De bruiloft van de brandweerman
De bruiloft van de brandweerman was een traditioneel evenement dat elke zomer tijdens de 1920s plaatsvond op de Gillingham Fair in Kent, Engeland. Het ging om het bouwen van een 3-verhaal, 40-voet hoog huis van hout en canvas in het midden van het beursterrein. Dit huis diende als een mock trouwlocatie. Bij deze beweerde huwelijksreceptie fungeerden 2-brandweerlieden als de pas getrouwde man en vrouw. Ze vermaakten hun mock bruiloftsgasten, die bestond uit andere brandweerlieden en marine-cadetten. Na verloop van tijd gingen vuurpijlen en rookbommen af om de illusie van een vuur in huis te geven. De brandweerlieden werkten vervolgens om de gasten te helpen bij het evacueren van alle verdiepingen van het huis. Nadat de gasten waren geëvacueerd, werd een echt vuur gezet, waardoor de brandweerlieden een kans kregen om hun brandbestrijdingsvaardigheden te tonen.
De Gillingham Fair Fire Disaster
In juli 11, 1929, raakte de ramp de Fireman's Wedding. Net als elk ander jaar kwamen 15-individuen (9-jongens en 6-mannen) het huis binnen om zich voor te bereiden voor de evacuatie en redding voordat de echte brand begon. Het echte vuur was echter verkeerd geplaatst terwijl iedereen nog binnen was. De structuur ging snel omhoog in vlammen, blokkeerde alle uitgangen en sloot iedereen binnenin. Het publiek dat zich rondom de scène verzamelde, geloofde eerst dat het geschreeuw en geschreeuw om hulp een deel van het acteerwerk waren en ze lachten en juichten voor de productie. Op een van de bovenste verdiepingen sprongen twee jongens uit de structuur met hun kleding in brand, waardoor het publiek zich realiseerde dat ze getuige waren van een echte brand.
De brandweermannen realiseerden zich onmiddellijk dat de scène echt was en geen deel uitmaakte van de voorstelling. Binnen enkele minuten hadden ze het vuur gedoofd. Helaas was het vuur zo intens dat het de levens van 13-individuen opeiste terwijl hun families langskwamen en hulpeloos toekijkden. De 2 die het levend maakte, werd zwaar verbrand en snelde naar het ziekenhuis waar ze stierven vanwege de ernst van hun verwondingen. Iedereen in het Fireman's Wedding-huis is omgekomen.
De begrafenis van de slachtoffers
In juli 17, 1929, hield de stad de begrafenis voor de slachtoffers van het vuur. Een speciale dienst vond plaats in de St. Augustinuskerk ter ere van 5 van de jongere slachtoffers die lid waren geweest van de congregatie van de kerk. De uitvaartdienst trok duizenden mensen uit het hele land om hun respect te betuigen aan de slachtoffers van de tragedie. De menigte strekte zich uit over 2-mijlen. De werkelijke begrafenisstoet strekte zich uit over 1.5-mijlen, beginnend bij de gemeentelijke kantoren op Green Street, voortgaand langs Canterbury Street en via Kopenhagen Road naar Gillingham Road en Livingston Road. Eindelijk vond de processie zijn weg naar Woodlands Road, waar het kerkhof zich bevindt.
De processie werd geleid door de kisten van de slachtoffers. De kisten werden meegevoerd met vuurapparatuur en versierd met kransen, bloemen en bellen. Elk bedrijf in de stad werd gesloten als een teken van respect en solidariteit met de families die hun geliefden hadden verloren. Bewoners in de huizen langs de begrafenisstoet haalden water voor de aanwezigen om hen te helpen de hitte en de zon te bestrijden. Op de begraafplaats gaf de bisschop van Rochester een multi-confessionele dienst om de religieuze overtuigingen van alle slachtoffers en hun families te respecteren. De graven werden gepositioneerd om naar het midden van het kerkhof te kijken. In 2010 is ter nagedachtenis aan de slachtoffers een gedenkteken geïnstalleerd in Gillingham Park.
