De Langste Rivieren In Soedan

De meeste grote rivieren van Soedan zijn minder dan 500-mijlen lang en worden allemaal gedeeld met andere landen. De meeste worden gedeeld met Ethiopië, met uitzondering van de Barka-rivier, die wordt gedeeld met Eritrea, en de Bahr al-Arabische rivier, die wordt gedeeld met Zuid-Sudan. Maar het land is ook de thuisbasis van de uitgestrekte rivier de Nijl en twee van zijn belangrijkste zijrivieren.

Nijl

Kronkelend door elf landen voor een totaal van 4,258-mijlen, wordt de Nijl door velen beschouwd als de langste rivier ter wereld. Het is de primaire waterbron voor Sudan. De twee belangrijkste zijrivieren, bekend als de Blauwe Nijl en de Witte Nijl, ontmoeten elkaar in Khartoum en stromen noordwaarts naar het Nubische meer, bekend als het Nassermeer over de grens in Egypte. De Witte Nijl is veel langer, afkomstig uit centraal Afrika en vloeiende 2,299-mijlen door vijf andere landen voordat deze door Sudan stroomde. De Blauwe Nijl begint in Ethiopië en strekt zich uit over 901-mijlen voordat hij toetreedt tot de Witte Nijl. De 500-mijl Atbarah, 398-mijl Barka, 300-mijl Dinder en 137-mijl Angareb-rivieren zijn ook zijrivieren van de Nijl.

De Nijl volgt een onderscheidende koers door Sudan. Het stroomt over zes groepen cataracten tussen Aswan en Sabaloka, waarna het een zuidelijke koers volgt voordat het verder noordwaarts richting Egypte gaat. De rivier komt het Nubische meer binnen, bekend als het Nassermeer in Egypte, terwijl het de grens met Soedan oversteekt.

Andere grote rivieren

Stijgend uit het Grote Meren-gebied van equatoriaal Afrika, wordt de Witte Nijl beschouwd als de bovenloop van de Nijl, die bijdraagt ​​tussen 70% en 90% van de totale afvoer van de rivier tijdens het droge seizoen. De meest afgelegen bron is tot nu toe onbepaald, maar wordt verondersteld zich te bevinden in Burundi of Rwanda en stroomt noordwaarts door Tanzania, Lake Victoria, Uganda en Zuid-Sudan voordat hij toetreedt tot de Blue Nile in Khartoum. De Blauwe Nijl begint in het Tana-meer van Ethiopië en stroomt vanuit het zuidoosten naar Soedan. Het dankt zijn naam aan de enorme hoeveelheden slib, afkomstig uit de Ethiopische hooglanden die het water donkerbruin of bijna zwart kleuren. Tijdens het regenseizoen, water uit de Blue Nile bestaat uit meer dan tweederde van de totale output van de Nijl. De Atbarah-rivier is vernoemd naar de stad bij het punt waar het de rivier de Nijl ontmoet. Het is de laatste zijrivier van de Nijl voordat het de Middellandse Zee bereikt.

De rol van rivieren in de economie, cultuur en leefomgeving van Soedan

Beschavingen in Egypte en Soedan hebben sinds de oudheid op de Nijl vertrouwd als een waterbron en transportader. Hoewel het niet wordt genoemd onder zijn moderne naam, wordt verondersteld dat de Nijl in de bijbel meerdere keren is genoemd en dat de Blauwe Nijl door sommigen wordt geloofd als de rivier Gihon, genoemd in Genesis.

Anders dan de rivier de Nijl en zijn twee belangrijke zijrivieren, zijn Soedan-rivieren meestal seizoensgebonden. Velen zijn droog of weinig meer dan stromen gedurende een groot deel van het jaar, maar worden razende stromingen en zijn onderhevig aan plotselinge overstromingen tijdens het regenseizoen. Sudan's Dinder National Park, dat zich ten zuiden van de rivier de Dinder uitstrekt, was bedoeld om de met uitsterven bedreigde geschilderde jachthond, Lycaon pictus, te beschermen. Het dier wordt nu echter verondersteld te zijn uitgeroeid in de regio.

Territoriale geschillen

De Bahr al-Arabische rivier heeft de grens tussen de Dinka en Baggara etnische groepen langs de grens tussen Noord- en Zuid-Soedan gemarkeerd voor zo lang als orale tradities kunnen vertellen. Tijdens de Tweede Soedanese Burgeroorlog maakte de locatie van de rivier het tot een betwiste grens en een militair front. De Atbarah-rivier was de locatie van een groot gevecht dat in april door 1898 werd gestreden tussen de strijdkrachten van de Khalifa van Soedan en het Britse rijk.