De staat Libië, gelegen in de Maghreb-regio van Noord-Afrika, overspant een gebied van ongeveer 700,000 vierkante mijlen en wordt beschouwd als het op drie na grootste land van Afrika en staat op 17th ter wereld in omvang. De meest opvallende natuurlijke kenmerken van Libië zijn de Sahara en de Middellandse Zeekust. Het land grenst aan zes landen, namelijk Algerije, Tsjaad, Egypte, Niger, Soedan en Tunesië, terwijl het ook grenst aan de Middellandse Zee aan de noordkant. De staat heeft verschillende hooglanden en een totale landgrens van 2,702-mijlen met een kustlijn die 1,100 mijl lang is.
Algerije
Algerije is een van de vijf Afrikaanse landen met een kustlijn met de Middellandse Zee. De Algerijns-Libische grens is 610 mijl lang, met twee grensovergangen bij Ghadames en Tin El Koum. De grens werd gesloten door Libië nadat de natie beweerde dat Algerije Gaddafi en zijn familie beschermde na de 2011-opstand, en om illegale overtochten te stoppen. In 2016 was Algerije van plan om een 75-mijl lange muur aan de Libische grens op te zetten om Daesh-militanten te stoppen. Hoewel de bouw van de muur nog niet is begonnen, heeft Algerije zijn grens met Libië gesloten vanwege veiligheidsredenen als gevolg van de burgeroorlog. Het beginpunt is echter open voor vluchtelingen uit Libië. Omdat smokkel en infiltratie de belangrijkste problemen waren, stuurde Algerije in 3,000 2017-soldaten naar de grens met Libië. Het plan omvat ook surveillancevluchten boven het woestijngebied bij de grens.
Tsjaad
De Republiek Tsjaad is een Centraal-Afrikaans geheel door land omgeven land. De grens tussen Tsjaad en Libië is 655 mijl lang. Het noordelijkste deel van Tsjaad dat de Aouzou-strook wordt genoemd, was de bron van conflicten tussen Tsjaad en Libië. De Libische president Gaddafi wilde de strip overnemen voor zijn uraniumafzettingen. De laatste fase in de Tsjadisch-Libische strijd kwam in 1987 tijdens de Toyota-oorlog toen Tsjadische troepen de Libiërs overmeesterden en een terugtocht uit het gebied dwongen. Tsjaad sloot zijn grens met Libië in januari 2017 en zette soldaten in om de opkomst van militante jagers te stoppen die liepen van Libische conflicten die begonnen in 2011. De Tsjadische overheid beweerde dat islamitische groeperingen in Libië in het zuidelijke deel dicht bij hun grens waren samengekomen, een beweging die de regio aan terroristische infiltratie blootstelde. Chad heropende in maart 2017 een grensovergang om zijn onderdanen de kans te geven weer thuis te komen.
Egypte
De Arabische Republiek van Egypte is een Noord-Afrikaanse staat die er een deel van heeft in het zuidwesten van Azië. De grens tussen Egypte en Libië is ongeveer 693 mijl lang en heeft twee kruispunten in Musaid en Sallum. De grens ervoer oorlog in 1977 na conflicten tussen de twee landen, resulterend in 400 Libische slachtoffers en Egypte met ongeveer 100-slachtoffers. Egyptische grenswachten stopten Libische demonstranten tegen een mogelijk vredesverdrag tussen Egypte en Israël in juli 20, 1977. De volgende dag vielen de Libische strijdkrachten Sallum binnen, wat leidde tot een reactie van het Egyptische leger dat het grootste deel van de uitrusting van Libië vernietigde en grenssteden in Libië ging veroveren. In mei 2014 voerde de Egyptische luchtmacht een luchtaanval uit op 15-voertuigen met wapens, een plan dat de smokkel van wapens uit Libië stopte. Een andere verijdelde smokkel poging kwam in juni met een konvooi van 12 auto's dat de Egyptische strijdkrachten stopten.
Niger
De Republiek Niger is het belangrijkste land in West-Afrika. De grens tussen Libië en Niger is 220 mijl lang met een oversteek in Tumu in Libië. In 2011 na de revolutie die de Libische president Gaddafi afsloeg, zocht de Nationale Transitieraad in Libië de hulp van Niger om Gaddafi te beletten het land binnen te komen. Niger reageerde echter door te beweren dat het geen middel had om de grote grens met Libië te sluiten. Het startpunt is gebruikt om mensen Europa binnen te smokkelen. In mei drongen 2017, Duitsland en Italië aan op de oprichting van een EU-missie aan de grens om mensensmokkel te stoppen. 90% van de immigranten in Italië beweerde dat ze door Libië waren gekomen.
Soedan
De Republiek Soedan staat op de derde plaats qua omvang in Afrika. De grens tussen Libië en Soedan is ongeveer 238 mijl lang. Soedan kondigde de sluiting van zijn grens met Libië aan in 2010 in een poging om de rebellenleider van Darfur, Khalil Ibrahim, te stoppen terug te gaan naar Darfur. De regio Darfur is opgenomen in de grens tussen Soedan en Libië en heeft sinds 300,000 meer dan 2003 doden geleden als gevolg van gevechten tussen de regering in Soedan en rebellen. Met de politieke verdeeldheid in Libië beweerde het bestuur aan de oostkant van Libië dat het consulaat van Soedan in de natie de nationale veiligheid bedreigde die leidde tot de sluiting ervan in juli 2017. Het consulaat was het belangrijkste instappunt tussen de twee staten. Soedan is in goede verstandhouding met de regering in Tripoli, Libië, omdat het zijn opstand in 2011 steunt.
Tunesië
De Republiek Tunesië is een Noordwest-Afrikaans land dat zijn naam dankt aan de hoofdstad Tunis. De grens tussen Libië en Tunesië is ongeveer 285 mijl lang met drie kruispunten op Ghamades, Ras Ajdir en Wazzin. De grensstad Wazzin heeft van april tot juli 2011 door oorlog meegemaakt, tussen rebellen en loyalisten van Gaddafi. De Slag om Wazzin stortte zich in Tunesië wat resulteerde in een gevecht tussen de Libische en Tunesische legers. Tunesische troepen stuurden pro-Gaddafi-soldaten langs de grens. De Ras Ajdir-overtocht werd geconfronteerd met sluiting na protesten in Tunesië toen de Libische douaneambtenaren in september 2017 smokkelden goederen uit Libië vastklemden. De grensovergang weer gesloten in januari 2018 na botsingen in Libië over controle over het startpunt. De door de VN gesteunde regering wil de macht overnemen van de lokale bevolking die haar na de revolutie in 2011 heeft beveiligd.
Libië's relatie met haar buren
De landen grenzend aan Libië hebben een totale bevolking van ongeveer 200 miljoen met een meerderheid die werk zoekt in de natie. De onstabiele staat Libië zorgde ervoor dat sommige van zijn leden de grens met de staat bereikten. Van Egypte wordt gedacht dat het de conflicten in Libië zou aanwakkeren nadat het zich met Khalifa Haftar had verbonden tegen Libische islamistische groeperingen die een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid van de voormalige. Algerije en Tunesië proberen aan de andere kant diplomatieke kanalen om Libië te helpen door dialoogvergaderingen te organiseren. De zuiderburen van Libië hebben een beperkte controle over hun grenzen, waardoor het gemakkelijk is om over te steken.
