Zoogdieren Van De Filippijnen

De Filippijnen zijn een tropische eilandstaat vol biodiversiteit. Het land herbergt een duizelingwekkend aantal ongewone en endemische soorten, waarvan er vele ook kwetsbaar, bedreigd of ernstig bedreigd zijn.

Vleermuizen en glijdende zoogdieren

De Filippijnse vliegende maki, of "colugo, "is een nachtelijk glijdend zoogdier dat endemisch is in de zuidelijke Filippijnen.Deze dieren leven in de boomtoppen van zwaar beboste gebieden en komen zelden naar de grond.Hun Patagium, een webachtig membraan dat zijn ledematen verbindt, is het grootste van zijn soort en wordt gebruikt voor glijdende afstanden tot 330 voeten.Het fungeert ook als een zak voor de bescherming van nakomelingen.In het wild eten colugos jonge bladeren en scheuten, zacht fruit en bloemen.Daarom, als ontbossing hun natuurlijke habitat degradeert, meer en meer dieren trekken rond in kokosnoot-, bananen- en rubberplantages, waar ze worden gedood als ongedierte. De meer voorkomende eekhoorn van Mindanao is een ander zwervend zoogdier dat endemisch is voor de Filippijnen.

De Palawan fruitvleermuis, ook bekend als de Palawan vliegende vos, is een soort van mega-bat endemisch naar de Filippijnen. Net als veel van zijn verwanten is het nachtdieren en voedt het zich met vruchten. Deze vleermuizen leven echter niet in grote aantallen samen. Het wordt momenteel vermeld als een kwetsbare soort als gevolg van jacht en habitatverlies.

Landzoogdieren

Het visayaanse wrattenzwijn is endemisch voor twee eilanden in de centrale Filippijnen en is een ernstig bedreigde diersoort. Het varken is zo genoemd naar de zes vlezige wratten in de buurt van zijn snuit. 95% van hun natuurlijke habitat is vrijgemaakt voor gewassen en de voedselbronnen zijn nu uiterst beperkt. Er wordt ook op gejaagd voor zijn voedsel en bont.

De oriëntaalse ietter met kleine klauw is de kleinste otter ter wereld, met een gewicht van minder dan twaalf pond. Het kan worden gevonden in mangrovemoerassen en zoetwatermoerassen van de Filippijnen en andere landen zoals Birma, India, Laos en Vietnam. Deze ottersoort wordt als kwetsbaar geclassificeerd vanwege het aanhoudende verlies van habitat en vervuiling.

Palawan stink-dassen zijn endemisch voor het Filippijnse eiland Palawan en twee van de kleinere naburige eilanden. Ze zijn nachtelijk, langzaam bewegend en niet-agressief. Ze leven voornamelijk in graslanden en gecultiveerde gebieden en behoren tot de weinige wilde dieren die niet door lokale eilandbewoners worden gegeten. Roofdieren en jagers worden afgeschrikt door hun vermogen om krachtige schadelijke chemicaliën van speciale klieren te spuiten. Een ander Filippijns zoogdier met dit vermogen is de Aziatische palm civet. Inheems in Zuid- en Zuidoost-Azië, is de palm civet net zo thuis in bossen als in stadsparken en tuinen. Stedelijke civet-populaties worden als hinderlijk beschouwd, vergelijkbaar met Noord-Amerikaanse wasberen.

Zeezoogdieren

De valse orka deelt bepaalde kenmerken met de meer algemeen bekende orka, zoals het uiterlijk en de voedingspatronen, hoewel de twee walvisachtigen niet tot hetzelfde geslacht behoren. Het leeft in gematigde en tropische wateren over de hele wereld. De pan-tropische gevlekte dolfijn deelt dezelfde habitat. Eens een bedreigde soort, heeft de ontwikkeling van "tonijnvriendelijke" vangstmethodes het mogelijk gemaakt om een ​​van de meest voorkomende dolfijnensoorten op aarde te worden. Deze actieve dolfijn wordt vaak gezien met boten te spelen of duizelingwekkende sprongen uit de zee te maken.

De dugong is een groot, zachtaardig zeezoogdier dat nauw verwant is aan de lamantijn. Het leefgebied strekt zich uit over de Indo-West Pacific, voornamelijk in zeegrasvelden langs de kust, gelegen in mangrovekanalen en beschermde baaien. Met een gemiddelde levensduur van meer dan zeventig jaar en een langzame reproductie is de doejong met uitsterven bedreigd. Populaties zijn afgenomen als gevolg van visgerelateerde doden, jacht en habitatverlies.