Achtergrond
De Slag om Kapyong begon op de 23rd van april, 1951 en duurde twee dagen in de Vallei van de Kapyong-rivier. Dit gebied ligt ongeveer zestig kilometer ten noordoosten van Seoul, Zuid-Korea. Het vond plaats tijdens de Koreaanse oorlog, het eerste grote 'hete oorlogs'-evenement uit de' Koude Oorlog'-periode, dat plaatsvond van 1950 tot 1953 op het Koreaanse schiereiland. De communistische Noord-Koreaanse staat zette de gebeurtenissen op gang door Zuid-Korea binnen te vallen. In hun rand om het hele schiereiland te veroveren, kwamen de troepen van de Verenigde Naties tussenbeide om een einde te maken aan hun doelstellingen. Om deze reden lanceerden militairen van medecommunistische Chinezen een campagne tegen de strijdkrachten van de Verenigde Naties en vernietigden ze de 6th South Korea Division ten noordoosten van Seoul, waardoor plaats werd gemaakt voor wat de Slag om Kapyong zou worden.
Make-up
De zich terugtrekkende Noord-Koreaanse en Chinese strijdkrachten uit de Koreaanse oorlog hergroepeerden en counterden tegenaanval in de westelijke, westelijke en westelijke sectoren van het front. Ze waren in staat om de Zuid-Koreaanse troepen in de Kapyong-vallei te overweldigen, die haastig terugvoelden. De VN-troepen, voornamelijk bestaande uit Australisch en Canadees personeel, kregen de opdracht om de Kapyong River Valley te beveiligen. De 27th British Commonwealth Brigade ging en blokkeerde de Kapyong Valley-route naar de hoofdstad. De twee voorste bataljons in de brigade waren de 3RAR (3rd Battalion Royal Australian Regiment) onder leiding van Ian Ferguson die de rechterkant van de hoogte met uitzicht op het gebied bezet, en de 2PPCLI (2nd Princess Patricia's Canadian Light Infantry) onder leiding van James Stone die de linkerkant. Ze hielpen het Middlesex-regiment van het Verenigd Koninkrijk en de 27th Infantry Brigade onder leiding van Brian Burke, de Zuid-Koreaanse 6th Division, Royal Regiment of New Zealand Artillery en het Amerikaanse 5 het Calvary Regiment. Deze VN-macht was samengesteld door 2,800-mannen die tegen de Chinezen vochten. Wen Yuchen en Deng Yue leidden de Chinese 118th Division en zijn ongeveer 10,600-heren.
Omschrijving
De VN-macht moest een lang front houden om de Kapyong-route te blokkeren. Zowel het Canadese lichte infanteriebataljon van het bataljon als het 3rd Battalion Royal Australian Regiment besloten een enkele verdedigingslinie op een afstand van elkaar te plaatsen, omdat een ononderbroken lijn niet mogelijk was. Elke groep vocht vervolgens zijn kleine gevecht. Het heuvelachtige terrein ruig terrein beperkte de ineenschakeling van vuur tussen de groepen om elkaar te ondersteunen. Elk peloton steunde elkaar echter door bataljonsmortieren en machinegeweren samen met een Nieuw-Zeelands artillerie-regiment.
Resultaat
De Canadese en Australische strijdkrachten plus de steun van het Nieuw-Zeelandse artillerie-regiment hadden een nacht van het felle gevecht en een daglichtgevecht met de Chinese troepenmacht die de Chinezen ertoe bracht zich uiteindelijk in het donker terug te trekken. Ondanks dat de VN-strijdkrachten zwaar in de minderheid waren, slaagden ze erin de Chinese aanval uit te stellen. Zodoende verhinderde de dapperheid van de Canadese en Australische troepen de val van de stad in Seoul aan de hand van Chinezen. Ze maakten deze prestatie met de Australische verliezende tweeëndertig man, negenenvijftig gewonden en drie van hen gevangen terwijl de Canadezen tien mannen en drieëntwintig gewond verloren. De Chinezen riepen hun inspanningen af om door te breken naar Kapyong op 25 van april nadat ze 2,000-mannen in de strijd verloren hadden.
Significantie
De Slag om Kapyong markeert een belangrijke episode in de Koreaanse oorlog. De soldaten van de Canadian Light Infantry en het 3rd Battalion Royal Australian Regiment van prinses Patricia zijn bewaard gebleven ondanks grote tegenspoed om een mogelijk kostbare nederlaag voor United Nations (VN) Force en South Korean te voorkomen. Dankzij dit succes van de Canadezen en Australiërs konden de VN-troepen hun troepen verenigen voor toekomstige operaties. Een week later werd het bredere communistische offensief van 1951 beëindigd, waarna het Koreaanse conflict een oorlog van vijandige intimidatie en patrouilles in plaats van grootschalige aanvallen werd. De Amerikaanse regering gaf de Presidential Unit Citations van de Verenigde Staten aan zowel de Australiërs als de Canadezen, die de eerste eer aan een Canadese eenheid toekenden.
In de late 1970s en vroege 1980s werd het Gapyeong Canada Monument opgericht in de buurt van Naechon, Gapyeong County, Zuid-Korea. Op de locatie vliegen de Zuid-Koreaanse en Canadese vlaggen zij aan zij over een plaquette en gedenktuin, geplaatst ter ere van de 26,791-Canadezen die dienden in de Koreaanse oorlog, en de 7,000-Canadezen die de wacht hielden in het land in de jaren na de wapenstilstand.
