Kurt Josef Waldheim was een in Oostenrijk geboren advocaat, soldaat, politicus en gezant die diende als de 4th Secretaris-generaal van de VN en de 9th President van Oostenrijk. Zijn intelligentie met betrekking tot werk in Griekenland tijdens de Tweede Wereldoorlog leverde meer vragen op dan antwoorden. Waldheim was lid van de Oostenrijkse Volkspartij, een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog en wordt overleefd door zijn drie kinderen.
5. Vroege leven
Waldheim werd geboren op december 21, 1918, in Sankt Andrä-Wördern bij Wenen. Zijn vader werkte als een rooms-katholieke schoolinspecteur met voorouderlijke roots in Tsjechië. Waldheim diende het leger tussen 1936 en 1937 waarna hij toetrad tot de Consulaire Academie van Wenen en studeerde af in 1939. Tijdens zijn vroege jaren, Waldheim was niet gelieerd, maar zijn vader was een actief lid van de christelijke sociale partij. In 1938, drie weken nadat Duitsland Oostenrijk annexeerde, toonde Waldheim belangstelling om lid te zijn van de Nazi-partij de nationaal-socialistische Duitse studentenliga (NSDStB), die een afdeling was van de nazi-partij. Waldheim trouwde met Elizabeth Ritschel in augustus 19, 1944, in Wenen en liet hun eerstgeborene Lieselotte in 1945.
4. Carrière
In 1941 tijdens de Tweede Wereldoorlog diende Waldheim in de Wehrmacht als ploegleider aan het Oostfront. Waldheim zei dat hij diende tot 1944, maar andere bronnen beweren dat hij tot 1945 diende. Afhankelijk van de bron, Waldheim of zijn critici, kunnen zijn taken in het leger verschillen. Hoewel hij beweerde dat hij slechts een klerk en een tolk was, meenden andere bronnen dat hij als tolk en verbindingsofficier dienst deed, 3rd adjunct-assistent, 2nd adjunct-assistent, 1st adjunct-assistent, kwartiermaker algemene dienst, stafchef van de operaties, stafchef Inlichtingenofficier en als adjudant. Waldheim was de eerste secretaris van de legatie in Parijs tussen 1948 en 1951 toen hij bij 1956 in dienst trad bij het Oostenrijkse ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij diende vervolgens als de Hoge Commissie naar Canada tussen 1956 en 1960 voordat hij terugkeerde naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken. In 1964 was Waldheim de permanente vertegenwoordiger van de VN in Oostenrijk. Hij diende kort daarna opnieuw in het Oostenrijkse Ministerie van Buitenlandse Zaken voor twee jaar voordat hij terugging naar de VN in zijn vorige hoedanigheid. Hij werd verslagen in zijn eerste schot op het Oostenrijkse voorzitterschap in 1971. In hetzelfde jaar werd hij secretaris-generaal van de VN en werd hij herkozen in 1976. Waldheim rende en werd verkozen tot Oostenrijkse president in 1986 en diende tot 1992. Waldheim was niet op zoek naar herverkiezing.
3. Belangrijke bijdragen
Waldheim ondernam verschillende vredesmissies als secretaris-generaal van de VN. Hij kalmeerde de spanningen tussen Grieken en Turken op Cyprus in 1972 en leidde vreedzame onderhandelingen en verzoening tussen 1973 en 1974. Waldheim leverde belangrijke bijdragen in Vietnam, Jemen, India en Pakistan en organiseerde de VN-noodtroepen die tijdens de lang bestaande Israël-Arabische conflicten fungeerden als buffer tussen Israël en de Egyptische strijdkrachten in 1973. Waldheim vestigde een nieuwe internationale economische orde bij de VN door beleid uit te vaardigen dat de kloof tussen rijk en arm zou verkleinen. Hij onderhandelde over de vrijlating van Amerikaanse gijzelaars uit Teheran, hoewel hij later persona non grata werd in de VS. Waldheim leverde verschillende bijdragen voor zijn land als president en diplomaat.
2. Uitdagingen
Waldheims tijd met de nazi's zou jaren later zijn carrière achtervolgen. Terwijl hij verklaarde dat hij de dienst verliet in 1944 nadat hij als tolk en klerk had gediend, presenteerden verschillende bronnen van de CIA, groepen van joodse belangengroepen en journalisten ander bewijsmateriaal. De bronnen beweerden dat zijn dienst in 1945 eindigde en in hogere rangen diende en altijd dichtbij was waar oorlogsmisdaden plaatsvonden. Hij wordt beschuldigd van het herzien en goedkeuren van anti-Joodse propagandafolders. Zijn aanklagers geloofden dat hij een grotere rol had gespeeld in het nazi-systeem dat de Joden onderdrukte. Waldheim en zijn aanhangers verdedigden met succes zijn militaire dienst. Deze beschuldigingen stonden later bekend als de 'Waldheim-affaire'. Analisten zijn van mening dat de beschuldigingen werden geuit omdat Oostenrijk weigerde zijn rol in de holocaust aan te pakken, weigerde slachtoffers van de nazi's te vergoeden en zijn onderdanen die nazi's waren te weigeren te onderzoeken. Veel Nazi-leiders, inclusief Hitler, hadden Oostenrijkse roots. Hij ontving ook vervelende telegrammen van president Amin die het bloedbad van de Israëlische Olympische atleten in München toejuicht. Amin zei dat Duitsland de geschikte plaats was voor het bloedbad omdat het de plaats was waar Hitler meer dan 6 miljoen Joden verbrandde.
1. Dood en erfenis
Kurt Josef Waldheim stierf in juni 14, 2007 door hartfalen en werd begraven op juni 23 in de presidentiële kluis. Zijn naam staat op Wehrmacht 's lijst van onderscheidingen voor succesvolle militaire acties. De onafhankelijke staat Kroatië kende hem ook de medaille van de kroon van koning Zvonimir toe. Hij is bekroond met een van de hoogste presidentiële onderscheidingen in Joegoslavië. Paus Johannes Paulus heeft Waldheim een ridderorde toegekend in de Orde van Pius IX.
