Winterslaap is de toestand waarin dieren in de winter inactief worden. Gedurende deze periode bewegen ze niet en blijven ze op één plaats. Een winterslaapdier ervaart een langzame hartslag evenals lagere lichaamstemperaturen die overeenkomen met die van de omgeving. Dieren die in winterslaap zijn, worden meestal gevonden in de koude gebieden, zoals de poolgebieden van de arctische en zuidpoolgebieden. Enkele van de bekende dieren die deze aandoening ondergaan, zijn onder andere eekhoorns, hertenmuizen, sommige beren, stinkdieren en vleermuizen onder vele andere dieren.
Er zijn echter nog andere dieren die enkele kenmerken van de winterslaap vertonen. Deze dieren zijn geen echte overwinteraars, hoewel ze mogelijk inactief zijn tijdens strenge wintertemperaturen, een aandoening die wordt aangeduid als torpor. Een voorbeeld van dieren die stijfheid ondergaan, is de beer.
Doen alle beren overwinteren in de winter?
Een beer is een dier dat familie is van de hond, hoewel het omnivoor is. Beren zijn grote en zware zoogdieren bedekt met een zeer dikke vacht. Ze hebben korte staarten en ze lopen op de zolen van hun voeten. Ze worden oa aangetroffen in koude streken zoals Alaska, Canada, Rusland en sommige delen van Zuid-Amerika.
Er zijn veel mythen en misvattingen geweest over de winterslaap van beren. Het is een algemeen geloof dat in de winter winterslaap houdt en een inactieve toestand doormaakt. Dit is echter helemaal niet het geval. In werkelijkheid zijn beren geen echte winterslapers. Beren gaan in diepe slaap in de winterperiode, aangeduid als torpor.
Wat is het verschil tussen winterslaap en Torpor?
De winterslaap en de verdoving verschillen aanzienlijk, omdat het dier tijdens de verdoving inactief is tijdens koude perioden, maar in geval van storing, zoals hard geluid, ze snel wakker worden. Aan de andere kant, tijdens de winterslaap, wordt het dier niet wakker onder geen enkele omstandigheid. Of ze nu worden aangeraakt, gestoord door een hard geluid of verplaatst, ze zullen in een diepe slaap blijven.
Bear aanpassingen
Beren zijn daarom geen echte winterslapers. Het is echter in de winter dat hun lichaamscondities veranderen om zich aan te passen aan de barre omstandigheden van de winteromgeving. Winter wordt gekenmerkt door lage temperaturen en om ervoor te zorgen dat ze niet worden beïnvloed door deze omstandigheden, blijven beren inactief. Ze graven grotten en gaten om in te slapen tot de strenge winter verdwijnt.
Beren gebruiken in de winter opgeslagen vetten in hun lichaam. Vóór de winter zijn beren zwaar maar na de winter zijn ze dun en mager omdat het lichaam de opgeslagen vetten opgebruikt om hun lichaamsprocessen te behouden en warm te houden. Beren laten lichaamsverlies zoals urine en feces niet vrijkomen tijdens verdoving, omdat ze daarbij veel energie zouden verbruiken. Bovendien zijn de lichaamstemperaturen van beren relatief hoger dan die van echte winterslapers. Hun hartslag is echter langzamer.
De bovenstaande aanpassingen zorgen ervoor dat beren fit blijven zonder veel lichaamswarmte te verliezen. In tegenstelling hiermee ondergaan echte winterslapers extreme lichaamsveranderingen. De lichaamstemperatuur wordt verlaagd om overeen te komen met die van de omgeving, terwijl de ademhaling en hartslag traag zijn. Daarom is het vanwege bovenstaande redenen duidelijk dat niet alle beren in de winter in winterslaap zijn. Ondanks hun staat van inactiviteit zijn ze actief in geval van gevaar, wat niet het geval is voor echte winterslapers.
