We zijn omringd door prachtige mineralen, maar veel van deze juwelen van het oog zijn giftig en zelfs dodelijk voor het menselijk lichaam. In de onderstaande lijst vindt u stenen die orgaanfalen kunnen veroorzaken, die kunnen leiden tot hart- en vaatziekten en luchtwegaandoeningen en die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van kankers. Soms is het gewoon het beste om te kijken en niet aan te raken!
10. Torbernite
Toberniet, in de volksmond het "mineraal uit de hel" genoemd, is een aantrekkelijk, groen, kristallijn mineraal met een dodelijke samenstelling. Het mineraal, met een chemische formule van Cu (UO2) 2 (PO4) 2 · 8 - 12 H2O, wordt gevormd als secundaire afzettingen in granietrotsen en is radioactief van aard. Bij verhitting onttrekt tobernite ook radon, een radioactief, kleurloos, geurloos en smaakloos gas dat zeer carcinogeen van aard is. Hoewel de radioactiviteit het gebruik ervan als uraniumerts beperkt, presenteren minerale verzamelaars dit mineraal vaak als onderdeel van hun verzameling. Wetenschappers adviseren uiterste voorzichtigheid te betrachten bij het opslaan van tobernite. Ruimtes waarin het wordt tentoongesteld, moeten goed worden geventileerd en worden zelden gebruikt voor langdurig leven of werken. Het mineraal kan ook worden opgeslagen in luchtdichte, transparante containers die het radioactieve radon binnen de container achterhouden. Het Tobernite-mineraal wordt overvloedig aangetroffen in Cornwall, Engeland en de Katanga-provincie van de Democratische Republiek Congo.
9. stibniet
Stibnite, met een chemische formule van Sb2S3, is een belangrijk erts van antimoon. Dit staalgrijze mineraal wordt gevonden in verband met gneis, kalksteen en granietrotsen. Grote stortingen van stibniet zijn gewonnen in het Shikoku-eiland Japan, de westelijke Verenigde Staten en de provincie Hunan in China. Kleine afzettingen van dit mineraal komen ook voor in sommige Europese landen, Canada, Mexico, Peru, Algerije en Kalimantan. Sb2S3 is sinds 3,000 BC als oogcosmetica gebruikt. Momenteel wordt stibniet gebruikt voor de fabricage van vuurwerk, lucifers en percussiekapjes. In de antieke wereld populariseerde de zilveren kleur van stibniet ook het gebruik ervan in keukengerei. Veel mensen stierven echter als gevolg van voedselvergiftiging veroorzaakt door uitloging van chemicaliën uit dit mineraal, waardoor het gebruik ervan in culinaire gebruiksvoorwerpen werd beëindigd. Antimoon in stibniet werkt als een gif en veroorzaakt symptomen die lijken op arseenvergiftiging.
8. orpiment
Orpiment, een mineraal met een diep oranjegele kleur, verbergt een dodelijk geheim onder zijn levendige uiterlijk. Het is een arseensulfidemineraal, met een chemische formule van As2S3, en wordt gevonden in vulkanische fumarolen, warmwaterbronnen en hydrothermale aders bij lage temperatuur. Stortingen van dit mineraal bevinden zich in Roemenië, Turkije, Zwitserland en Duitsland. In de antieke wereld werd het gebruikt als geneesmiddel en kleurstof, ondanks zijn hoge toxiciteit. Momenteel wordt het gebruikt voor de vervaardiging van halfgeleiders, fotoconductors, oliedoeken en in de bruiningsindustrie. De hantering van orpiment vereist echter uiterste voorzichtigheid, aangezien de anorganische arseenverbindingen die het mineraal vormen zeer giftig zijn, met carcinogene effecten. Long-, huid- en leverkanker kunnen het gevolg zijn van accidentele ingestie of plaatselijke blootstelling aan arseen. De hoge toxiciteit van orpiment werd dus gebruikt om in het verleden vergiftigde pijlen te creëren.
7. hutchinsoniet
Het Hutchinsonite-mineraal, met een chemische formule van (Tl, Pb)2As5S9, is een dodelijke cocktail van drie zeer giftige metalen. Het omvat namelijk zowel lood, arseen en thallium, elk met hun eigen schadelijke bijwerkingen. Stortingen van dit mineraal zijn zeldzaam en worden gevonden in Zwitserland, Duitsland, China, Japan en Peru. Het mineraal werd voor het eerst ontdekt in 1904 in Binnental, Zwitserland. Contact met dit mineraal leidt tot haaruitval, schade aan perifere zenuwen en in het ergste geval zelfs de dood. Langdurige blootstelling aan Hutchinsonite en de metalen waar het door wordt gevormd, kan ook leiden tot kanker, de dood door langzame vergiftiging en andere ernstige ziekten.
