Landen Met De Minste Veilige Internetservers

Cyberbeveiliging, identiteitsdiefstal, virusaanvallen en computerstoringen zijn slechts enkele van de risico's die verbonden zijn aan het gebruik van onbeveiligde internetservers. Om de veiligheid tijdens het online handelen te garanderen, moet u inloggen op een beveiligde internetserver. Een veilige internetserver zou beveiligingsprotocollen gebruiken, zoals Transportlaagbeveiliging, zodat iedereen die creditcardinformatie en andere gevoelige informatie gebruikt die verstuurd wordt en van de server altijd gecodeerd is. Sommige landen, vooral in de derde wereld, zijn getroffen door het gebrek aan beveiligde internetservers. In sommige landen is er maar één versleutelde beveiligde internetserver die het hele land bedient. Sommige van de landen met de minste beveiligde internetservers bevatten de genoemde landen die hieronder kort worden besproken.

Noord Korea

Internettoegang is beschikbaar in Noord-Korea, maar de toegang is zeer beperkt. Alleen overheidsfunctionarissen hebben het voorrecht om toegang te krijgen tot internet in het land. Online diensten worden alleen aangeboden door Kwangmyong, een gratis binnenlands netwerk. Star Joint Venture Co. is de enige internetprovider (ISP) die netwerkverbindingen biedt in Noord-Korea. Zelfs met de groeiende IT-industrieën in Noord-Korea is de toegang tot internet nog steeds sterk beperkt. Het isolement van de internetdiensten door de overheid heeft bedrijven die afhankelijk zijn van internet ontmoedigd een basis in Noord-Korea te bouwen. Bedrijven zoals Apple, Microsoft en Sony zijn geblokkeerd om hun producten in het land te verkopen. Het land heeft ook sociale-mediasites en de Zuid-Koreaanse website geblokkeerd uit angst voor het verspreiden van informatie.

Somalië

Alleen 0.5% van de Somalische bevolking maakt gebruik van internet volgens het Global Internet, de primaire internetprovider in Somalië. Tot 2012 had Somalië geen systematische internetfiltering. Het land was de laatste die een verbinding met het internet tot stand had gebracht door zijn eerste internetprovider in 1999 te vestigen. Internet en telefonie groeien echter snel in Somalië. De eerste glasvezelkabel was aangesloten in 2013 waardoor breedbandinternet beschikbaar was voor gebruik door de lokale bevolking. Toegang tot beveiligde internetserver is nog steeds een uitdaging, zelfs met de installatie van glasvezelkabels met slechts één beveiligde internetserver in het hele land. Veel inwoners van Somalië komen massaal naar hotels en cybercafés om toegang te krijgen tot hun internetdiensten, maar deze zijn ook erg traag.

Tonga

Beveiligde internetservers in Tonga nummerden alleen 1 in 2015, wat neerkomt op een 66% daling van 2014 toen 3 beveiligde internetservers in het land werden gezien. Alleen 9.4 per miljoen mensen was verbonden met de beveiligde internetserver in 2015, waarmee de laagste waarde ooit in de geschiedenis van Tonga's internetconnectiviteitstijdperk werd vastgelegd. De introductie van breedband heeft de toegang tot het beveiligde internet in het land echter verbeterd. De huishoudelijke prijzen voor internet zijn in de buurt van 60% gedaald, terwijl het land zijn eerste callcenter heeft kunnen openen.

Lage toegang tot internetopties

Toegang tot beveiligde internetservers wordt belemmerd door een gebrek aan infrastructurele ontwikkeling in landen als Kiribati, Sudan, Zuid-Sudan en Tsjaad. De kosten voor het installeren van deze beveiligde servers zijn ook hoog, dus het land vertrouwt voornamelijk op satelliet-internetverbindingen, die vaak erg duur, traag en onbetrouwbaar zijn. Gebrek aan toegang tot een beveiligde server heeft ertoe geleid dat deze landen essentiële informatie verliezen, terwijl hun online ruimte is geopend door ongeautoriseerde elementen zoals virussen en cyberdieven.

Landen met de minste veilige internetservers