Hoeveel Van De Oceaan Hebben We Onderzocht?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

6. Hoeveel van de oceaan is nog steeds niet onder woorden gebracht?

Hoewel mensen grote delen van de planeet Mars en de maan in de ruimte hebben verkend en in kaart gebracht, is tot nu toe slechts een klein deel van de oceanen van de wereld verkend. Er wordt gezegd dat mensen er in geslaagd zijn om slechts ongeveer 5% van de oceaanbodem te verkennen. Het resterende 95% van de oceaan is nog steeds een raadsel. Waarom is diepzee-exploratie zo'n zware taak, door sommige experts beschouwd als moeilijker dan het onderzoeken van objecten in de ruimte? Sterker nog, er zijn meer mannen op het oppervlak van de maan gestapt dan in de diepten van de Mariana Trench in de Stille Oceaan, een van de diepste delen van de oceanen van de wereld.

5. Waarom is de ontdekking van oceanen belangrijk?

Oceanen bezetten 70% van de totale oppervlakte van de aarde en meer dan 90% van de leefruimte op de planeet. In feite zijn alle soorten terrestrische fauna uitzonderingen in de wereld van oceanische wezens. Oceanen beïnvloeden klimaat- en weersverschijnselen op het land en een groot aantal oceanische flora en fauna zijn belangrijke bronnen van voedsel voor de mens. Oceanen maken navigatie tussen continenten en landen van de wereld mogelijk en ongeveer de helft van de wereldbevolking woont in de kustzone. Het begrijpen van de oceanen in de wereld is dus uiterst belangrijk voor ons welzijn. De veranderingen in de oceanen van de aarde zullen direct invloed hebben op ons leven op het land, en het is dus noodzakelijk dat we dergelijke veranderingen op zijn vroegst ontdekken. Naast het vergroten van onze kennis van de oceanen voor onze veiligheid en economische voordelen, zal verkenning van de oceaanbodem ook bevredigen de nieuwsgierige menselijke geest en onze honger naar kennis van het onbekende.

4. Mysteries Of The Deep Sea

Wetenschappers en ontdekkingsreizigers geloven dat er nog veel mysterie is dat nog moet worden ontrafeld in de diepten van de oceanen van de wereld. De grote watervallen onder water van de oceaan bijvoorbeeld, waarvan de hoogte vaak die van de 3,212 meter hoge Angel Falls, de hoogste waterval op aarde, overstijgt. Dan zijn er meren op de oceaanbodem met dieptes van meer dan 300-poten. Er wordt aangenomen dat deze meren soorten bevatten die in geen ander deel van de oceaan voorkomen. De zeebodem is ook zeer golvend op een aantal locaties met bergketens en valleien. Naar schatting zijn er valleien in de zeebodem die dieper zijn dan die in de Grand Canyon. Er is ook een ongelooflijke verscheidenheid aan zeedieren die nog moet worden ontdekt en geclassificeerd. Het verbazingwekkende aan het leven in de zee is de ongelooflijke biodiversiteit die wordt tentoongesteld door het oceanische ecosysteem. Dit komt tot uiting in het feit dat 297 nieuwe soorten zeedieren werden ontdekt op een enkele vulkanische rotskolom in de oceaan.

3. Uitdagingen voor de Deep Sea Exploration

Diepzee-exploratie is een zeer uitdagende activiteit en vereist geavanceerde apparatuur, grote budgetten, dapper en ervaren personeel en toestemmingen van regeringen op nationaal en internationaal niveau.

Diepzeeduikers worden geconfronteerd met een aantal bedreigingen, zoals de nadelige fysiologische effecten van hoge waterdruk, bedreigingen van vreemde en gevaarlijke zeedieren, uitval van duikapparatuur, enz. De temperatuur op de zeebodem varieert ook enorm. Het kan op een bepaalde locatie in de buurt van het vriespunt zijn, terwijl de aanwezigheid van hydrothermale ventilatieopeningen op andere locaties de temperatuur van de oceaan kan verhogen tot zo hoog als 400 graden Celsius. Zichtbaarheid is vaak slecht op grote diepten in de oceaan en pikzwarte duisternis heerst. Dergelijke kwaliteiten van de diepe oceanen onderwerpen zowel duikers als diepe duikboten aan extreme stress. Zelfs een kleine scheur in de romp van een onderwaterboot kan ervoor zorgen dat het als een kartonnen beker op grote diepten in de oceaan scheurt.

2. Hoeveel van de oceaan is tot nu toe onderzocht?

Sommige deskundigen zijn van mening dat de bewering dat alleen 5% van de oceaanbodem in kaart is gebracht, waardoor 95% van de oceaanbodem niet is toegewezen, niet helemaal correct is. In feite is de gehele oceaanbodem in kaart gebracht met een maximale resolutie van ongeveer 5 km, wat betekent dat alle functies op de oceaanbodem die groter zijn dan 5 km breed in kaart zijn gebracht. Het is echter waar dat een volledige, gedetailleerde afbeelding van de oceaanbodem nog steeds ontbreekt. In het geval van Venus is 98% van het oppervlak van de planeet in kaart gebracht met een resolutie van ongeveer 100-meters. Echter, alleen 10% tot 15% van de oceaanbodem is toegewezen aan deze resolutie.

In tegenstelling tot landeigenschappen die in kaart worden gebracht met behulp van radar die wordt uitgezonden door satellieten, moet de oceaanbodem met andere middelen worden gemeten. Het oceaanwater blokkeert de radiogolven waardoor metingen onnauwkeurig zijn. Het is echter mogelijk om de hoogte van het zeeoppervlak te meten met behulp van satellieten. Met behulp van geavanceerde wiskundige berekeningen kunnen de dips en bobbels op het oceaanoppervlak die worden beïnvloed door landschappen op de bodem van de oceaan, nauwkeurig worden gemeten als schommelingen in het oceaanoppervlak door golven en getijden kunnen worden afgetrokken. Op plaatsen met grote bergen op de zeebodem bijvoorbeeld, zal de lichte toename van de plaatselijke zwaartekracht door de massa van de berg het zeewater trekken om een ​​lichte hobbel over het element te vormen. Dit zal de oppervlaktehoogte van de zee op dergelijke plaatsen verhogen.

1. Toekomstige technologieën om de oceanen te ontdekken

Een omschakeling van de technologie van satelliet- naar sonardetectie is momenteel nodig om de oceaanbodem gedetailleerder in kaart te brengen. Moderne sonar-detectiesystemen kunnen kaarten van de oceaanbodem maken met resoluties van rond de 100-meters. Met behulp van deze technologie is 10% tot 15% van de oceaanbodem in kaart gebracht. Om objecten en functies op de zeebodem te detecteren voor nog hogere resoluties, moet de echolooddetectie echter van dichterbij de zeebodem worden uitgevoerd. Onderwatervoertuigen of voortgetrokken instrumenten kunnen in dit opzicht nuttig zijn.