The Australian Antarctic Territory: History And Present Status

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Het Australische Antarctische Gebied (AAT) is een buitenlands grondgebied van het Gemenebest Australië. Het gebied beslaat een oppervlakte van 2,276,700 vierkante mijlen en heeft een populatie van minder dan 1000. De bevolking bestaat uit personeel van de onderzoeksstations binnen het gebied. De AAT heeft geen inheemse menselijke populatie, voornamelijk vanwege de geïsoleerde ligging en de moeilijke geografische en klimatologische omstandigheden. Het Australische Antarctische Gebied werd voor het eerst gevestigd in 1841 als een territoriale claim van het Verenigd Koninkrijk en heette Victoria Land. De huidige sectie die door Australië werd opgeëist, is in de 1933 overgedragen van de Britse naar de Australische soevereiniteit via de Australian Antarctic Territory Acceptance Act. Het grondgebied wordt voornamelijk gebruikt als een regio voor wetenschappelijk onderzoek met drie vaste stations. Het grondgebied is verdeeld in negen districten, waaronder Enderby Land, Kemp Land, Mac Robertson Land, Princess Elizabeth Land, Kaiser Wilhelm II Land, Queen Mary Land, Wilkes Land, George V Land en Oates Land.

Administratie en erkenning van het Australische Antarctische gebied

Het Australische Antarctische Gebied is een politiek neutrale regio onder de regering van Australië en valt onder het bestuur van de Australische Antarctische Divisie (AAD). De AAD is een onderdeel van het Department of the Environment, dat de regio beheert via drie-jaarlijkse rondes tussen drie stations: Mawson, Davis en Casey. De drie stations ondersteunen onderzoek en samenwerkingen met andere organisaties in Australië en in het buitenland. De divisie heeft de verantwoordelijkheid voor het beheer van het territorium, het uitvoeren van onderzoek, het ontwikkelen van beleidsvoorstellen, het beschermen van de omgeving van Antarctica en het bevorderen van de belangen van het grondgebied binnen het Antarctische verdragssysteem. De Australische claim van de AAT wordt erkend door slechts vier landen, waaronder Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland en Frankrijk. Het falen van Japan om de claim van Australië op de Australische Antarctische gebieden te erkennen heeft geleid tot conflicten over de Japanse walvisjacht.

Onderzoek uitgevoerd op het Australische Antarctische Gebied

Het Antarctische gebied is een wetenschappelijk belangrijke regio die eerder werd geëxploiteerd voor walvissen en zeehonden, die werden gezocht als bronnen van olie. Focus op het wetenschappelijke belang van de regio begon in de late 19 eeuw. Australië heeft voor het eerst onderzoeksstations op Antarctica ingesteld via de 1886 Australian Antarctic Exploration Committee. Nadat de AAT was opgericht als een territorium van Australië, werden permanente onderzoeksstations opgezet. Het eerste permanente station is het Mawson station van 1954, gelegen op Mac Robertson Land. Later in 1957 en 1988 werden nog twee permanente stations, Davis en Casey, opgezet. Deze stations doen onderzoek naar oceaanecosystemen, de atmosfeer, het klimaat, veranderingen in het milieu en menselijke activiteiten in de regio.

Het Antarctisch Verdragssysteem

Het Antarctisch Verdragssysteem (ATS) is een geheel van overeenkomsten die de internationale betrekkingen van Antarctica regelen. Het verdragssysteem werd effectief in 1961, met een eerste lidmaatschap van 12-landen. Momenteel heeft het verdragssysteem ondertekenaars van 53. Het Antarctisch Verdragssysteem bindt alle landen met claims in de Antarctische wateren. Sommige regels binnen het systeem omvatten het verbod op militaire activiteit in de regio, de oprichting van Antarctica als een regio van wetenschappelijke studies en de vrijheid van wetenschappelijk onderzoek in de regio.