Als de president naar verluidt betrokken is bij wangedrag tijdens zijn ambtsaanvaarding, kan het Congres tegen hen aanklagen met behulp van het afzettingsproces. De Amerikaanse grondwet geeft het Huis van Afgevaardigden de opdracht om de president af te schrikken, terwijl hij de Senaat opdraagt het proces uit te voeren. De belangrijkste factoren die kunnen leiden tot de afzetting van de president zijn omkoping, verraad of andere zware misdrijven en misdrijven.
Het presidentiële beschuldigingsproces
Om met succes een president te beschuldigen, moet de senaat de beschuldigde veroordelen op gronden van het Huis van Afgevaardigden, wat betekent dat de Senaat het orgaan is dat de president schuldig moet verklaren aan de misdaden. Een tweederde stem in de Senaat is vereist om de president te veroordelen. De processen in de Senaat worden voorgezeten door de opperrechter van het Hooggerechtshof. Beschuldiging is ongebruikelijk in de VS en resulteert vaker wel dan niet in een vrijspraak door de Senaat. De presidentiële beschuldigingen in de Amerikaanse geschiedenis worden hieronder besproken.
Andrew Johnson
Andrew Johnson, de 17th President van de Verenigde Staten, werd op 12 februari door 24, 1868 afgekeurd door de Tweede Kamer. Johnson werd beschuldigd van het overtreden van de Tenure of Office Act van 1867. De wet vereiste dat de president toestemming van de Senaat nodig had voordat hij een lid van zijn kabinet ontsloeg dat door de hoogste kamer van het Congres was bevestigd. Johnson had de minister van Oorlog, Edwin M. Stanton, het enige lid van zijn kabinet ontslagen dat loyaal was aan het programma van de Radicale Republikeinen voor wederopbouw. Na elf weken van berechting door de Senaat werd Johnson vrijgesproken door een marge van slechts één stem.
Richard Nixon
Richard Nixon was de 37th President van de Verenigde Staten, en ook geconfronteerd met afzetting tijdens zijn ambtsaanvaarding. De gebeurtenissen die hebben geleid tot zijn afzetting begonnen in juni 17, 1972, toen vijf inbrekers werden gearresteerd die binnendrongen in de kantoren van het Democratische Nationale Comité, gehuisvest in het kantorencomplex Watergate. Daaropvolgende onderzoeken brachten aan het licht dat de inbrekers in dienst waren van de commissie tot herverkiezing van president Richard Nixon.
Verdere onderzoeken plaatsten hoge ambtenaren in de regering-Nixon centraal in verschillende illegale activiteiten en stelden vragen over de betrokkenheid van Nixon bij deze misdaden. Voor het efficiënte onderzoek vereiste de Senaat president Nixon om tapes vrij te geven, en na zijn weigering om een deel van de banden vrij te geven, leidde het Huis van Afgevaardigden een afzettingsprocedure in op grond van een obstructie van het recht. President Nixon schreef geschiedenis door de eerste president te worden die ontslag nam op augustus 8, 1974, en die niet in staat was Senaat te berechten.
Bill Clinton
de 42nd President van de Verenigde Staten, Bill Clinton, werd op december 19, 1998 door het Huis van Afgevaardigden afgezet. De ellende van Clinton begon toen hij werd vervolgd wegens seksuele intimidatie door Paula Jones, een voormalig werknemer. Clinton zou een affaire hebben gehad met een witte huis arbeider genaamd Monica Lewinsky, en Paula's advocaten hebben Monica gedagvaard om te getuigen tegen de president. Monica Lewinsky ontkende een affaire te hebben met Clinton, maar banden die waren opgenomen door een collega, Linda Tripp van haar bekentenissen tot de affaire, werden verkregen door de autoriteiten. Clinton ontkende een affaire te hebben met een grote jury die zijn gedrag onderzoekt. Kenneth Starr, een onafhankelijke raadsman, diende op september 9, 1998 een rapport in bij het congres om te bewijzen dat Clinton de obstructie van gerechtigheid had belemmerd in het proces tegen Jones en tien andere beschuldigende misdaden. Het Huis van Afgevaardigden beschuldigde Clinton van 2 van deze beschuldigingen, maar hij werd vrijgesproken door de Senaat en vervolgens verontschuldigde zich bij de natie.
