Landen Waar Leraren De Grootste Aandelen Van De Lagere Schoolbegrotingen Ontvangen

Wereldwijd is er nu een bewuste inspanning om ervoor te zorgen dat basisonderwijs universeel is, zodat kinderen een solide basis kunnen hebben voor een betere en betere toekomst. Sommige landen staan echter voor een constante reeks uitdagingen bij pogingen om hun bestaande onderwijssysteem te besturen. Sommige van deze landen spenderen een groot deel van de budgetten van de lagere school voor het betalen van het salaris van leraren en andere personeelsleden van scholen. Hier zal het interessant zijn om het belang en de noodzaak van dergelijke uitgaven en het effect ervan op het onderwijssysteem te onderzoeken.

Waarom meer uitgeven?

Er is geen enkele factor, maar veel, die sommige landen dwingen meer van het budget van de lagere school te besteden aan het betalen van salarissen voor leraren. Togo, een West-Afrikaanse natie biedt gratis schoolonderwijs en heeft een formele onderwijsstructuur. Het heeft echter ook gedurende meer dan 15-jaren te maken gehad met een grote sociaal-politieke crisis die zijn onderwijssysteem ernstig heeft aangetast. Met een acuut tekort aan opgeleide leraren in het land, heeft Togo geen ander alternatief dan maar liefst 94.8% van het budget van de basisschool besteden aan schoolpersoneel om hen te ontmoedigen hun baan op te zeggen. Bovendien hebben meer dan 80% scholen in Togo geen toegang tot elektriciteit, wat de situatie verergert en de vraag- en aanbodkloof van leraren in het basisonderwijs verruimt. Malawi, Sao Tomé en Principe, Ivoorkust en Mali zijn de andere Afrikaanse landen die hetzelfde lot ondergaan zonder elektriciteit in de meerderheid van hun basisscholen, waardoor het moeilijk is voor hun respectieve regeringen om kwaliteitsvol lager onderwijs te garanderen. De meerderheid van de scholen in deze Afrikaanse landen heeft ook een ontoereikend aantal klaslokalen. Drinkwater, toiletten en andere basisvoorzieningen ontbreken ook. Deze situatie maakt dingen ellendig voor zowel leerkrachten als studenten. Terwijl in sommige landen het schoolpersoneel forse betalingen ontvangt om ervoor te zorgen dat ze niet stoppen, worden leraren in sommige andere landen beschouwd als openbare werknemers en hebben ze dus recht op hoge lonen. Sommige van deze zijn Amerikaanse landen zoals Bolivia, Guatemala en Colombia. Het loon van banenaanbieders in de private sector is laag in vergelijking met de publieke werknemers in deze landen. Hoewel Monaco aan de Middellandse Zeekust van Frankrijk ligt, geeft het een fors deel van het budget voor lagere scholen uit aan het betalen van salarissen omdat hun leraren buitengewoon goed gekwalificeerd en ervaren zijn. Bovendien is Monaco, als premium toeristische bestemming, ook zeer welvarend. De dingen zijn anders in Ecuador, een klein land in Zuid-Amerika. Er is een grote vraag naar ervaren Engelse leraren in Ecuador die samen met een bloeiende economie een hogere uitkering aan het schoolpersoneel toestaan.

De dringende behoefte aan verbetering

Het is dus duidelijk dat een gebrek aan elektriciteit, toegang tot basisschoolfaciliteiten, grote vraag naar Engelse leraren en het behandelen van leraren in het basisonderwijs als openbare werknemers een aantal belangrijke redenen zijn die grote uitgaven voor de salarissen van leraren in de basisschool begunstigen. Voor de Afrikaanse landen is het brengen van elektriciteit naar scholen en het verbeteren van de schoolinfrastructuur om hun basisschoolbudget voor andere initiatieven voor onderwijsontwikkeling te redden de behoefte van de dag.