Fysieke beschrijving
Tuimelaars zijn een soort zeezoogdieren die, naast walvissen en bruinvissen, behoren tot de Walvisachtigen, wiens meest nabije landverwanten op het land nijlpaarden zijn. Volwassenen variëren van ongeveer 6.5 tot 13 meter lang en van 330 tot bijna 1500 pond in gewicht. De bovenste helft van hun lichaam is grijs, terwijl de bodems dichter bij wit staan, een kleurencombinatie die ze tijdens het zwemmen effectief van zowel boven als onder camoufleert. Zoals hun namen suggereren, hebben tuimelaars smalle, flesvormige snuiten, die helpen hun slanke, krachtige lichamen te stroomlijnen en ze vervolgens onder de meest efficiënte zwemmers van de oceaan te plaatsen. Deze snuiten zijn gevuld met 18-28 conische tanden, die ze gebruiken bij het jagen en voeren.
Dieet
De tuimelaars 'diëten' zijn voornamelijk samengesteld uit vissoorten, zoals mul, tonijn en makreel. Het is ook bekend dat ze soorten bodemvoeders eten, evenals een verscheidenheid aan kreeftachtigen en inktvis. Hoewel dolfijnen af en toe alleen jagen, jagen ze vaker in groepen en vertrouwen op teamwork om scholen vissen naar de kust te drijven en hun moorden te maximaliseren. Ze maken deze moordpartijen met hun scherpe tanden en soms door middel van een praktijk die toepasselijk de bijnaam "vissen mishandeling" heeft, waarin ze hun prooi zullen verdoven met hun snuit, soms zelfs ze uit het water slaan. Van dolfijnen is ook bekend dat ze vissersboten volgen, soms zelfs vissen uit hun netten stelen.
Habitat en bereik
De tuimelaar is een uiterst adaptief dier, waardoor het bereik vrij breed kan zijn. De dolfijnen zijn aanwezig in het grootste deel van de Stille Oceaan, de Atlantische Oceaan en de Indische Oceaan en hun aangrenzende zeeën. Ze bevinden zich dicht bij de kust en ver weg op zee. En hoewel ze kunnen gedijen in verschillende omgevingen, varieert hun grootte meestal afhankelijk van hun habitat, die meer wordt beïnvloed door de temperatuur van het water. Dolfijnen in warmere, ondieper water zijn over het algemeen kleiner, terwijl die in koelere, pelagische gebieden meestal groter zijn. Op dit moment worden tuimelaars niet bedreigd, hoewel ze, net als veel andere mariene soorten, aangetast zijn door verlies van leefgebied, vervuiling en vissen. Kleinere dolfijnen worden ook door een verscheidenheid aan haaiensoorten, zoals een stier, een tijger en grote witte haaien, gevangen.
Gedrag
Tuimelaars zijn extreem sociale dieren en kunnen als zodanig in groepen leven die 'pods' worden genoemd. Deze pods kunnen variëren van 2- of 3-dolfijnen tot, in zeldzamere gevallen, meer dan 1,000-leden. Binnen deze groepen communiceren tuimelaars met 'echolocatie', een vorm van sonar waarin de dolfijn objecten detecteert door een reeks piepers en klikken te produceren en te luisteren naar de resulterende echo's. Dolfijnen staan bekend om hun speelse aard, en kunnen vaak worden gezien stoeien en springen uit het water. Dat gezegd hebbende, het is bekend dat mannetjes tijdens het paarseizoen erg agressief met elkaar worden en het is ook bekend dat de soort aanvallen heeft op plunderende haaien.
Weergave
Als zoogdieren dragen tuimelaars levend jong, in plaats van eieren te leggen zoals vissen, reptielen en vogels. Tijdens het broedseizoen van de soort strijden de mannetjes om vrouwelijke vrienden, vechten vaak tegen elkaar en werken soms zelfs in paren om een enkele vrouw te isoleren en te beschermen. Zodra de paring met succes heeft plaatsgevonden, zal een vrouw gedurende gemiddeld 12 maanden zwanger zijn. De resulterende jongen, over het algemeen slechts een enkele kalf, zullen dan worden geboren in warmere, ondiepe wateren. Ze zullen dan zoogdieren voor om het even waar van 18 maanden tot zo lang als 8 jaar, en zullen vaak een hechte relatie met hun moeders onderhouden, ook na het spenen.
