'S Werelds Grootste Perzikproducerende Landen

De perzik (Prunus persica) is een bladverliezende boom inheems in het noordwesten van China tussen de noordelijke hellingen van het Kunlun Shan-gebergte en het Tarim-bekken, waar de perzik niet alleen eerst werd gekweekt maar ook gedomesticeerd. De perzikplant draagt een eetbaar succulent fruit dat bekend staat als de perzik of een nectarine. Perziken en nectarines kunnen dezelfde soort zijn, maar ze worden commercieel beschouwd als verschillende soorten fruit. Genetisch worden nectarines geproduceerd uit een recessief allel voor een vage huid, terwijl perziken worden geproduceerd als gevolg van een dominant allel voor donsjes op de huid, vandaar het verschil.

Perziken kunnen uitgroeien tot een hoogte van ongeveer 4-10-meters en een diameter van 6 inches. Perziken hebben lancetvormige bladeren die 7-16 centimeter lang zijn en 2-3 centimeters breed. De perzik bloeit in het vroege voorjaar en bestaat uit enkelvoudige of gepaarde roze bloembladen. De perzikfruit is een steenvrucht met een geel of witachtig vlees met een delicate schil en aroma. De schil is meestal fluweelzacht voor perziken die niet glad zijn voor nectarines, afhankelijk van de cultivars. Witgeperste perziken zijn over het algemeen zoet en bevatten weinig zuurheid, terwijl perziken met een geel vruchtvlees zoet en zuur zijn.

Voordelen en gebruik van Peach

De productie van perziken heeft een economisch voordeel voor de belangrijkste producerende landen waar het fruit een bron van voedsel is. Andere voordelen zijn voedingswaarde, omdat perziken rijk zijn aan vitamines die verantwoordelijk zijn voor een gezond gezichtsvermogen, zenuwstelsel, huidverzorging, gezonde tanden en botten. Perziken bieden ook enkele van de essentiële mineralen die helpen bij het versterken van het immuunsysteem en vezels die waardevol zijn voor de spijsvertering.

In China werd perzikhout gebruikt voor het maken van zeehonden of beeldjes, terwijl perzikkorrels nog steeds worden gebruikt als gewoon ingrediënt bij het maken van traditionele Chinese medicijnen. In Korea worden perziken gezien als een vrucht van eer, geluk, een lang leven en men gelooft dat ze geesten verdrijven. In moderne dag worden perziken gebruikt om onder meer vruchtensappen, smoothies, huid- en haarproducten te maken.

Teelt van perzik

Perziken gedijen goed in een beperkt aantal droge continentale of gematigde klimaten, omdat de bomen alle koude omstandigheden vereisen. De meeste van de perzikcultivars hebben 500 urenlang koelklimaat nodig tussen 0 en 10 graden Celsius wanneer belangrijke chemische reacties plaatsvinden, zelfs als de plant slapend lijkt. Na de koelperiode komt de plant in rust, wat het tweede type kiemrust is. De plant heeft warm weer nodig, zodat knoppen kunnen groeien en breken. De bomen kunnen gedijen bij temperaturen tussen -26 tot -30 graden Celsius, maar de knoppen worden minder koud-tolerant tijdens de late winter. Uiteindelijk is de zomerhitte nodig om een perzikplant te laten rijpen, die dan vruchten begint af te werpen in hun derde teeltjaar. De plant kan een levensduur hebben van tussen 7 en 15 jaar.

Productie en topproducerende landen

China is de toonaangevende producent van perziken, een loofboom afkomstig uit de regio Noordwest-China die een eetbaar fruit oplevert waarvan het extract een significante voedingswaarde bevat. In 2013 China genereerde het belangrijkste perzikproducerende land ongeveer 55% van de totale perzikproductie ter wereld met 11.9 miljoen ton. Italië kwam op de tweede plaats met een productie van 1.4 miljoen ton, gevolgd door Spanje met 1.3 miljoen ton. De VS produceerden 1.0 miljoen ton met de grootste producerende landen, namelijk Georgië, Californië en South Carolina. Griekenland was het vijfde grootste perzikproducerende land ter wereld dat 0.7 miljoen ton produceerde.