6. Loodglans
Galena, (PbS) waarnaar gewoonlijk wordt verwezen als "lead glance", is een hoofd erts van lood en ook een belangrijke bron van zilver. Het mineraal verschijnt als glinsterende zilveren blokjes waarvan het sulfidegehalte het mineraal sterk bros en chemisch reactief maakt. Galena is een van de meest voorkomende en wijdverspreide ertsen van lood, met grote afzettingen in Broken Hill in Australië, Cornwall in Engeland, delen van Bulgarije, de Sullivan-mijn in British Columbia in Canada en Freiberg in Saksen, Duitsland. In de oude Egyptische wereld werd galena gebruikt om te maken Kohl, een oogcosmetica gedragen rond de ogen om de schittering van de zon te vermijden, evenals om insecten af te weren. Momenteel wordt het gebruikt bij de grootschalige productie van lood-zuur batterijen, loodvellen, lead shots en draadloze communicatiesystemen. Ondanks de brede verspreiding en grootschalig gebruik, moet met zorg met Galena worden omgegaan, omdat per ongeluk inademen of inname van het giftige stof dat uit dit mineraal wordt gegenereerd, kan resulteren in ernstige ziektes. Loodvergiftiging beïnvloedt de werking van verschillende lichaamsorganen en -systemen. waaronder het hart, botten, nieren en reproductieve en zenuwstelsel. Verwarring, hoofdpijn, buikpijn en, in extreme gevallen, toevallen en de dood kunnen het gevolg zijn van loodvergiftiging door Galena.
5. Coloradoite
Coloradoite (HgTe) is een zeldzaam telluride-erts, vaak te vinden naast goud- en zilverafzettingen. Het werd voor het eerst gedetecteerd in 1877 in een paar mijnen in Colorado in de Verenigde Staten en later bleek het meer wijdverspreid te zijn in deze regio. Later werden ook afzettingen van Coloradoite ontdekt in Kalgoorlie in Australië en het Kirkland Lake District in Canada. Het mineraal is een combinatie van twee gevaarlijke metalen, kwik en tellurium, en contact met deze metalen kan de hersenen, longen en nieren aantasten en ook ziekten veroorzaken zoals de ziekte van Minamata, het Hunter Russell-syndroom en acrodynie bij langdurige blootstelling aan kwik.
4. cinnabar
Cinnabar (HgS) is een fel rood gekleurd mineraal dat op grote schaal is gebruikt voor kwik extractie. Belangrijke afzettingen van cinnaber komen voor in Puerto Princesa in de Filippijnen, Almadén in Spanje, verschillende mijnen in Californië in de Verenigde Staten, Giza in Egypte en de berg Amiata in Toscane in Italië. Cinnabar werd al sinds de oudheid gebruikt voor de productie van roodgekleurde pigmenten. Rode lak in China werd ook geproduceerd uit cinnaber. Cosmetica met cinnabar werden ook vaak gebruikt voor een lange periode van tijd. Het recente wetenschappelijke inzicht in de toxische eigenschappen van kwik heeft het gebruik van cinnaber als een schildermateriaal en in cosmetica echter afgeraden. Tegenwoordig is het gebruik van dit mineraal voornamelijk beperkt tot kwikwinning. Kwikvergiftiging leidt tot de ziekte van Minamata en tot verschillende andere ziekten die de verschillende organen en orgaansystemen van het menselijk lichaam aantasten.
3. chrysotiel
Chrysotiel, of witte asbest, met een chemische formule van Mg3 (Si2O5), is een zacht, vezelachtig silicaatmineraal dat ooit veelvuldig werd gebruikt als bouw- en constructiemateriaal. Chrysotiel is zeer gevaarlijk voor de mens en is door het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services gecategoriseerd als een kankerverwekkende stof. Inhalatie van asbeststof over een lange tijdsperiode leidt tot verschillende soorten longziekten, zoals peritoneale mesothelioom, pleura-afwijkingen en in het ergste geval longkanker. Dit mineraal heeft een wijdverspreide wereldwijde distributie.
2. Chalcanthite
Chalcanthite is een levendig, blauwgroen gekleurd, oplosbaar mineraal met een chemische formule van CuSO4 · 5H2O. Het mineraal komt meestal voor in droge gebieden en droge grotten, omdat de aanwezigheid van vocht het mineraal oplosbaar zal maken. Grote afzettingen van Chalcanthiet zijn te vinden in Chuquicamata en El Teniente in Chili en Minas de Riotinto in Andalusië van Spanje, evenals op sommige locaties in de VS, Polen, Portugal en Namibië. Het mineraal wordt voornamelijk gebruikt om koper te winnen, terwijl de aantrekkelijke kleur het ook tot favoriet van de mineraalverzamelaar maakt. Omdat het mineraal zeer oplosbaar is in water, laden kristallen uit grote afzettingen van Chalcanthiet het water met giftige concentraties van koper, waardoor grote aantallen waterdieren worden gedood. Hoge concentraties koper zijn ook toxisch voor de mens. Acute gevallen van vergiftiging kunnen leiden tot het overgeven van bloed, hypotensie, coma, geelzucht en andere symptomen, terwijl chronische kopervergiftiging de lever en de nieren beschadigt.
1. arsenopyrite
Arsenopyrite, met een chemische formule FeAsS, is een ondoorzichtig, staalgrijs tot wit gekleurd mineraal dat de meest voorkomende erts van arseen is. Hoogwaardige exemplaren van het mineraal zijn te vinden in de provincie Hunan en Binnen-Mongolië van China, het Kyushu-eiland in Japan, Freiberg in Saksen in Duitsland, delen van Portugal, Engeland, Zuid-Amerika, de VS, Mexico en enkele andere landen. Arsenopyrite wordt voornamelijk gebruikt om arsenicum en sporen van goud te extraheren. Als u niet voorzichtig omgaat, kan arsenicum in uw lichaam terechtkomen in dit mineraal en de vele ernstige symptomen van arseenvergiftiging veroorzaken. Chronische blootstelling aan arseen kan ook leiden tot de ontwikkeling van kankers, hartziekten en luchtwegaandoeningen.
