Vroege leven
Martin Luther King Jr. werd geboren als Michael King, Jr. op januari 15th, 1929, in Atlanta, Georgia. Zowel zijn echtelijke grootvader als zijn vader waren dienaren van de Baptistenkerk en als zodanig groeide hij op in een zeer religieuze omgeving. Hij ging naar de openbare school op de leeftijd van 5 en ging naar de Booker T. Washington High School. Hij was een buitengewone student en sloeg twee cijfers over en ging het Morehouse College in Atlanta binnen toen hij nog maar 15 jaar oud was. In 1948 studeerde King af met een Sociology Degree en volgde vervolgens het Crozer Theological Seminary. Na zijn afstuderen ging hij naar Boston University en verdiende zijn Ph.D. tegen de tijd dat hij 25 jaar oud was.
Carrière
King werd predikant van de Dexter Avenue Baptist Church van Montgomery, Alabama in 1954. Nadat hij deze functie had gekregen, werd hij al snel meer en meer betrokken bij lokale burgerrechtenstrijd en met de Nationale Vereniging voor de Bevordering van Gekleurde Mensen (NAACP). Nadat Rosa Parks was gearresteerd omdat ze weigerde haar plaats op een openbare stadsbus aan een blanke op te geven, ontmoette lokale NAACP-leider ED Nixon met King om een stadsbrede busboycot te plannen. King werd gekozen om de boycot te leiden en hij maakte een reeks belangrijke toespraken tijdens de boycot. Het evenement, dat 381-dagen duurde, dwong de stad Montgomery uiteindelijk om veel van zijn raciale segregatiewetten op te heffen. Daarna hielp King vele boycotbewegingen en protesten in een aantal andere steden en werd daarmee een beroemd figuur in de Amerikaanse Civil Rights Movement.
Belangrijke bijdragen
Met ingang van 1963 organiseerde King een reeks grote demonstraties, waarvan de eerste werd gehouden in het centrum van Birmingham, Alabama. King werd samen met veel van zijn aanhangers gevangengezet voor zijn betrokkenheid bij het, en tijdens zijn tijd in de gevangenis die daarop volgde schreef hij de beroemde "Brief uit de gevangenis van Birmingham". In deze brief werden zijn theorieën over geweldloosheid en burgerlijke ongehoorzaamheid tot uitdrukking gebracht, die beide theoretische grondslagen werden en leidende voorbeelden werden van andere inspanningen op het gebied van burgerrechten, niet alleen in de VS, maar ook over de hele wereld. Later in dat jaar organiseerden King en vele andere burgerrechtenactivisten het historische "March on Washington", waaraan meer dan 200,000-deelnemers rechtstreeks deelnamen. Daar leverde hij de beroemde speech "I Have a Dream" af. De toegewijde en effectieve inspanningen van King droegen rechtstreeks bij tot de goedkeuring van de Civil Rights Act van 1964, die discriminatie verbiedt in alle facilitaten die in het openbaar eigendom zijn, en gaf de federale regering toestemming om alle openbare accommodaties te desegregeren.
Uitdagingen
Hoewel de Civil Rights Movement grote successen boekte en steeds meer steun kreeg naarmate de tijd verstreek, werden ook koning en zijn medeactivisten geconfronteerd met groeiende vijandigheden en agressie met de mensen die niet blij waren met de veranderingen. Demonstraties en marsen werden soms geconfronteerd met politiegeweld en rellen. De kerk gaf ook straatverboden om te voorkomen dat marsen zouden plaatsvinden. Geconfronteerd met dergelijke uitdagingen trok King zich niet terug, hoewel hij veranderde in mildere tactieken, die onbedoeld veel van de jongere en agressievere leden van de beweging vervreemdden. Zijn geweldloze aanpak en een oproep aan blanke middenklasse burgers irriteerde ook veel zwarte militanten, die dachten dat zijn methoden ineffectief en zwak waren. Geconfronteerd met dergelijke kritiek, probeerde King verbanden te leggen tussen discriminatie en armoede en om economische problemen aan te pakken waarmee alle mensen, zwart, wit of anderszins, geconfronteerd worden.
Dood en Legacy
Martin Luther King, Jr. werd vermoord in april 4th, 1968, op een balkon buiten zijn kamer in het Lorraine Motel in Memphis, Tennessee. Hij was alleen 39. Hoewel zijn dood rellen en demonstraties in het hele land wekte, liet King uiteindelijk een diepe erfenis van vrede achter zich. Hij is de meest bekende Afro-Amerikaanse activist en burgerrechtenleider. Honderden openbare plaatsen en een Amerikaanse nationale feestdag zijn vandaag naar hem vernoemd, en hij ontving meer dan vijftig eredoctoraten. Hij was geenszins een perfecte man die het probleem van zijn hele land oploste, maar zijn toewijding, moed, welsprekendheid en geloof droegen bij tot significante veranderingen in de omstandigheden en percepties van Afro-Amerikanen in de VS. Zijn inzet voor geweldloosheid en burgerlijke ongehoorzaamheid inspireert nog steeds mensen die onrechtvaardigheid en onderdrukking wereldwijd bestrijden tot op de dag van vandaag.
