Berbers zijn inheems in Noord-Afrika, in gebieden die zich uitstrekken van de Atlantische Oceaan tot de Middellandse Zee. Ze spreken de Berberse taal die behoort tot de Afroasiatische familie. Er zijn ongeveer 25-30 miljoen Berber-sprekers in Noord-Afrika vandaag, waarvan de meerderheid wordt gevonden in Libië, Algerije en Marokko. De meerderheid van de bevolking in Noord-Afrika wordt ook verondersteld van oorsprong Berber te zijn. Berbers zijn niet helemaal een homogene etniciteit, maar omvatten een breed scala van samenlevingen. Berberse taal, erfgoed en geschiedenis worden beschouwd als de belangrijkste verenigende factoren van het Berberse volk.
Geschiedenis en oorsprong van de Berber-bevolking
Berbers hebben vele jaren in Noord-Amerika gewoond met de gegevens waaruit hun aanwezigheid al in 3000 BC naar voren kwam. De groep wordt voor het eerst genoemd in Egyptische geschriften tijdens de predynastieke periode. Gedurende een aantal jaren woonden ze in de kust van Noord-Afrika. De Berbers hebben interactie gehad met de Europese kolonialisten en indringers van de kustgebieden van Noord-Afrika, die een stempel op hen hebben gedrukt. De Soedanese keizerrijken en herders uit Oost-Afrika hadden ook een grote invloed op het Berberse volk. De Berbers breidden zich uit van de kustgebieden van Noord-Afrika naar de Sahara en verdrongen de vroegere bewoners zoals de Azer. Ze werden echter al in de 11e eeuw door de Arabieren in Noord-Afrika geassimileerd. De gebieden in Noord-Afrika met de Berbertaal en traditionele overtuigingen zoals Marokko en Kabylie werden het minst blootgesteld aan de buitenlandse regel.
Berber-talen
Berber-talen zijn nauw verwant en behoren tot de Afro-Aziatische taalgroep. Er zijn ongeveer 3,000-talen onder de Berberse bevolking. Het is niet mogelijk om de populaties van Berberse sprekers vast te stellen, aangezien de meeste Maghreb-landen geen taalgegevens hebben. Geschat wordt dat 20 tot 40 miljoen mensen in Afrika de Berber-taal spreken. Berber-talen omvatten Tarifit, gebruikelijk in Marokko, Kabyle in Algerije en Tashelhyt in Centraal-Marokko. Er is een sterke beweging door de Berbers geweest om alle talen te verenigen in een enkele standaard die bekend staat als Tamazight. Andere opvallende Berber-talen zijn Siwa, Zenanga en Sanhaja.
Demografie
De meerderheid van de Berberse bevolking woont in Marokko, goed voor ten minste 35% van de bevolking en in Algerije, waar zij ten minste 15% van de bevolking vormen. Een aanzienlijk aantal Berbers is ook te vinden in Libië en Tunesië. De meerderheid van de Noord-Afrikaanse Arabieren heeft ook een Berber-afkomst. Buiten Noord-Afrika zijn er ongeveer 2.5 miljoen Toearegs in Mali, Niger en Burkina Faso. Toearegs zijn traditioneel nomaden Berbers die de uitgestrekte Sahara woestijn bewonen. Berbers worden in Europa als nomaden stereotiep. De meeste Berbers zijn echter vooral boeren die de bergen dichter bij de Middellandse Zeekust bezetten. Enkele van de nobele Berbers zijn onder meer Zinedine Zidane, Augustine van Hippo en Ziri ibn Manada, de grondlegger van Zarid Dynasty.
Cultuur en religie
Cultureel zorgen Berberse mannen voor het migreren van vee met seizoenen op zoek naar water en gras terwijl vrouwen voor het gezin zorgen. Hun sociale structuur is tribaal met een leider die is aangesteld om de stam te leiden. De meeste stamleiders zijn mannen, hoewel het bekend is dat veel vrouwen zoals Tin Hinan en Tazoughert hun stammen hebben bestuurd. De meeste Berbers zijn soennitische moslims, maar de meerderheid neemt traditionele praktijken op in hun eredienst. Traditionele gebruiken domineren landelijke gebieden waar Berbers de meerderheid van de Arabieren is. Vóór de bekering tot de islam hadden sommige Berbers zich bekeerd tot het christendom, terwijl anderen polytheïsme beoefenden.
