Fysieke beschrijving
De zuidelijke riviermoerasschildpad (Batagur affinis), in de volksmond bekend in Cambodja, is de "Royal Turtle", behoort tot de familie van de Geoemydidae-schildpad en bestaat uit twee ondersoorten. Dit zijn de Batagur affinis affinis en de Batagur affinis edwardmollis. De zuidelijke riviermoerasschildpadden hebben een groot lichaam, dikke ledematen en volledig met zwemvliezen. Vrouwtjes en jonge zuidelijke moerasschildpadden zijn meestal licht gekleurd met een bruin tot grijsachtig schild, terwijl de mannetjes kleurveranderingen vertonen, gaande van donker olijfbruin in het niet-broedseizoen tot een gitzwarte kleur in het broedseizoen. De kleur van de iris van mannetjes verandert in deze periode ook van gelige crèmekleur naar wit.
Eieren Geschikt voor Royalty
De moerasschildpadden van de Zuidelijke Rivier vertonen een zeer interessante legactiviteit, waarbij ze eerst een kuil in het zand graven door zowel hun achter- als voorpoten te gebruiken en zich vervolgens in de put te nestelen. Vervolgens gebruiken ze hun achterpoten om een nestholte te vormen waar ze hun eieren leggen. Een gemiddelde van 26-eieren worden per koppeling door het vrouwtje gelegd. Eenmaal klaar met het leggen van eieren, bedekt de schildpad de site met zand en zit zelfs op de overdekte kuil om de zandbedekking compacter te maken. Voordat ze weggaan, graaft de schildpad een nabijgelegen zandbak, vergelijkbaar met zijn nest en op een manier dat het zand dat uit deze put is uitgegraven, neerstort op de vorige put. De hele regeling is om ervoor te zorgen dat roofdieren in verwarring raken wanneer ze op de site aankomen en niet in staat zijn de oorspronkelijke nestplaats te vinden. Het beukende geluid gemaakt door de schildpadden tijdens het graven van de pits geeft ze de lokale naam van tuntung. Voorafgaand aan de stropersincidenten in verband met deze schildpadden en het ongebreidelde gebruik van deze schildpadseieren voor lokale consumptie, werden de moerasschildpadden op de Zuiderrivier beschermd door een koninklijk besluit in Cambodja en Maleisië, waar de volwassenen werden beschermd tegen stroperij en de eieren alleen bedoeld waren om geconsumeerd te worden door leden van de koninklijke huishoudens van de regio. Dit hielp de schildpadden te behouden en gaf hen ook hun aanduiding als "de Koninklijke Schildpadden".
Southern River Terrapin Life Cycle
De moerasschildpad van de zuidelijke rivier broedt en nestelt tijdens het droge seizoen, mogelijk fokken tussen oktober en februari en broedt tussen november en maart, wanneer het vrouwtje eieren legt op broedstranden. Er zijn niet veel gegevens beschikbaar met betrekking tot de nestfrequentie van vrouwtjes en het aantal legsels dat per jaar wordt gelegd, maar enkele vage rapporten hebben gesuggereerd dat 2-3-koppelingen van eieren per nestseizoen door de vrouw worden gelegd. De incubatieperiode van eieren wordt sterk beïnvloed door de omgevingstemperatuur en neemt af met toename van de temperatuur. Meestal hebben eieren van de moerasschildpadden in Cambodja een incubatietijd van 119 tot 123-dagen. Eenmaal uitgekomen, komen de jongen direct in het water van de getij estuaria en beginnen stroomafwaarts te migreren in de oceaan. Zeer weinig gegevens bestaan ook over de leeftijd waarop deze schildpadden geslachtsrijp worden. Sommige schattingen geven aan dat de schildpadden op ongeveer de leeftijd van 25 geslachtsrijp zijn.
Dreiging van uitsterven
De moerasschildpadden in de zuidelijke rivieren worden momenteel door de mens zwaar geëxploiteerd vanwege hun vlees en eieren. Grote aantallen van deze soorten worden gepocheerd voor hun vlees, dat in China als een delicatesse wordt beschouwd. Er zijn ook berichten dat deze schildpadden zijn gevangen om eieren te extraheren waar ze zwaar op hun schelpen worden geslagen om hen ertoe te brengen hun eieren te laten vallen of ondersteboven te hangen voor hetzelfde doel. Naast stroperij worden de schildpadden ook geconfronteerd met grote gevaren van andere antropogene activiteiten, zoals de bouw van dammen, vissen, vernietiging van habitats, ontbossing, zandwinning en ontwikkeling aan het strand. De aanleg van dammen stroomafwaarts van de broedplaatsen verhindert de succesvolle migratie van deze schildpadden en jongen tussen nest- en voersites. Duizenden schildpadden worden ook gevangen als onderdeel van de bijvangst in visserijactiviteiten. Zandmijnactiviteiten en constructies op broedplaatsen vernietigen de eieren van de schildpadden en ontmoedigen het vredige nestelen van deze wezens.
Behoudsinspanningen
Tegenwoordig bestaat de Cambodjaanse Royal Turtle-populatie slechts uit 10-individuen. Dit geeft dus aan dat de schildpadden zonder significante implementatie van beschermingsinspanningen snel van de wereld zullen verdwijnen. Er zijn verschillende maatregelen getroffen om deze dieren te beschermen, zoals de bescherming van de broedplaatsen als reservaten waar geen enkele vorm van menselijk ingrijpen is toegestaan, wetten die de schildpadden beschermen tegen stroperij en inspanningen om deze dieren te redden. Eieren zijn verzameld van kwetsbare locaties en mogen onder beschermde omstandigheden in beschermde gebieden worden uitgezet en vervolgens in het wild worden vrijgegeven. Uit de recente uitsterving van deze schildpadjes blijkt echter dat deze instandhoudingsinspanningen ontoereikend zijn, hetgeen een verdere inspanning vereist om het behoud van deze dieren te stimuleren.
