Is Palestina Een Land?

Palestina is geen land. Het wordt erkend als een soevereine staat door 136 UN-leden. De verklaring van onafhankelijkheid en de proclamatie van de staat Palestina vond plaats op november 15, 1988 in Algiers, Algerije. Sindsdien is het doel van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie de erkenning van de Palestijnse staat door de internationale gemeenschap.

Achtergrond

De Algemene Vergadering van de VN nam een ​​resolutie aan in 1974 en erkende het recht van het Palestijnse volk op soevereiniteit. Het erkende ook de PLO als de enige vertegenwoordiger van de Palestijnen en verleende het de status van waarnemer in de Verenigde Naties. Na de proclamatie van de onafhankelijkheid verving Palestina de PLO in de VN, maar Palestina heeft nog geen formele status in het systeem bereikt.

Na de verklaring hebben veel landen, met name ontwikkelingslanden in Afrika en Azië, de staat Palestina erkend te midden van de oppositie vanuit de VS. De Arabische Liga en de Organisatie van de Islamitische Conferentie hebben Palestina officieel erkend en het heeft lidmaatschap gekregen in beide fora.

Sinds 1989 proberen vertegenwoordigers van de PLO lid te worden van verschillende instanties die verbonden zijn aan de VN. Deze inspanningen zijn echter verijdeld door dreigementen van de VS om financiering te onthouden van organisaties die Palestina toelaten.

Positie van Israël

Tussen 1967 en de ondertekening van het tweede Oslo-akkoord in 1995, heeft geen enkele Israëlische regering een Palestijnse staat voorgesteld. De meeste reguliere politici in Israël verzetten zich tegen het idee, zelfs nadat de Palestijnse Nationale Autoriteit in 1994 was gevestigd. Ariel Sharon was de belangrijkste Israëlische premier om te verklaren dat een onafhankelijk Palestina de oplossing was voor hun conflict. Dit was het doel van zijn administratie.

Na de inauguratie van de huidige regering in 2009 herhaalde premier Netanyahu dat een onafhankelijk Palestina een bedreiging voor Israël vormde. Na kritiek van de internationale gemeenschap accepteerde Israël het idee van een Palestijnse staat. Ze hebben echter geweigerd om de 1967-grenzen te accepteren, onder verwijzing naar bezorgdheid over de veiligheid. Israël is ook gekant tegen het plan van Palestina om de Algemene Vergadering van de VN te benaderen en beweert dat het tegen het Oslo-akkoord is.

Diplomatieke erkenning

Van de 193-lidstaten in de Verenigde Naties hadden de 136-staten in september 2015 de staat Palestina erkend. Dit is een 70.5% -representatie. Deze landen zijn Turkije, Servië, Rusland, China en Zweden. De Heilige Stoel, die in de VN dezelfde status heeft als niet-lid als Palestina, onderhoudt diplomatieke banden met Palestina.

Entiteiten die Palestina niet herkennen

De meeste lidstaten van de VN die Palestina niet als staat hebben erkend, zijn niet helemaal gekant tegen haar onafhankelijkheid. Entiteiten zoals Australië, Bahama's en Japan ondersteunen een tweestatenoplossing, maar dringen aan op een overeenkomst tussen beide partijen. Sommige lidstaten van de Europese Unie, zoals België en Denemarken, wachten liever op het formele besluit van de Unie. Entiteiten zoals de Verenigde Staten, Colombia, Eritrea en Finland zijn open over het niet ondersteunen van een Palestijnse staat.

Multilaterale verdragen

De staat Palestina is partij bij talloze multilaterale verdragen die bij zes bewaarders zijn geregistreerd. De zes depots zijn het Verenigd Koninkrijk, de UNESCO, de VN, Zwitserland, Nederland en Rusland. Na de toetreding van UNESCO-congressen in 2011 en 2012, werd Palestina lid van de UNESCO. De andere conventies werden geratificeerd in 2014 toen de onderhandelingen met Israël in een patstelling terechtkwamen.

Landen die diplomatieke betrekkingen onderhouden met Palestina