Geologie, geografie en klimaat
De Aokigahara, ook wel bekend als het zelfmoordbos van Japan of de 'Sea of Trees', is een extreem dicht, mysterieus bos met een oppervlakte van 35 vierkante kilometers aan de noordwestelijke basis van de berg Fuji in Japan. De bosbodem, voornamelijk bestaande uit vulkanische rotsen, werd gevormd als gevolg van een enorme uitbarsting van de berg Fuji in het jaar 864. Als gevolg van de uitbarsting vormde lavastromen van de berg een met cavernes bedekte laag aan de voet van de berg. Vegetatie begon al snel te groeien in de rijke vulkanische bodem van de regio die leidde tot de vorming van het zeer dichte Aokigahara-woud van de huidige dag.
Mythologische betekenis
Het Aokigahara-bos wordt geassocieerd met de boze, angstaanjagende geesten van de Japanse mythologie die bekend staat als "yurei"Er wordt ook geloofd dat het bos wordt achtervolgd door de geesten van de doden. Sommige legendes relateren het bos aan de gewoonte van ubasute, waarin de zwakke of ongemakkelijke familieleden, zoals oude mannen en vrouwen of mensen die niet erg succesvol zijn in hun inspanningen, worden weggegooid tijdens stressvolle tijden als hongersnoden en droogten door hun families in afgelegen bossen zoals de Aokigahara. Daar werden ze achtergelaten om te sterven door koude blootstelling, uithongering of uitdroging.
Modern zelfmoord hot-spot en media-afbeelding
Het Aokigahara-woud heeft een donker verleden en heden, en wordt beschouwd als de meest populaire zelfmoordsite in Japan, en de derde meest populaire in de hele wereld. Gedurende het jaar 1988 waren er ongeveer 30 jaarlijkse zelfmoorden gepleegd in het bos in de moderne tijd. Het aantal zelfmoorden nam daarna geleidelijk toe en bereikte 78 in 2002 en 105 in 2003. Over 200 probeerden mensen zelfmoord in het bos in 2010, waarvan 54 erin slaagde om succesvol te zijn in hun pogingen. De hoge mate van zelfmoord in dit bos is een reden tot grote bezorgdheid van de Japanse autoriteiten en eist de onmiddellijke behoefte aan maatregelen om dergelijke incidenten te stoppen. Hangende en overdosis drugs zijn de twee meest gebruikte zelfmoordmethoden in dit bos. Lokale legendes associëren de zelfmoorden met het rondspoken van het bos door geesten en geesten van de doden. De spookachtige reputatie van het Aokigahara-bos heeft op deze manier de inspiratie gecreëerd voor de creatie van verschillende films, spookseries, gedichten, geschriften en muziek op basis van het bos. Beroemde horrorfilms zoals 2010's Forest of the Living Dead, de 2013-film Graf HalloweenDe 2015 The Sea of Trees, en 2016 De Forest zijn elk grotendeels gebaseerd op het Aokigahara-woud. De verhalen over de zelfmoorden van Aokigahara zijn ook gepopulariseerd door de roman van Seichō Matsumoto Kuroi Jukai , De drie door Sarah Lotz, en Het zelfmoordbos door Jeremy Bates ,. Meldingen van de zelfmoorden gepleegd bij Aokigahara zijn ook vaak gepubliceerd door Japanse en internationale persbureaus, tijdschriften en andere vormen van mediapublicatie.
Native Habitats and Biodiversity
Het Aokigahara-bos is bedekt met dichte, dichte vegetatie, bestaande uit zowel wintergroene naaldbomen als Japanse cipres en dollekervels en breedbladige bomen zoals Japanse andromeda, langstalk hollies, Fuji-kersen en esdoorns. De dunne lagen van de bovengrond in deze bossen dwingen de bomen om hun wortels langs de bosbodem te strekken, waardoor ze een griezelig en griezelig uiterlijk krijgen. Het dichte struikgewas in het bos maakt het ook zeer ondoordringbaar, vooral in zijn binnenste delen. Er zijn niet veel gegevens over de natuur van het Aokigahara-bos. Van vleermuizen is bekend dat ze in de grotten van de bossen wonen, en ook in het bos worden tal van knaagdiersoorten, insecten en een verscheidenheid aan vogels waargenomen, waaronder de Grote Bonte specht en de Japanse bosjeszanger.
Suicide Prevention
Het hoge aantal zelfmoorden in Aokigahara maakt de betrokken autoriteiten en burgers van de regio al tientallen jaren ongerust. De Japanse regering heeft verschillende maatregelen genomen om zelfmoordpogingen in het bos te ontmoedigen. Uithangborden met hotline-contactnummers zijn opgesteld op verschillende toegangspunten in het bos, waarbij mensen worden gevraagd niet langer aan zelfmoord te denken en in plaats daarvan professionele hulp in te roepen. De politie in de regio heeft een team van wachters en lokale vrijwilligers opgericht om op te passen voor vermeende suïcidale personen onder de toeristen die het bos bezoeken. Ondanks deze maatregelen, was het moeilijk om de zelfmoorden in het bos te stoppen, hoewel er in 2011 enige hoop te vinden was in een rapport dat wees op een daling van het aantal zelfmoorden in Aokigahara met 9.4%. Wat erger is, is dat, in tegenstelling tot andere bossen van de wereld waar toeristen langs het bos lopen op zoek naar vogel- en dierenleven, in Aokigahara vaak wordt gezocht naar de overblijfselen en bezittingen van de dode mensen die hun leven daar hebben gedood. Bezoekers worden ook ten zeerste aangeraden om alleen de aangegeven paden te volgen, hoewel velen de regels negeren, infiltreren in de andere, wilde delen van het bos en een spoor van markeringsband achterlaten om hun pad te identificeren, dat op zijn beurt ook de bosbodem bedekt . Er is ook de mogelijkheid dat het bos volledig kan worden vernietigd als de berg Fuji in de nabije toekomst uitbarst.
