Geschiedenis van Djenne
In het hart van Mali in Afrika, in het binnenland van de Niger Delta, 3 kilometer van de moderne stad Djenné, liggen de ruïnes van de Djenné-Djenno, een oud sub-Sahara-stadje, een van de beste archeologische vindplaatsen in de regio en een herinnering aan de sub-Sahara-beschaving van de pre-islamitische tijd. De site bevindt zich 570 kilometers van de hoofdstad van Mali, Bamako en 130 kilometers van Mopti, de regionale hoofdstad van Mopti Cercle, waar Djenné-Djenno ligt. Per kennis die is voortgekomen uit herhaalde opgravingen van de archeologische vindplaats, wordt geschat dat de oude stad is bewoond geweest tussen 250 BC en 900 AD. De plaats was waarschijnlijk verlaten na de verspreiding van de islam in de regio toen de bewoners verschoven naar waar de nieuwe stad van Djenné liegt nu. Herkenning van de opmerkelijke historische en culturele betekenis van de oude stad, heeft de UNESCO aangewezen als werelderfgoed in 1988.
Handel en landbouw
De ontdekking van buitenlandse artefacten zoals glaskralen en koperen ornamenten bij Djenné-Djenno daterend van voor de komst van de Arabieren in de 7th en 8th Centuries bewijst het feit dat de internationale handel in Afrika bezuiden de Sahara zelfs in de pre-islamitische periode overheersend was . De vruchtbare aard van het land rond de stad zou de groei van landbouwpraktijken kunnen hebben aangespoord en deze oude Afrikanen hebben mogelijk rijst verhandeld om koper, zout en gedroogde vis uit andere delen van Afrika te verkrijgen. De stad Djenné-Djenno en soortgelijke nederzettingen in sub-Sahara Afrika hadden ook een belangrijk deel kunnen vormen van de trans-Sahara handel die de mediterrane nederzettingen en Noord-Sahara Afrika met andere delen van Afrika verbond. Volgens studies werd de handel in Djenné-Djenno al in de 3rd eeuw voor Christus gesticht.
Ancient City Life
In tegenstelling tot de sterk gelaagde steden van andere beschavingen uit zijn tijd in andere delen van Afrika zoals Egypte, was de stedelijke nederzetting Djenné-Djenno niet georganiseerd op basis van hiërarchie of sociale en economische macht. Zoals blijkt uit de architectuur van deze archeologische site, leefden de mensen van Djenné-Djenno in groepen van bedrijfsgemeenschappen, waarbij elke groep zich identificeerde met vergelijkbare etniciteit en werkspecialisaties. Om deze sociale organisatie te behouden, was de stad verdeeld in 40-heuvels, bewoond door gemeenschappen met specifieke specialisaties die onderling verbonden waren voor hun behoeften. Deze evenwichtige structuur van Djenné-Djenno leidde waarschijnlijk tot een gestage economische groei en maakte het tot een welvarende en zelfvoorzienende regeling van zijn tijd.
Kunst en architectuur
De oude kunstenaars van Djenné-Djenno hebben zeker veel lof verdiend voor hun uitstekende kunstwerken. Prachtig mooie en ingewikkeld gesneden terracotta beeldjes (zoals het hierboven afgebeelde paard en ruiter) en sculpturen die verschillende menselijke vormen en dierenleven representeren, waren zeer gewaardeerde artefacten die verkregen waren uit de oude opgravingslocatie. Voorafgaand aan de bescherming van Djenné-Djenno als cultureel bezit van nationale en internationale betekenis, werden deze terracotta-figuren en andere kunstwerken vaak illegaal op de zwarte markt verkocht aan buitenlandse kopers. De armoede in de regio in de huidige tijd maakt het ook moeilijk om dergelijke praktijken te beteugelen, ondanks het feit dat de betrokken autoriteiten ingrijpende maatregelen hebben genomen. De gebouwen van de stad omvatten clusters van hutten gebouwd van leemsteen gescheiden van andere clusters van dezelfde soort. Geen centrale krachtige architecturale structuur zoals een gebedsplaats of een vorstelijk gebouw kon op de locatie worden geïdentificeerd.
Bedreigingen en instandhouding
De stad Djenné-Djenno wordt momenteel beschermd door de bepalingen van de wet, aangezien de archeologische vindplaats als een van de nationale erfgoedsites van groot belang is. Er is echter gerapporteerd dat er enige illegale handel met zijn artefacten is. De groeiende populaties van de nabijgelegen steden en dorpen kunnen ook leiden tot het binnendringen van moderne nederzettingen in deze oude site en daarom is het belangrijk om de grenzen van Djenné-Djenno opnieuw te definiëren om de beschermde status effectiever te maken.
