Hoe ziet een kraaibegrafenis eruit?
De aanblik van een dode kraai omringd door een grote menigte waakzame medeleden van hun kraatsamenleving is geen ongewoon gezicht. Deze congregaties van kraaien lijken veel op die van een menselijk begrafenisritueel. Behalve kraaien op de grond lijken ook honderden van deze vogels vanuit alle richtingen naar binnen te vliegen, zich verzamelend op elektriciteitspalen, de takken van bomen, de daken van huizen, en ergens anders kunnen ze een plaats vinden voor zichzelf om te rouwen om hun doden leden van de samenleving. Ze horen ook hun droefheid uiten met uniforme, ononderbroken krassende geluiden die in de aangrenzende gebieden hoorbaar zijn. Heel toepasselijk wordt deze congregatie van kraaien een "moord" genoemd, alsof ze hun visitatie toepassen als een uiting van schrik voor hun vermoorde vrienden.
Mogelijke verklaringen voor het gedrag
Jarenlang hebben wetenschappers en de gewone man zich afgevraagd of de kraaien zich verzamelen als gevolg van gevoelens van verdriet om hun verloren kameraden, of gewoon uit pure nieuwsgierigheid om de reden te begrijpen waarom hun medemensen dood zijn. Beide redenen kunnen waar zijn, of een van beide kan geen van beide waar zijn. Verschillende wetenschappelijke experimenten zijn ook uitgevoerd om dit vreemde gedrag te begrijpen dat bij de kraaien werd waargenomen. Studies uitgevoerd door John Marzluff van de Universiteit van Washington in Seattle, VS, hebben aangetoond dat de hippocampus van de kraaien, een deel van de hersenen dat samenhangt met geheugen en leren, actief wordt wanneer een kraai een persoon ziet die een dode kraai vasthoudt. Er is ook waargenomen dat kraaien personen die dode vogels houden, "schelden". Sommige andere experimenten met kraaien hebben ook onthuld dat kraaien erg op hun hoede zijn voor mensen die ze eerder met dode kraaien hadden zien dragen, en zelfs wanneer zo'n persoon op een later moment met lege handen arriveert, blijven de kraaien de persoon berispen met hun krassende geluiden. De wetenschappers zien dat, ongeacht of de kraaien rouwen om hun doden, de "begrafenis" -congregaties van kraaien een manier kunnen zijn waarmee deze vogels proberen de aard van de bedreigingen die de andere kraai hebben gedood te beoordelen, en de beste schatten schatten manier om dergelijke bedreigingen in de toekomst voor zichzelf en hun levende metgezellen te voorkomen.
Intelligentie bij Corvids
Het feit dat Corvids, de familie van vogels waaronder kraaien, torens, raven en gaaien, enkele van de meest intelligente vogels zijn, of enige soort soort, in het dierenrijk is niet onbekend voor menselijke onderzoekers. Een interessant onderzoek met zes wilde Nieuw-Caledonische kraaien heeft onthuld dat kraaien taken kunnen uitvoeren die veel humor vereisen. Zo kregen de vogels watercontainers met drijvende voedselbeloningen op water dat onder het bereik van de vogels was. Verrassend genoeg bewees de vogels de steentjes op te nemen die tegen de drijvende objecten in zaten, waarbij de steentjes ook voor de vogels werden geplaatst en ze in de watercontainers gooiden om het niveau van het water te verhogen zodat dat ze hun drijvende voedselbeloningen konden pakken. Van kraaien is ook bekend dat ze mensen herkennen aan hun gezichten en onderscheid maken tussen vrienden en vijanden, zoals blijkt uit talrijke onderzoeksexperimenten. De Corvids zijn de enige bekende niet-primatenfamilie van soorten die gereedschappen zoals haken en stokken kunnen bouwen om voedseldeeltjes uit boomstammen of takken te extraheren. Veel wetenschappers beweren dat kraaien een redenerend vermogen hebben dat vergelijkbaar is met dat van een zevenjarig mannetje, terwijl sommige wetenschappers geloven dat deze vogels net zo intelligent zijn als zelfs de volwassen apen, of misschien nog slimmer.
Is dit gezien tussen andere dieren?
Hoewel rouw om de doden een integraal onderdeel is van de menselijke samenleving, is er van heel weinig andere dieren bekend dat ze uitgebreide uitvaart-achtige rituelen voor hun doden tentoonstellen. Bij de meeste dieren wordt persoonlijk verlies gevoeld wanneer een familielid verloren is, maar een massale congregatie voor andere, niet nauw verwante, dode leden van de samenleving, zoals in het geval van kraaien, is nauwelijks te zien. Een paar andere soorten in de natuur, zoals de dolfijnen, lijken echter ook te rouwen om hun doden, en er is aangetoond dat ze zich verzamelen rond een dood lid van hun soort, waarbij ze de karkassen vasthouden voor een aanzienlijke periode voordat ze eindelijk loslaten . Afrikaanse olifanten vertoonden ook soortgelijke gevoelens, waarbij ze hun dode en aanrakende en aanrakende en lijkende lichamen stootten en nuzzlingden, een ontroerend zicht voor diegenen die dergelijke uitingen van genegenheid aanschouwen. Hartverscheurende video's van zeeleeuwen die rouwen om hun eigen dode baby's zijn ook uitgedeeld aan de massa.
Onbeantwoorde vragen
Er is behoefte om het gedrag van deze wezens verder te begrijpen om te begrijpen waarom en hoe ze op hun doden reageren om onze eigen kennis van de dierenwereld verder te verbeteren. Omdat dieren geen menselijke talen spreken, kunnen we misschien nooit weten wat ze feitelijk denken. Dergelijke intelligente wezens als kraaien, olifanten, zeeleeuwen en dolfijnen lijken echter een soort gehechtheid aan hun doden te hebben. Als wat we waarnemen van deze dieren in werkelijkheid waar is, kunnen we ons de pijn voorstellen die deze wezens hebben veroorzaakt door het verlies van hun leden aan menselijke vervolging (kraaien behandeld als landbouwongedierte), bijvangstvissen (dolfijnen worden gedood als gevolg van bijvangst ), stroperij (olifanten voor hun slagtanden) en jacht (zeeleeuwen worden op hun vlees gejaagd).
