hof van beroep en zorgt ervoor dat de wet rechtvaardig in het hele land wordt uitgevoerd. Voor kwesties met betrekking tot de grondwettelijke geldigheid is het Constitutionele Hof bevoegd. De rechterlijke macht opereert onafhankelijk van de uitvoerende en wetgevende macht.
