De Moeilijkste Landen Voor Bedrijven Om Zendingen Te Traceren

Bijna alles wat we kopen is, op een bepaald moment in de productie en nuttige levensduur, van de ene plaats naar de andere getransporteerd via de lucht, het spoor, de weg en / of over zee. De post-, transport- en verzendindustrieën van een land zijn van vitaal belang voor de binnenlandse en internationale handel.

Pakket- en consignment-trackinglogistiek is een manier om de efficiëntie van de transport- en verzendinfrastructuur van een land te meten. In de moderne verzendindustrie vertrouwen detailhandelaren en consumenten op volgnummers voor efficiëntie en gemoedsrust. Klanten kunnen op elk punt van de reis de locatie van hun pakket bepalen, zodat ze vooruit kunnen plannen voor de levering en het gebruik van hun product, terwijl bedrijven met toegang tot trackinginformatie veel nauwkeuriger op klantvragen kunnen antwoorden in plaats van vage speculaties.

Het volgen van zendingen is buitengewoon onbetrouwbaar in landen als Somalië, Afghanistan, Syrië, Gabon, Cuba, Gambia, Djibouti, Eritrea, Mozambique en de Democratische Republiek Congo. Volgen is moeilijk in deze landen als gevolg van factoren zoals politieke instabiliteit, slechte handelsbetrekkingen, criminele activiteiten en inefficiënte transportinfrastructuur. Deze factoren vormen een belangrijke uitdaging voor bedrijfs- of economische hervormingen in de getroffen landen, omdat beleggers terughoudend zijn om een bedrijf op te starten of handelsbetrekkingen op te bouwen met een land waar verscheepte goederen minder snel op tijd aankomen, als ze zelfs maar aankomen.

Piraterij en diefstal

De kwestie van piraterij tegen koopvaardijschepen vormt een aanzienlijke bedreiging voor de handelsbeweging in bepaalde delen van de wereld, met name in de Hoorn van Afrika. De noordelijke kusten maken deel uit van de Suezkanaal-scheepvaartroute, die 21,000-schepen elk jaar passeren. Getroffen landen zijn Somalië en aangrenzende landen zoals Eritrea en Djibouti. Piraterij voor de kust van Madagaskar zorgt ook voor een groot probleem voor Mozambique en gewapende aanvallen in de Golf van Guinee bedreigen de scheepvaart naar Gabon.

Politieke instabiliteit

De Somalische burgeroorlog was een belangrijke katalysator voor de toename van piraterij in de regio Hoorn van Afrika. Nadat de Somalische marine was ontbonden, werden de wateren onbeschermd gelaten. Afghanistan is al meer dan 20 jaar in oorlog en de uitgeputte economie heeft niet gezorgd voor een adequate ontwikkeling en onderhoud van het transportnetwerk van het land. Westerse bedrijfs- en scheepvaartbelangen binnen Djibouti opereren onder voortdurende dreiging van terrorisme, met name door terroristische groep Al Shabaab. Gambia's arme gerechtelijke systeem en ongebreidelde corruptie binnen de regering heeft geleid tot een minimale ontwikkeling van het broodnodige transportsysteem van het land. Transport- en brandstofvoorzieningssystemen in de Democratische Republiek Congo zijn nog niet hersteld van de vernietiging in de oorlogen in de Eerste en Tweede Congo. Buiten Kinshasa, Matadi en Lubumbashi is commercieel wegtransport vrijwel onbestaande.

Handelsrelaties

In 2011 hebben aanhoudende conflicten in Syrië geleid tot de opname van het land op de lijst met risicovolle gebieden van de London Marine Insurance Market. Daaropvolgende stijgingen van de verzendkosten hebben een aanzienlijke tol geëist van de verzend- en vrachtvervoersactiviteiten van Syrië. Havens zien veel minder activiteit en wegvervoerbedrijven zoeken alternatieve routes voor goederen die normaal gesproken door het land zouden zijn vervoerd.

Het decennia-lange handelsembargo tegen de Verenigde Staten tegen Cuba heeft de scheepvaart- en handelsbetrekkingen in dat land ernstig aangetast. Politieke corruptie en kleine criminaliteit hebben verder bijgedragen aan een onbetrouwbare vervoersinfrastructuur.

Vooruitgang op weg naar verbetering

Het aanpakken van deze problemen vormt een complexe reeks uitdagingen voor zowel overheden als bedrijven. Er wordt echter wel vooruitgang geboekt. De World Shipping Council (WSC), de International Chamber of Shipping (ICS), de International Maritime Organization (IMO) en verschillende regeringen hebben piraterij in de Indische Oceaan op de voet gevolgd. Deze organisaties werken aan de ontwikkeling en herziening van de Best Management Practices (BMP's) voor schepen om piraterijaanvallen te voorkomen en te bestrijden.

Daarnaast hebben enkele van deze landen nationale elektronische vrachtvolgsystemen geïmplementeerd voor alle geïmporteerde en geëxporteerde producten. Gabon, bijvoorbeeld, vereist nu dat alle vracht wordt geregistreerd en gevolgd via BIETC (Bordereau d'Identification Electronique de Traçabilité des Cargaisons / Electronic Cargo Tracking Note). Naarmate deze technologie meer algemeen beschikbaar wordt, kan het verzenden van zendingen in andere ontwikkelingslanden verbeteren.