James K. Polk, 11E President Van De Verenigde Staten

James K. Polk was de 11^th President van de VS van 1845 tot 1849, en zijn voorganger was John Tyler. Als president verhoogde Polk het Amerikaanse grondgebied door gebieden uit Mexico en Engeland te annexeren. Hij volbracht alle doelen die hij wilde bereiken tijdens zijn eerste ambtstermijn en vocht niet voor herverkiezing. Polk's agressieve uitbreidingsbeleid maakte van de slavernij echter een onopgelost probleem, zelfs nadat hij het voorzitterschap verliet.

Vroege leven

Polk, geboren op 2, 1795 in Mecklenburg County, North Carolina, was de eerste geboren in een familie van 10-kinderen. Hij was ziek tijdens zijn vormingsjaren en onderging een operatie voor urinestenen als tiener zonder verdoving. Polk ging rechten studeren aan North Carolina en studeerde cum laude af in 1818.

Politieke carriere

Polk ging terug naar Tennessee, vervuld van ambitie en ging juridisch trainen onder Felix Grundy, die een veelgeprezen procesadvocaat was. Hij richtte zijn advocatenkantoor op en genoot van een succesvolle professionele carrière. Hij nam interesse in de politiek en won op 27 een wetgevende zetel in de Tennessee. Het was in deze periode dat hij Sarah Childress ontmoette en was in de ban van haar intellect en gratie. Ze trouwden in 1824 en het inzicht van Sarah hielp Polk tijdens zijn politieke carrière.

In 1825, op de leeftijd van 29, won Polk zijn zetel in het congres. Hij werd de spreker in 1835 en steunde vurig het beleid van de toenmalige president Andrew Jackson. In 1835 was de Democratische Partij voor het eerst in de geschiedenis van Tennessee de zetel van de gouverneur kwijtgeraakt. Dit verlies voor de partij bracht Polk ertoe om het congres in 1839 te verlaten en naar de gouverneurszetel te gaan die hij had gewonnen. De programma's die hij tijdens zijn ambtstermijn probeerde in te stellen werden niet goedgekeurd door de wetgevende macht en hij verloor zijn herverkiezing in 1841.

Presidentschap

Polk had gehoopt op het vicepresidentiële slot toen de Democraat-afgevaardigden elkaar ontmoetten tijdens de 1844-conventie. De kandidaten voor de presidentsverkiezing waren voormalig president Martin Van Buren en Lewis-klasse. Martin was zijn populariteit kwijtgeraakt na het verliezen van de presidentsverkiezingen in 1840 en ook omdat hij tegenstander was van de annexatie van Texas. Geen van de twee kanshebbers kreeg voldoende steun van de afgevaardigden. De conventie kwam in een impasse en James K. Polk werd genomineerd en verdiende hem de reputatie van een 'donker paard'. Polk had ambitieuze doelstellingen om de VS agressief in het westen uit te breiden en een grote natie te creëren.

Nalatenschap

Polk zette de annexatie van Texas voort en het werd de 28th-staat. De VS en Engeland waren gezamenlijk het Oregon-territorium. De politici van Polk leggen een claim op het land die leidde tot gespannen onderhandelingen tussen de twee landen. Engeland heeft zijn claim in 1846 opgegeven. De aandacht verschoof naar New Mexico en Californië. Mexico weerstond de Amerikaanse vooruitgang die leidde tot de Mexicaans-Amerikaanse oorlog waarna de VS de twee staten annexeerden. James K. Polk had zijn belofte van de Amerikaanse expansie waargemaakt. Polk's administratie wilde het banksysteem verbeteren en de tarieven verlagen. Een onafhankelijke schatkist voor federale fondsen werd opgericht.

Polk breidde het Amerikaanse grondgebied met succes uit zoals hij had beloofd, maar bracht het Noorden en Zuid verder in de divisie. Polk was zelf een slavenhouder en zijn regering slaagde er niet in de kwestie van de slavernij aan te pakken die het voorzitterschap bleef achtervolgen, zelfs nadat hij weg was. Hij stierf drie maanden na zijn vertrek uit cholera en liet zijn vrouw achter met instructies dat hun slaven na haar dood bevrijd zouden worden. Zijn opvolger was Zachary Taylor.

James K. Polk, 11th President van de Verenigde Staten